انتصابات بر اساس شایسته‌سالاری نیست

اعتمادآنلاین| ‌ اول خردادماه بود که حسن روحانی سه عضو جدید هیات امنای دانشگاه فرهنگیان را منصوب کرد. طبق اساسنامه دانشگاه فرهنگیان، رئیس‌جمهور به پیشنهاد وزیر آموزش‌وپرورش و با تایید وزیر علوم، تحقیقات و فناوری هر چهار سال سه عضو هیات‌ امنای دانشگاه فرهنگیان را انتخاب می‌کند.

به گزارش اعتمادآنلاین ، غلامعلی حدادعادل، حمید پارسانیا وعلیرضا اعرافی به عنوان سه عضو جدید این هیات امنا انتخاب شدند که از قضا هر سه، عضو شورای عالی انقلاب فرهنگی نیز هستند.

بر اساس تبصره ماده هفت اساسنامه دانشگاه فرهنگیان، علاوه بر عضویت 10 نفر به صورت قطعی، سه نفر از میان «شخصیت‌های علمی-فرهنگی کشور که نقش موثری در پیشرفت علم و دانش داشته باشند» به هیات امنای این دانشگاه برای مدت چهار سال اضافه می‌شوند. جالب اینکه سه عضو جدید هیات امنای دانشگاه فرهنگیان، علاوه بر عضویت در شورای عالی انقلاب فرهنگی، پست‌ها و مناصب دیگری نیز دارند.

حدادعادل رئیس فرهنگستان زبان و ادب فارسی، مدیرعامل و عضو هیات امنای بنیاد دایره‌المعارف اسلامی و عضو هیات علمی گروه فلسفه دانشکده ادبیات و علوم انسانی است.

حمید پارسانیا علاوه بر عضویت در مجمع عمومی جامعه مدرسین حوزه علمیه، ریاست موسسه مطالعات و تحقیقات اجتماعی دانشگاه تهران را نیز بر عهده دارد و علیرضا اعرافی علاوه بر ریاست هیات‌مدیره موسسه‌ای به نام اشراق و عرفان از اعضای شورای نگهبان است و مدیریت حوزه‌های علمیه سراسر کشور نیز در اختیار اوست.

این انتصابات در روزهای گذشته واکنش‌ اعضای کانون‌های صنفی معلمان را برانگیخته است. از جمله وحید میرشکار سخنگوی کانون صنفی معلمان تهران که با اشاره به چالش‌ها و مشکلاتی که در سال‌های گذشته به دلیل ساختار مدیریتی هیات امنایی برای صندوق ذخیره فرهنگیان پیش آمد می‌گوید: «مشکل اصلی را باید در اداره دانشگاه به صورت هیات امنایی جست‌وجو کرد که به دلیل ساختار عمودی و از بالا به پایین، ایجاد تغییرات بر اساس مشکلات موجود را با چالش‌هایی مواجه می‌کند.»

انتصابات بر اساس شایسته‌سالاری نیست

وحید میرشکار سخنگوی کانون صنفی معلمان تهران در مورد معرفی سه عضو هیات‌ امنای دانشگاه فرهنگیان به اعتمادآنلاین می‌گوید: «متاسفانه این انتخاب‌ها بر پایه‌ جوان‌گرایی و ایجاد تحول در دانشگاه فرهنگیان صورت نگرفته است. مشخص است که دولت و وزارت آموزش‌وپرورش در طول این هشت سال از حلقه‌های آشنا به امور آموزش‌وپرورش، نیروهای جوان، کارآمد و آگاه فاصله گرفته و انتصاب‌های اخیر هم طبق روال قبل انجام‌ شده است.»

میرشکار ادامه می‌دهد: «افراد انتخاب‌شده دارای چندین پست در سازمان‌ها، دانشگاه‌ها و حوزه‌های علمیه هستند. انتظار می‌رفت در مباحث مربوط به فرهنگیان و به‌ طور خاص دانشگاه فرهنگیان، خارج از مباحث سیاسی و فکری، به اعتلا و به‌روزسازی اهداف دانشگاه توجه شود. انتخاب‌های صورت‌گرفته صرفاً برای پر کردن صندلی‌های خالی است و در راستای ایجاد تغییرات نو و جدید در سیستم راهبری و مدیریتی دانشگاه فرهنگیان، ناکارآمد قلمداد می‌شود.»

