کد خبر: 595752
|
۱۴۰۱/۱۱/۱۸ ۱۸:۲۷:۳۷
| |

گزارش «اعتماد» از گفته‌های اعضای خانواده خویی که در چادر مسافرتی فوت کردند

هلال احمر به مادر و برادرم نه چادر داد و نه بخاری برقی

یکی از همسایگان: اول به آشنایان خودشان چادر دادند یا در «بازار آزاد» فروختند

حاج‌محمدلو، یکی از اعضای خانواده خویی که در چادر فوت کردند گفت: آن خانم و آقا، مادر و برادرم بودند. هلال احمر نه چادر به آنها داد و نه بخاری برقی. آنها در چادر مسافرتی که داشتند، زندگی می‌کردند. چون هیچ وسیله‌ای برای گرم کردن نداشتند، مجبور شدند در یک «طشت» زغال روشن کنند تا گرم شوند.

هلال احمر به مادر و برادرم نه چادر داد و نه بخاری برقی
کد خبر: 595752
|
۱۴۰۱/۱۱/۱۸ ۱۸:۲۷:۳۷

بهاره شبانکارئیان-حدود 10 روز است که از زلزله ۵.۹ ریشتری در آذربایجان غربی می‌گذرد. حالا مردم شهرستان خوی آواره شده‌اند و گله‌مندی‌های خود را مقابل دوربین در فضای مجازی منتشر می‌کنند و از وضعیت‌شان رضایت ندارند. دمای هوای خوی هم در این چند روز ۷ درجه زیر صفر گزارش شده است.

به گزارش اعتماد، در حالی که زلزله‌زدگان نه وسایل گرمایشی به اندازه کافی دارند نه مواد غذایی و نه حتی چادری که تمام آنها را در این سرما و برف حفاظت کند. هلال احمر اعلام می‌کند؛ تمام اهالی چادر دریافت کردند، زلزله‌زدگان می‌گویند؛ چادر کم آمده. مسوولان می‌گویند؛ کمک‌های مورد نیاز به زلزله‌زدگان صورت گرفته، زلزله‌زدگان می‌گویند؛ کمک‌های صورت گرفته، مردمی بوده. 

زلزله‌زدگان غرق در فاجعه ناشی از زمین لرزه ۸ بهمن ماه ۱۴۰۱ بودند که ناگهان خبر پیچید؛ یک مادر و پسر در داخل چادرها به دلیل استنشاق گاز مونوکسیدکربن جان‌شان را از دست دادند... هر چند پیش‌بینی می‌شد که زندگی در چادر و سرما مشکلاتی مانند مسمومیت ناشی از گازگرفتگی را به دنبال داشته باشد. 

خبر فوت این دو نفر را مدیر حوادث و فوریت‌های پزشکی آذربایجان غربی این‌گونه اعلام کرد: «یک مادر ۸۲ ساله و پسر ۵۶ ساله زلزله‌زده اهل فیرورق خوی به دلیل استنشاق گاز مونوکسیدکربن ناشی از احتراق زغال در داخل چادر که با هدف گرمایشی استفاده می‌شد، جان باختند.» 

سعید آقازاده، عضو شورای شهر فیرورق در مورد خبر فوت دو نفر بر اثر مسمومیت با گاز مونوکسیدکربن به خبرنگار «اعتماد» می‌گوید: «این دو نفر در محله «تپه باشی» بخش فیرورق در حیاط خانه‌شان چادر مسافرتی زده و داخل چادر زغال روشن کرده بودند تا گرم شوند. همین موضوع باعث خفگی آنها با گاز مونوکسیدکربن شد. این دو نفر چادر «مسافرتی» زده بودند و از هلال احمر چادر دریافت نکرده بودند. پسرش می‌توانست از هلال احمر چادر بگیرد اما خب نگرفت. برای منطقه فیرورق یک تریلی چادر ارسال شد، اما پسر این خانواده از هلال احمر چادر دریافت نکرد.»

این در حالی است که «حاج‌محمدلو» یکی از اعضای خانواده متوفی با اشاره به اینکه چادر به خانواده آنها نرسیده به «اعتماد» می‌گوید: «آن خانم و آقا، مادر و برادرم بودند. برادرم کشاورز بود. زن و بچه‌اش خوی زندگی می‌کنند ولی او به خاطر مادرمان که تنها نباشد، آنجا ماند. هلال احمر نه چادر به آنها داد و نه بخاری برقی. ما خودمان هم بخاری برقی نداریم. نه تنها ما بلکه اکثر اهالی بخاری برقی ندارند. هلال احمر یکسری چادر به منطقه ما داد اما خب به مادر و برادرم نرسید و آنها در چادر مسافرتی که داشتند، زندگی می‌کردند. خودتان می‌دانید هوا اینجا چقدر سرد است. برای همین مادر و برادرم چون هیچ وسیله‌ای برای گرم کردن نداشتند، مجبور شدند در یک «طشت»؛ (ظرفی گود و بزرگ) زغال روشن کنند تا گرم شوند. همین موضوع هم منجر به فوت آنها شد.»

