شهردار منطقه ۲۲ تهران نوشت:
برنامه ریزی مناسب برای شرایط حساس/ رویکرد نفی و طرد مردم همیشه جواب نمی‌دهد
اخیراً در منطقه 22 شهر تهران، ورزش در خانه های آپارتمانی با مدیریت مربی ورزش در فضای عمومی و بیرون از برج ها درحال انجام است. این برنامه با استقبال مردم مستقر در خانه ها مواجه شده و شادی و تندرستی را به ارمغان آورده است.
اعتمادآنلاین| برای برخورد و مقابله با هرمشکلی، «نفی و نه» اولین راه حل است. «انجام نشود»، «نباید بیرون رفت» و «استفاده نکنید» اینها لازم ولی کافی نیست باید آری‌ها را نیز اضافه کرد.
در واقعه اخیر نیز این چنین است. فعلاً همه سیاست ها بر نفی و نه است: «از خانه بیرون نیاید»، «در فضای های عمومی نباشید»، «از بوستان‌هاا و پارک ها استفاده نکنید» و مانند اینها.
به نظر می رسد رویکرد نفی و طرد، تا یک جایی کاربرد دارد و استمرار آن بدون توجه به وجه اثباتی قضیه کارساز نیست. اگر قرار است مردم جایی نروند و در خانه بمانند که ضرورت امروز مواجهه با این بلای خانمانسوز است. باید برای در خانه ماندن آنها، برنامه ریزی کنیم. به گونه ای که مردم دچار بی‌حوصلگی و تبعات روانی ناشی از تنهایی نشدند. هم مدیریت کلان بحران در کشور و هم سازمان مدیریت بحران مستقر در شهرداری تهران و ستادهای مدیریت بحران در سایر شهرداری‌ها با استفاده از ظرفیت معاونت های فرهنگی - اجتماعی شهرداری‌ها، برنامه‌های متنوع فرهنگی، هنری و اجتماعی تدوین و اجرا کنند.
اخیراً در منطقه 22 شهر تهران، ورزش در خانه های آپارتمانی با مدیریت مربی ورزش در فضای عمومی و بیرون از برج‌ها درحال انجام است. این برنامه با استقبال مردم مستقر در خانه ها مواجه شده و شادی و تندرستی را به ارمغان آورده است.
استفاده از موسیقی و برگزاری کنسرت های موسیقی در فضاهای عمومی فی ما بین برج‌های ساختمانی برای مردم ساکن در خانه ها نیز می‌تواند در ادامه برنامه‌های ورزشی مفید باشد. به عبارت دیگر نیازی نیست مردم در فضاهای عمومی گردهم آیند و ورزش کنند یا به موسیقی گوش فرا دهند. بلک می‌توانند در خانه‌ها بمانند و از طریق رسانه‌ها، سرگرم بمانند و احساس تنهایی و بی‌حوصلگی نداشته باشند.
البته این دو نمونه اقدام بود ولی حتماً برنامه‌های دیگری می‌توان طراحی کرد که قاعدتاً انتظار می‌رود سازمان‌های متولی امر فرهنگی و مذهب برای آن فکری کنند. ائمه جماعات مساجد، نیروهای بسیج مردمی، سازمان های مردم نهاد، شورایاری‌ها و سراهای محله ظرفیت های بالقوه مناسبی برای تهیه و اجرا برنامه‌های یاد شده بشمار می‌روند.
باید بپذیریم که شرایط کنونی به معنای واقعی «شرایط حساس کنونی» است که از بس در گذشته تکرار شده، معنای واقعی آن که شرایط کنونی است را از دست داده است. لذا در این شرایط حساس؛ ضرورت دارد برنامه ریزی متناسب با شرایط حساس داشته باشیم. و برای برنامه مناسب حتماً از تجارب سایرکشورها به ویژه کشور چین که این مسیر را طی کرده و تجربیات مثبتی نیز داشته، استفاده کنیم.
به هر روی باید فکر کرد، مطالعه کرد و برنامه‌ریزی کرد و متناسب با شرایط برنامه‌های متنوع فرهنگی، هنری و اجتماعی تولید کرد و مردم را به ماندن در خانه‌ها تشویق کرد. زور و اجبار و نهی و نفی اثر مقطعی و کوتاه مدت دارد و برنامه‌های اثباتی و ایجابی اثرات درازمدت برجای می‌گذارد.
علی نوذرپور
شهردار منطقه 22
دیدگاه تان را بنویسید