به گفته او رئیس‌جمهور می‌توانست با انتخاب «افرادی از جامعه فرهنگیان در جهت تزریق بینشی نو، مدرن و آگاه به اصول آموزش‌وپرورش، فارغ از طیف‌بندی‌ها، تغییرات موثری را در دانشگاه فرهنگیان بسترسازی کند».

میرشکار می‌گوید: «متاسفانه طبق روال گذشته وزارت و دولت این مهم را از فرهنگیان، معلمان، فعالان صنفی و کارشناسان عرصه‌ آموزش کشور دریغ کرده‌اند. شواهد امر نشان می‌دهد انتصاب‌های اخیر بیش از آنکه بر اساس شایسته‌سالاری باشد بر اساس رفاقت و روابط رئیس و مرئوس صورت گرفته است. واضح است اگر انتخاب هیات‌ امنای دانشگاه‌هایی چون دانشگاه فرهنگیان از افرادی که در آن مرکز مشغول به کارند صورت بگیرد، به دلیل اشرافی که بر مسائل و مشکلات آن مرکز دارند مفیدتر واقع می‌شوند. هیات سه‌نفره‌ انتخابی که سالی 2 بار در جلسه و دانشگاه حضور پیدا می‌کنند به دلیل اشتغال در خارج دانشگاه نمی‌توانند برای حل کاستی‌ها و ضعف‌های پیش‌آمده تصمیم‌های درخوری اتخاذ کنند.»

دانشگاه به مدیران جوان نیاز دارد

سخنگوی کانون صنفی معلمان معتقد است: «یکی از ضعف‌های گروه سه‌نفره‌ انتخاب‌شده، سن بالای آنهاست. میانگین سنی افراد انتخاب‌شده نزدیک به 67 سال است و برای دانشگاه که یک مکان جوان و پویاست کهولت سنی افراد سیاست‌گذار چندان موثر و مفید نخواهد بود. جای سوال دارد که آیا در کشور نیروهای دانشگاهی مجرب و جوان وجود نداشت؟ آیا نمی‌شد از اعضای هیات‌ علمی دانشگاه فرهنگیان افرادی را انتخاب کرد؟»

این فعال صنفی ادامه می‌دهد: «یکی از مشکلات دانشگاه فرهنگیان فرم اساسنامه است. اگر به اساسنامه‌ دانشگاه نگاه بیندازیم، متوجه می‌شویم که انتخاب‌ها به شکل انتصابی و از بالا به پایین صورت می‌گیرد. روش هیات‌ امنایی به‌ طور کلی دارای این ضعف است و در بیشتر مراکزی که به شکل هیات‌ امنایی اداره می‌شوند این معضلِ دستور از بالا، اجرا از پایین، عرصه‌ ایجاد تغییرات بر اساس مشکلات موجود را دچار مشکل می‌کند. چنان‌که در صندوق ذخیره فرهنگیان و بسیاری از مراکز هیات‌ امنایی این معضل باعث بروز مشکلات حادتری شده است.»

اشاره این فعال صنفی، به ماجرای پرونده فساد 8 هزار میلیارد تومانی در صندوق ذخیره فرهنگیان در سالهای گذشته برمی‌گردد که این صندوق را به یکی از رکورد دارترین مراکز فساد مالی تبدیل کرد. مطابق ماده 12 اساسنامه این موسسه، رئیس هیات امنای صندوق ذخیره فرهنگیان وزیر آموزش و پرورش است و انتخاب اعضای هیات مدیره ، مدیرعامل و بازرسان هم از وظایف هیات امناست. در آن زمان بسیاری از ابهامات و نابسامانی‌های موجود در صندوق ذخیره فرهنگیان به عملکرد ضعیف و غیرشفاف هیات امنا، هیات مدیره و مدیرعامل صندوق ذخیره فرهنگیان که آنان نیز به صورت رفاقتی و بر اساس رابطه رئیس و مرئوس منصوب شده بودند، نسبت داده شد. اتفاقی که به نظر می‌رسد در دانشگاه فرهنگیان نیز در حال تکرار است.