وکلا در ایجاد سازش انگیزه بیشتری از دستگاه دادگستری دارند

اعتمادآنلاین| سهیل نظری؛ وکیل دادگستری گفت: سازش فرایندی است که در آن طرفین اختلاف به منظور برطرف شدن منازعه از تمام یا قسمتی از حقوق خود صرف نظر می کنند و اگر چه نتیجه سازش لزوما احقاق حق نیست اما در صورتی مطلوب است که طرفین با علم و آگاهی از حقوق خود و به دور از هرگونه اجبار مستقیم یا غیر مستقیم بیرونی مصالحه کنند.

به گزارش اعتمادآنلاین، سهیل نظری درباره اظهارات یکی از مقامات قضایی با مضمون منفی بودن نقش وکلا در فرآیند سازش گفت: نقش وکلای دادگستری در فرآیند سازش نه تنها منفی نیست بلکه حضور آنان در این فرآیند ضروری است. با حضور وکلای دادگستری طرفین با آگاهی کامل از حقوق خود اقدام به سازش می کنند.

این نقش را مقام قضایی رسیدگی کننده به اختلاف نمی تواند ایفا کند زیرا اصولا راهنمایی طرفین در حقوق ماهوی خلاف بی‌طرفی دادگستری است.

از سویی دیگر با حضور وکیل دادگستری در فرآیند سازش تلاش مقام قضایی در ایجاد سازش که ممکن است به درست یا نادرست از سوی طرفین به الزام تعبیر شود باعث وقوع سازش برخلاف میل باطنی آنان نخواهد شد.

بنابراین بدون حضور وکلای دادگستری احتمال وقوع سازش بدون آگاهی و یا بدون میل و رغبت باطنی زیاد است که نه تنها عادلانه و منصفانه نیست بلکه سبب نارضایتی از دادگستری و بی اعتمادی خواهد شد. اگرچه ممکن رضایت خاطر در مقام قضایی که میانجی شده ایجاد کند و به اشتباه تصور کند نتیجه مطلوبی حاصل شده و از جهت آماری نیز در دادگستری مزیت محسوب شود.

این مدرس دانشگاه افزود: این گونه اظهارات ناشی از عدم شناخت کافی نسبت به تکالیف وکلای دادگستری و فضای حرفه وکالت است. اگر چه وکلای دادگستری تکلیف به تلاش در حصول سازش دارند اما در کنار آن تکلیف دارند موکل را نسبت به حقوق و تعهداتش آگاه کرده و در مواردی که بیم تضییع حق موکل بر خلاف میل و رضایت او می رود واکنش متناسب قانونی نشان دهند.

او در ادامه گفت: بسیاری از موکلان به دلیل این ملاحظه که سرنوشت دعوا به دست مقام قضایی است از بیان ملاحظات خود نزد مقام قضایی به هنگام سازش خودداری می کنند و ترجیح می دهند وکیل را از ملاحظات خود آگاه کنند.

این دسته از اشخاص در صورتی که خلاف میل باطنی ناچار به مصالحه شوند وکیل را به دلیل عدم مداخله در فرآیند سازش مسئول قلمداد می کنند.

او در خصوص رغبت وکلای دادگستری به حصول سازش گفت: وکلا در ایجاد سازش از انگیزه بیشتری نسبت به دادگستری برخوردارند زیرا با حصول سازش از یک سو زحمت آن ها در پیگیری کار موکل پایان می یابد و از سویی دیگر بر اساس آیین نامه تعرفه حق الوکاله حتی با حصول سازش می‌توانند تمامی حق الوکاله را از موکل دریافت کنند اما این انگیزه‌ها سبب نمی شوند تا به گونه ای در فرآیند سازش مداخله کنند که موکل بدون آگاهی و یا بر خلاف میل باطنی تن به سازش دهد.