  او در ادامه در مورد وضعیت خوی می‌گوید: «همان شب که زلزله آمد، ماشین من زیر آوار ماند. تا الان هم زیر آوار مانده. رفتم شهرداری و گفتم این بلا سر ماشینم آمده نیرو بفرستید ماشینم را از زیر آوار بیرون بیاورند، اما تا همین الان کسی برای آواربرداری نیامده و ماشینم زیر آوار مانده است.» 

فرزند «حاج‌محمد‌لو» هم که دختر جوانی است، می‌گوید: «هلال احمر چادر و وسایل گرمایشی نداده. برای همین این اتفاق افتاد.» یکی از همسایگان این مادر و پسر هم به «اعتماد» می‌گوید: «بگذارید من کامل برای‌تان توضیح بدهم. چادرهایی که سری اول هلال احمر آورده بود به همه اهالی نرسید، چون وقتی چادرها را توزیع می‌کردند؛ اول به آشنایان و نزدیکان خودشان چادر می‌دادند یا در «بازار آزاد» چادرهای هلال احمر را می‌فروختند. اینجا مدیریت خیلی ضعیف است. الان مثل این مادر و پسر ۲۰ نفر دیگر هستند که در چادرهای مسافرتی در این سرما شب‌ها می‌خوابند.» 

احتمال افزایش آمار  مسمومیت‌ها بر اثر گازگرفتگی در خوی

معاون دانشگاه علوم پزشکی آذربایجان غربی هم ۱۵ بهمن ماه در مورد تعداد مسموم‌شدگان ناشی از گاز مونوکسیدکربن عنوان کرد: «۱۱۶ نفر در شهرستان خوی بر اثر چراغ‌های نفتی و گازی در چادرها، مسموم شدند.» او در این باره به «اعتماد» می‌گوید: «احتمال «افرایش مسمومیت‌ها» وجود دارد.»  این آمار یک روز بعد افزایش پیدا کرد به‌طوری که در ۱۶ بهمن ماه جعفر میعادپور، رییس سازمان اورژانس کشور نیز درباره وضعیت خوی و آمار مسمومیت‌ها بر اثر گاز مونوکسیدکربن گفت: «مشکلی به لحاظ تامین امکانات بهداشتی و درمانی در منطقه وجود ندارد و دارو به اندازه کافی دپو شده است. تاکنون ۱۶۵ مورد مسمومیت با گاز مونوکسیدکربن داشته‌ایم. یک بیمارستان صحرایی جدید نیز به منطقه اعزام شده که در صورت نیاز، مورد استفاده قرار خواهد گرفت.» اما این صحبت‌ها در حالی عنوان می‌شود که زلزله‌زدگان از شرایط‌‌شان رضایت ندارند. حتی محمد مخبر، معاون اول رییس‌جمهور طی سفری که به شهرستان خوی داشت درباره «کمبود چادر» و برخی اقلام امدادی گلایه کرد و گفت: «دولت مصمم به رفع مشکلات موجود در منطقه زلزله‌زده خوی است.» 

عادل نجف‌زاده، نماینده مردم خوی نیز درباره ارایه خدمات به زلزله‌زدگان اعلام کرد: «با توجه به سرمای هوا نیاز مردم به چادر لحظه به لحظه در حال افزایش است. بسیاری از مردم هنوز خدمات دریافت نکرده‌اند. باید در تامین چادر و وسایل گرمایشی اقدام جدی صورت گیرد. تا این لحظه نزدیک به ۲۷ هزار چادر در سطح شهرستان خوی توزیع شده است. برای تامین چادر، وسایل گرمایشی و پوششی اقدام فوری و جدی نیاز است. حجم تخریب‌ها بالاست. با توجه به اینکه پس‌لرزه‌ها تکرار می‌شوند و ادامه دارند، مردم می‌ترسند که در خانه‌ها بمانند، چون سازه‌های‌شان بر اثر وقوع زلزله ضعیف شده است. متاسفانه در حاشیه شهرها و روستاها، شاهد هستیم که سازه‌ها با کوچک‌ترین لرزش در حال از بین رفتن هستند. تکرار پس‌لرزه‌ها نیز سبب شده تا مردم آرامش لازم در خانه‌های ترک خورده‌شان را نداشته باشند. خدمات نیز لحظه به لحظه به خوی می‌رسد، اما باز هم به توجه جدی نیاز داریم.»  برخی خبرگزاری‌ها هم در مورد ضعف خدمات‌رسانی و مدیریت در این منطقه اعلام کردند: «مردم از عدم مدیریت مناسب در توزیع اقلام امدادی از چادر تا غذا، کمبود نیروهای متخصص و مردمی در راس کار و ‌پایین بودن سطح امدادرسانی‌ها گلایه دارند و می‌گویند در ار‌دوگاه‌های تعبیه شده با توجه به اینکه جمعیت زیاد است امکانات به میزان کافی در اختیار مردم نیست. زلزله‌زدگان می‌گویند؛ هلال احمر فقط بین مردم چادر توزیع کرد که آن هم عادلانه نبود‌ و ‌مدیریت توزیع نداشتند. در برخی روستاها چند خانوار با هم در یک چادر روزهای سرد و برفی را گذران می‌کنند. برخی می‌گویند هیچ‌گونه بسته معیشتی در اختیارشان نیست و ‌خیرین برای‌شان غذا و سایر مایحتاج را می‌آورند.»

دیدگاه تان را بنویسید

خواندنی ها