غزل لطفی در یادداشتی نوشت:
با آرامش بخوانید و با دقت پاسخ دهید
ایران سراسر قرمز کرونایی، مدارسی که هر روز حضوری و غیرحضوری اعلام میشوند، اعتراضات سراسری معلمان، معلمان معترض به شرایط خود در صندوق ذخیره فرهنگیان و بلاتکلیفی رتبهبندی و خبرهای ضد و نقیض و… همه و همه نشان از آن دارد که در نظام آموزشی کشور آرامش برقرار نیست.
غزل لطفی در روزنامه اعتماد نوشت: ایران سراسر قرمز کرونایی، مدارسی که هر روز حضوری و غیرحضوری اعلام میشوند، اعتراضات سراسری معلمان، معلمان معترض به شرایط خود در صندوق ذخیره فرهنگیان و بلاتکلیفی رتبهبندی و خبرهای ضد و نقیض و… همه و همه نشان از آن دارد که در نظام آموزشی کشور آرامش برقرار نیست. آنچه از سالهای تحصیل به خاطر دارم، این است که همیشه در شروع هر امتحان و آزمونی معلم یا مراقب حوزه امتحانی میگفت: سوالات را با آرامش بخوانید و بدون استرس و با دقت پاسخ دهید. اما امروز همان آرامشی که سالها توصیه مهم امتحانات بود و معلمان در سراسر سال تحصیلی تلاش میکردند در کلاسهای درسشان نیز حکمفرما باشد از کل سیستم آموزشی کشور رخت بسته است و این یعنی شکست نظام آموزشی در امر تعلیم و تربیت! آموزش و پرورش هر دو نیازمند محیطی بدون التهاب هستند و انتظار میرود به جای این همه حاشیه و جنجالی که امروز در سیستم آموزشی کشور دیده میشود؛ بانیان نظام آموزش ایران عزیز، ابتدا به فکر برقراری آرامشی نسبی باشند تا کودکان این سرزمین نیز در محیطی عاری از تنش به یادگیری بپردازند. این حجم از التهاب دو بخش دارد؛ اول مربوط به سیاستگذاریهای غلط مدیران و مسوولان تصمیمگیرنده در سیستم آموزشی کشور است و دوم مربوط به مجموعه خواستههای مجموعه اجرایی آموزش (معلمان) است که وحدت رویهای نسبت به درخواستهای خود ندارند و تا زمانی که هر دو بخش به شرایط منطقی نرسند این تنشها باقی خواهد بود.
اینکه وزیر آموزش و پرورش در نشستهای خبری بهطور انتخابی به سوالات خبرنگاران یا فعالان صنفی پاسخ میدهد خود یکی از عوامل دامن زدن به التهابات پیشرو است و به عقیده بنده، یک وزیر توانمند باید توانایی حل چالشها را در شرایط سخت و به صورت عینی داشته باشد وگرنه شعار را که در هر زمان میشود داد و عمل نکرد. معلمان خسته و کلافه از وعدههای محقق نشده هم به جای کلاس درس، خیابان را انتخاب کردهاند و عملا با ادامه این رویه آموزش تعطیل خواهد شد. امروز آموزش «گروگان» گرفته شده هم از طرف مسوولان و هم از طرف فرهنگیان است و این موضوع زنگ خطری بزرگ برای سیستم آموزشی کشور است. تا زمان از دست نرفته بهتر است ابتدا فرهنگیان به وحدت رویه در بیان خواستههای خود برسند سپس گفتوگوهای وزیر و مسوولان با نمایندگان فرهنگیان اینبار به صورت کاملا کاربردی شکل بگیرد. بدین معنا که آنچه مورد مطالبه معلمان است اگر در نزد وزیر و مقامات بالاتر دغدغه به حساب نمیآید باید در فاز اول در یک گفتمان درون خانوادگی، همگرا شود و اگر نیاز است شفاف بیان شود که آنچه معلمان مطالبه میکنند شاید امروز با توجه به شرایط کشور امکان تحقق نداشته باشد.
اگر هم تحققپذیر است زمان و برنامهای مدون و اجرایی ارایه شود. همچنین مهمترین امر هم که اطلاعرسانی دقیق و تعامل دوسویه است نیز نباید مغفول بماند. همه این موارد محقق خواهد شد اگر همان موردی که در ابتدای امتحانات به دانشآموزان یادآور میشویم را در نظر بگیریم؛ سوالات را با آرامش بخوانید و با دقت پاسخ دهید!
دیدگاه تان را بنویسید