هزینههای گزافرواندرمانی؛ ۵۰۰ هزار تومان حداقل دریافتی روانشناسان از مراجعان
تعرفههای مصوب شده از سوی هیات وزیران بنا به گفته روانشناسان به قدری ناچیز است که برای سر پا نگه داشتن کلینیک مجبور هستند دست کم دو برابر تعرفه تعیین شده را دریافت کنند؛ ولو اینکه برای مردم گزاف تمام شود.
تعرفه ۴۵ دقیقه خدمات روانشناسی و مشاوره در بخش خصوصی، از سوی هیات وزیران و به پیشنهاد شورای عالی بیمه سلامت و با تایید سازمان برنامه و بودجه برای امسال ۲۳۰ و ۲۷۰ هزار تومان مصوب شده است.
به گزارش ایسنا، درواقع روانشناسان و مشاوران دارای پروانه اشتغال که مدرک کارشناسی ارشد در یکی از رشتههای روانشناسی و مشاوره دارند، باید از مراجعان خود برای ۴۵ دقیقه مشاوره ۲۳۰ هزار تومان و روانشناسان و مشاوران دارای پروانه اشتغال که مدرک دکتری در یکی از رشتههای روانشناسی و مشاوره دارند، باید از مراجعان خود برای ۴۵ دقیقه مشاوره ۲۷۰ هزار تومان دریافت کنند.
طبیعتا اگر زمان جلسه مشاوره بیشتر از ۴۵ دقیقه شود هزینه دریافتی نیز متناسب با مبلغ پایه افزایش مییابد و برای روانشناسان و مشاوران دارای سابقه کار بالای ۱۵ سال (از زمان دریافت پروانه اشتغال) نیز ۱۵ درصد به مبلغ پایه اضافه میشود.
این تعرفه برای سال گذشته برای مشاور یا روانشناس دارای مدرک کارشناسی ارشد ۱۷۶ هزار تومان و برای مشاور یا روانشناس دارای مدرک دکتری ۲۰۷ هزار تومان تعیین شده بود.
همچنین تعرفه ۴۵ دقیقه خدمات روانشناسی و مشاوره از سوی هیات وزیران برای امسال و در بخش دولتی، عمومی غیر دولتی و خیریه و موقوفهای از ۷۷ هزار تومان تا ۱۸۶ هزار تومان تعیین شده است.
دخل و خرجی که با تعرفههای ابلاغی نمیخواند!
نکته قابل توجه، دخل و خرجی است که با تعرفههای تعیین شده برای بخش خصوصی نمیخواند و منجر به این شده است که تقریبا اکثر کلینیکهای خصوصی روانشناسی و مشاوره طبق تعرفههای ابلاغی عمل نکنند.
به گفته روانشناسان و مشاوران برخی موارد باعث شده است تعرفههای تعیینی برای این قشر به صرفه نباشد. تورم و گرانی اجاره مطب، پرداخت مالیات به سازمان امور مالیاتی و پرداخت عوارض به شهرداری بابت تابلو کلینیک از جمله مواردی است که باعث شده دخل و خرج روانشناسان با هم نخواند و نهایتا خیلی از مراکز مشاوره تعطیل شوند و یا شراکتی با هم کار میکنند.
حداقل ۵۰۰ هزار تومان میگیرند
طبق مشاهدات میدانی، یک کلینیک خصوصی روانشناسی و مشاوره معمولی با روانشناسانی که گرچه توانمندند اما چهره نشدهاند، حداقل برای یک جلسه یک ساعته مشاوره فردی ۵۰۰ هزار تومان از مراجعین دریافت میکند. گرچه در این میان بعضا روانشناسان و مشاوران چهره شدهای که اسم و رسمی برای خود در کردهاند هزینههای چند میلیونی از مراجعان میگیرند اما بحث این دسته جداست.
