کد خبر: 447273
|
۱۳۹۹/۰۹/۰۳ ۱۱:۱۸:۱۷
| |

یک روزنامه‌نگار:

جلوی آلونک‌نشینی را نگیرند مثل قارچ همه شهرها را دربرخواهد گرفت

عباس عبدی، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی در یادداشتی نوشت: اگر جلوی آلونک نشینی را نگیرند مثل قارچ همه شهرها را دربرمی گیرد و اگر بگیرند این چنین موجب عصبانیت عمومی می شوند.

جلوی آلونک‌نشینی را نگیرند مثل قارچ همه شهرها را دربرخواهد گرفت
کد خبر: 447273
|
۱۳۹۹/۰۹/۰۳ ۱۱:۱۸:۱۷

اعتمادآنلاین| عباس عبدی، روزنامه‌نگار و فعال سیاسی با اشاره به حادثه تخریب آلونک یک زن در یادداشتی نوشت: تخریب آلونک یک خانم سرپرست خانوار در بندرعباس بازتاب گسترده ای داشت؛ آلونکی که نیازی به خراب کردن هم نداشت چون معلوم بود چنان بدون استحکام است که اگر کوچک ترین ضربه ای می خورد دیر یا زود خراب می شد.

پیش تر هم در کرمانشاه و خوزستان تخریب آلونک انجام و بازتاب یافته بود و در کرمانشاه خانم صاحب آلونک فوت کرده بود و در اینجا نیز خودسوزی کرد و گفته می شود با 17 درصد سوختگی در بیمارستان بستری است. در پی این اقدام دادگستری محل وارد عمل و ظاهرا برای این ماجرا پرونده درست شده است. فرماندار و استانداری نیز به میدان آمدند، برخی مسوولان به عیادت این خانم در بیمارستان رفتند، قول ساخت یا احداث واحدی درخور را داده اند! و گفته می شود احتیاطا یک واحد برای ایشان رهن کردند.

ماموران متخلف! را تعلیق کرده اند و قول صدور پروانه ساخت برای زمینی که سند مالکیت ندارد، داده شده است! خلاصه حس عدالت خواهی به جوش آمد به ویژه هنگامی که مقایسه شد با اتفاقاتی که در لواسانات می افتد و کاخ های سر به فلک کشیده غیرقانونی ساخته می شود و اقدام مناسبی را شاهد نباشند. البته گزارش جدید یک خبرگزاری اصولگرا حاکی از این است که کل ماجرا چیز دیگری است و آلونک موردنیاز برای سکونت سازنده نبوده بلکه با هدف تصرف زمین است، چون رسانه مستقل که امکان رسیدگی بی طرفانه داشته باشند، نداریم حقیقت سیال و ناروشن است لذا درباره صحت و سقم آن نظری نمی توان داد.

نتیجه این رفتار چه خواهد شد؟ توسعه آلونک ها. یعنی همان چیزی که همه از وجودش ناراحت هستند. اگر نتوان جلوی آلونک ها را گرفت خیلی ها انگیزه پیدا می کنند با بلوک سیمانی یا حلب روغن یا هر چیز دیگری در قطعه زمینی خالی آلونکی بسازند به امید اینکه کسی بیاید خراب کند و فیلم بردارند و به فضای مجازی دهند یا در ماهواره ها منتشر شود و احساسات مسوولان از طریق ماهواره غلیان پیدا کرده و تحت تاثیر قرار گیرد و قول اهدای یک واحد مسکونی را بدهند! از کدام منبع چنین قولی می دهند که قبلا داشتند و نمی دادند؟ خدا می داند. بعد هم آن قدر تعداد آنان زیاد می شود که امکان برچیدن آنها و قول معوض دادن وجود نخواهد داشت و شاهد شکل گیری گسترده آلونک نشینی و تبعات اقتصادی و اجتماعی و امنیتی این پدیده خواهیم بود.

نکته جالب این است که تعداد زیادی از دست اندرکاران به دفاع از این خانم پرداخته اند و این یک فریب آشکار برای ندیده شدن مساله اصلی است. مساله اصلی برخورد با یک آلونک نشین نیست بلکه مساله بر سر وجود افراد فاقد سرپناه و فقیر است. بسیاری آگاهانه یا ناآگاهانه می خواهند با حمایت خود از آلونک نشین بر این پدیده تاثرآور سرپوش بگذارند. مطابق اصل 31 قانون اساسی باید برای همه مسکن ساخت حالا کار به دفاع از آلونک نشینی کشیده. آنان که چندین دهه است شعار عدالت خواهی می دهند ولی دریغ از یک گام به پیش. 800 میلیارد دلار درآمدهای نفتی را در 8 سال حکومت اصولگرایی تلف و حیف و میل کردند که اگر فقط 5درصد آن را صرف ساختن خانه برای مردم می کردند، مشکل مسکن تخفیف پیدا می کرد.

آنان امروز در پوشش حمایت از افراد بی مسکن یا آلونک نشین دنبال بردن جامعه ایران به سوی قهقرای بی قانونی هستند. در واقع به جای حل مساله به آن تن می دهند و از این طریق صورت مساله را پاک می کنند. به طور قطع همه کسانی که با این تخریب مخالفت می کنند از یک جنس نیستند. هر کسی که خودسوزی زن و سخنان کودکان او را ببیند، عصبانی و متاثر می شود و به دستوردهنده تخریب لعنت می فرستد. کسی هم که می بیند در این زمینه تبعیض فراوان وجود دارد بیشتر عصبانی می شود. ولی مساله اصلی این است که آن خانم چرا در چنین وضعی قرار دارد؟ نه تنها او بلکه تعداد بی شماری چون او هستند که یا در آلونک مشابه زندگی می کنند یا حتی اقدام به این کار نیز نکرده اند.

مگر با جلوگیری از این تخریب مشکلی حل می شود؟ جز اینکه مساله اصلی کماکان حل نشده و به صورت نادرستی صورت آن پاک خواهد شد؟ اگر اول انقلاب بود و شاهد چنین وضعی بودیم شاید قابل فهم بود ولی 42 سال پس از انقلاب باید ارزیابی دقیقی از علل وجودی چنین پدیده ای را ارایه داد. در غیر این صورت همچنان با پدیده فقر، بی خانمانی، بدمسکنی، حاشیه نشینی، مشاغل کاذب و... مواجه خواهیم بود. هر گونه پرداختن به مسائل اجتماعی بدون ریشه یابی آنها موجب تشدید مشکلات و مسائل خواهد شد. متاسفانه همه مسائل ایران تحت الشعاع رقابت های سیاسی قرار گرفته و در قالب های کوتاه مدت و سطحی در دستور کار قرار می گیرد. سیاست های نادرست در نهایت مثل استخوان در گلو گیر خواهد کرد. اگر جلوی آلونک نشینی را نگیرند مثل قارچ همه شهرها را دربرمی گیرد و اگر بگیرند این چنین موجب عصبانیت عمومی می شوند.

منبع: اعتماد

دیدگاه تان را بنویسید

خواندنی ها