حکم حجاب، احترام به زن است/بخش قابل توجهی از ناهنجاری‌های پوششی متوجه آقایان است

سید عبدالنبی موسوی‌فرد، نماینده ولی فقیه در خوزستان در خطبه‌های نماز جمعه این هفته اظهار کرد: فرهنگ مقاومت پدیده‌ای تعیین‌کننده و قدرتمند در ترسیم معادلات منطقه در جهان شده است.

به گزارش فارس، وی افزود: در سایه مقاومت است که انسان مشمول بسیاری از نعمت‌های الهی می‌شود.

موسوی‌فرد در تشریح اقدامات دشمن در راستای حذف مقاومت، بیان کرد: دشمن در تلاش است تا این مقاومت را بشکند یعنی آنقدر این استقامت را پر هزینه کند که عقب بکشیم، برای مثال در لبنان فشارها به جایی رسید که بنزین مردم هم به دستشان نمی‌رسید.

وی افزود: اما محور مقاومت که ایران اسلامی است امروزه توانسته به یک الگوی پایدار و تاثیرگذار در منطقه و فرامنطقه تبدیل شود و در حرکت به سمت تمدن نوین اسلامی نقش ایفا کند.

نماینده ولی فقیه در خوزستان عنوان کرد: منافع و امنیت ما و عراق مشترک است چرا که نمیتوان منافع کشورهای اسلامی را در مرزهای جغرافیایی محصور کرد و منافع و امنیت را باید در چارچوب همبستگی جهان اسلام و مانند پازل تکمیل و دشمن را نابود کرد.

وی افزود: به همین دلیل یکی از راهبردهای جریان سلطه نیز در هم شکستن همین مقاومت است و در این راستا از ابزارهای گوناگون استفاده می‌کند.

سبک زندگی اسلامی

نماینده ولی فقیه در خوزستان ضمن تبیین سبک زندگی اسلامی بیان کرد: یکی از مسائلی که باید در چارچوب شرع و مطابق دستورات دینی قرار بگیرد بحث پوشش اسلامی است.

وی افزود: اولین حکمت واجب شدن حجاب جلوگیری از بروز ناهنجاری‌های اخلاقی و حفظ امنیت اجتماعی است.

نماینده ولی فقیه در خوزستان عنوان کرد: بخش قابل توجهی از ناهنجاری‌های پوششی متوجه آقایان است اما این به چه معناست؟ یعنی اگر خواهری پوشش نامناسب دارد کوتاهی از مرد اوست.

وی افزود: قبل از آنکه شارع مقدس، زن را مخاطب پوشش قرار دهد مرد را خطاب قرار داده است و به این دلیل عرض می‌کنم که شکل‌گیری فرهنگ عفت و حیا در جامعه، دومین حکمت پوشش اسلامی است.

موسوی‌فرد بیان کرد: زن در همه‌ی عرصه‌های اجتماعی اما به شرط حفظ حریم می‌تواند حضور داشته باشد؛ این حفظ حریم به معنای دیوار کشیدن نیست، میگفتند اگر آقای رئیسی بیاید دیوار می‌کشند! کشیدند؟

وی افزود: حکم حجاب، احترام به زن است تا نامحرمان او را به دید کالا ننگرند؛ زن عفت و حیا دارد، مگر میتوان به بهانه‌ی آزادی دیوارهای خانه را برداشت؟ یا مغازه‌ی پر از جواهر را رها کرد؟