در این بین اگر خودت کلینیک نداشته باشی و به عنوان روانشناس یا مشاور برای فرد کلینیکدار کار کنی باید درصدی از هزینه دریافتی از مراجع را به صاحب کلینیک بدهی. درصد بندی که میتوان گفت مبنایی ندارد و در منصفانه ترین حالت مدیر کلینیک از هر درمانگر ۳۰ تا ۴۰ درصد می گیرد و در برخی موارد این معامله ۷۰ به ۳۰ به نفع مدیر کلینیک تمام میشود. بنابراین میتوان گفت چیزی به عنوان حقوق دست خود مشاور یا روانشناس را نخواهد گرفت.
قشری که توان پرداخت ۲۰۰ هزار تومان را هم ندارد
اما در مقابل نباید گزاف بودن هزینه یک جلسه مشاوره برای مردم را نادیده گرفت. درحالی طبیعتا قشر فرودست بیشتر در معرض آسیبهای اجتماعی و روانشناختی قرار دارند و نیازشان نیز به دریافت این خدمات بیشتر است که پرداخت ۲۳۰ یا ۲۷۰ هزار تومان برای یک جلسه مشاوره ۴۵ دقیقهای برای این قشر راحت نیست، چه برسد به آنکه توقع داشته باشیم این قشر به سادگی برای یک جلسه مشاوره ۵۰۰ هزار تومان پرداخت کنند.
از سوی دیگر حل مشکلات روانشناختی زمان بر است و با یک جلسه نمیتوان فرد را درمان کرد بنابراین خدمات مشاوره برای یک مشکل روانشناختی که درمان آن در یک جلسه میسر نیست و تا چند جلسه طول میکشد. به طوری که برای مثال این هزینه ۵۰۰ هزار تومانی در یک ماه و برای ۴ جلسه به دو میلیون تومان میرسد.
اما و اگرهای بیمهای
حال آنکه در کنار فشار اقتصادی که باعث شده مردم مراجعه به روانشناس برای درمان مشکلات روانشناختی را پشت گوش بیاندازند، تحت پوشش بیمه نبودن خدمات روانشناسی و مشاوره هم تمایل مردم را برای مراجعه به روانشناس کمتر میکند.
تا پیش از این هیچ یک از خدمات روانشناسی و مشاوره تحت پوشش بیمههای پایه نبود و تعداد کمی از بیمههای تکمیلی این خدمات را با درصد پایین پوشش میدادند، اما اسفند سال گذشته دستورالعمل خرید راهبردی خدمات رواندرمانی برای روانشناسان بالینی در مراکز دولتی ـ دانشگاهی به تصویب وزیر بهداشت که رئیس شورای عالی بیمه سلامت نیز است، رسید که این دستورالعمل از ابتدای امسال قابل اجراست.
این دستورالعمل، جلسات روان درمانی را ۳۰ دقیقهای در نظر گرفته است، تعداد جلسات لازم برای رواندرمانی را بر اساس نوع اختلال مشخص کرده است و میزان پوشش بیمه این خدمات در بخش سرپایی ۷۰ درصد به عهده سازمانهای بیمهگر و ۳۰ درصد پرداختی خود بیماران است.
با این حال این دستورالعمل شامل تمامی خدمات روانشناسی و تمامی مراکز نمیشود، بلکه طبق این مصوبه تنها دو گرایش روانشناسی بالینی و روانشناسی سلامت، آن هم فقط در مراکز دولتی ـ دانشگاهی تحت پوشش بیمههای پایه و تکمیلی قرار میگیرند.
در همین راستا اسفند ۱۴۰۱ محمد حاتمی رئیس سازمان نظام روانشناسی و مشاوره کشور طی نامهای خطاب به رئیس جمهوری با اشاره به مجاز شدن خدمات دو رشته روانشناسی بالینی و روانشناسی سلامت برای استفاده از بیمههای پایه، خواستار برقراری بیمه برای تمام گرایشهای ۱۶ گانه روانشناسی و مشاوره شد اما این درخواست تا کنون بینتیجه مانده است.
دیدگاه تان را بنویسید