عضو هیات مدیره انجمن مددکاران اجتماعی ایران:
چاره‌ای جز دیدوبازدید مجازی در عید نوروز نیست
عضو هیات مدیره انجمن مددکاران اجتماعی ایران یکی از راه حل‌های برقراری ارتباط در ایام نوروز و در دوران کرونا را کمک گرفتن از فضای مجازی عنوان کرد و گفت: هرچند دید و بازدیدهای مجازی نمی‌تواند جای دید و بازدیدهای واقعی و حضوری را بگیرد، اما برای جلوگیری از عوارض خطرناکی که می‌تواند غیرقابل جبران هم باشد، چاره‌ای نیست جز اینکه از ابزار فضای مجازی و ابزارهای مشابه استفاده کنیم.
اعتمادآنلاین| عضو هیات مدیره انجمن مددکاران اجتماعی ایران یکی از راه حل‌های برقراری ارتباط در ایام نوروز و در دوران کرونا را کمک گرفتن از فضای مجازی عنوان کرد و گفت: هرچند دید و بازدیدهای مجازی نمی‌تواند جای دید و بازدیدهای واقعی و حضوری را بگیرد، اما برای جلوگیری از عوارض خطرناکی که می‌تواند غیرقابل جبران هم باشد، چاره‌ای نیست جز اینکه از ابزار فضای مجازی و ابزارهای مشابه استفاده کنیم.
به گزارش ایسنا، عباسعلی یزدانی با اشاره به نقش مسئولیت‌پذیری اجتماعی در کاهش ویروس کرونا در ایام نوروز اظهار کرد: در اوایلی که موضوع کرونا مطرح شد، این نگرانی وجود داشت که اگر کرونا به عنوان پدیده‌ای زودگذر باشد، می توان برای آن چاره جویی کرد، اما اگر قرار باشد به صورت طولانی مدت با آن مواجه باشیم، یکی از پیامدها و عوارض آن این است که مردم خسته خواهند شد و وقتی خسته شوند کمتر احتیاط می‌کنند و طبیعتا باید خود را به نوعی سازگار کنند که به زندگی عادی‌شان لطمه‌ای وارد نشود؛ به ویژه در زمینه دید و بازدیدها که مباحث زیادی وجود دارد و نمی توان از مردم انتظار داشت تا سنتی که با آن بزرگ شده‌اند و به نوعی سبک زندگی‌شان محسوب می‌شود را کاملا نادیده بگیرند.
وی ادامه داد: اما باید به این نکته هم توجه کنیم و تبلیغات‌مان را به این سمت و سو ببریم که ما اکنون در حال ترسیم دوره تاریخی از تمدن بشری هستیم و این شرایط را شاید در دوره‌هایی که جنگهای گسترده‌ای هم اتفاق افتاده تجربه کردیم.
این مددکار اجتماعی با بیان اینکه ناچاریم از هوش خود استفاده و راه حلی پیدا کنیم؛ یکی از این راه حل‌ها را کمک گرفتن از فضای مجازی عنوان کرد و گفت: هرچند دید و بازدیدهای مجازی نمی‌تواند جای دید و بازدیدهای واقعی و حضوری را بگیرد، اما برای جلوگیری از عوارض خطرناکی که می‌تواند غیرقابل جبران هم باشد، چاره‌ای نیست جز اینکه از ابزار فضای مجازی و ابزارهای مشابه استفاده کنیم.
یزدانی با اشاره به این که فضای مجازی یکی از راه‌های رفع بخشی از این محدودیت‌هاست، گفت: البته سیاستگذاران ما باید برای این موضوع فصل تبلیغاتی، اطلاع‌رسانی و آگاه‌سازی را باز کنند و صرف توصیه‌های مستقیم (که به خانه یکدیگر نروید و با فضای مجازی این نقیصه را جبران کنید) نمی‌توان راهگشایی کرد. باید برای این موضوع هزینه و در قالب سریالها و فیلم‌ها برنامه‌ریزی کنیم.
عضو هیات مدیره انجمن مددکاران اجتماعی ایران یکی دیگر از راه‌ها را گفت‌وگوی با مردم مطرح کرد و ادامه داد: یکی از نقیصه‌های مهمی که در کشور داریم ضعف گفت‌وگوی بین اجزای مختلف جامعه است؛ به عبارتی قشرهای مختلفی که در جامعه وجود دارند، به ویژه دولتمردان، مدیران و تصمیم‌سازان بسیار کم با مردم گفت‌وگو می‌کنند و تصور بر این است که مردم باید گوش به فرمان باشند، اما این تصور در این شرایط که با دشمن خطرناکی به نام اپیدمی کووید-19 مواجه هستیم ممکن است چندان راهگشا نباشد.
وی معتقد است که باید از این شرایط برای اصلاح رویه‌ها استفاده کنیم. باب گفت‌وگو با مردم را باز کنیم و مردم را تشویق کنیم که اگر سوالی دارند بپرسند و پاسخ درستی هم بگیرند. این سوال باید برای سیاستگذاران ما وجود داشته باشد که چرا باوجود توصیه‌های بهداشتی موجود، تعدادی از مردم هنوز از ماسک استفاده نمی‌کنند؟ که یکی از دلایل آن می تواند ضعف اعتماد اجتماعی باشد.
یزدانی در بخش دیگری از سخنان خود اظهار کرد: می‌توان از شرایط موجود به عنوان فرصت استفاده کرد و تغییر رویه‌ای را در جامعه بنا بگذاریم و مردم را تشویق کنیم که سوال بپرسند و از سوی دیگر خود را در هر موقعیت و شرایطی که هستیم ملزم بدانیم که مردم را توجیه کنیم به جای اینکه صرفا توصیه و دستور و جریمه کنیم، مردم را توجیه کنیم؛ مردم کشور ما مردمی عاقل و هوشمند هستند و اگر قانع و توجیه شوند که اتفاقی به نفع خود و جامعه است همکاری خواهند کرد.
وی ادامه داد: اکنون همه می‌دانند که رفع این اپیدمی تنها با همراهی جمعی می تواند اتفاق افتد.
دیدگاه تان را بنویسید