علیاصغر فانی:
حکمرانی خوب باید برای معلمان آییننامه استخدامی خاص تدوین و تصویب و اجرا کند
علیاصغر فانی نوشت: معلم نه مهندس است و نه کاسب و نه پزشک و نه کارمند و... نیست، معلم، معلم است. حکمرانی خوب باید به معلم به عنوان رکن اصلی تعلیم و تربیت بنگرد و برای این قشر سرنوشتساز آییننامه استخدامی خاص تدوین و تصویب و اجرا نماید.
«ضرورت آییننامه استخدامی خاص معلمان» عنوان یادداشت علیاصغر فانی برای روزنامه اعتماد است که در آن آمده: بعضا شنیده میشود بعضی افراد و حتی مسوولان شرایط کاری معلمین را با کارمندان دولت مقایسه میکنند و به زعم خود نتیجه میگیرند که معلمین با کار کمتر از کارمندان حقوق و دستمزدی بیشتر از کاری که در مدارس انجام میدهند، دریافت میکنند. مثلا میگویند معلمین هفتهای 24 ساعت تدریس میکنند و این در حالی است که کارمندان هفتهای 44 ساعت کار میکنند و یا معلمین 15 روز فروردین و 3 ماه تابستان تعطیلند ولی کارمندان در فروردین 5 روز و در طول سال یک ماه مرخصی دارند. در پاسخ به سوال اول باید گفت هر یک ساعت تدریس حداقل به ازای 2 ساعت کار اداری انرژیبر است به همین دلیل ساعت موظفی تدریس معلمین 22 ساعت (نصف 44 ساعت) بود که در دوره وزارت مرحوم آقای پرورش ایشان از معلمین خواستند که به دلیل شرایط جنگی در هفته به جای 22 ساعت 24 ساعت تدریس کنند که معلمین نیز پذیرفتند.
معلم از لحظهای که وارد کلاس میشود کار را آغاز میکند و بدون انقطاع تا زنگ تفریح، فعالانه مشغول به کار است. در حالی که کارمند در فاصله زمانی 8 صبح تا 16 به کارهای زیادی خارج از وظایفش میپردازد. در مورد روزهای کار و مرخصی سالانه باید گفت معلمین هم یک ماه مرخصی سالانه دارند و ادارات آموزش و پرورش میتوانند برای بازآموزی و بهروزرسانی دانش معلمان در طول تابستان برای معلمین کلاسهای ضمن خدمت برگزار کنند و معلمین نیز موظف به شرکت در کلاس هستند .
از سوی دیگر معلم برای تصحیح اوراق، رسیدگی به تکالیف دانشآموزان، نوشتن طرح درس، تهیه جزوه و آمادهسازی تمرینات اضافی و... ساعتها در منزل وقت میگذارد. در دوساله کرونا شاهد تلاشهای مضاعف معلمین عزیز برای تولید محتوا و آموزش On line و بعضا Off line بودیم. معلمین فراوانی داریم که برای حضور در محل کار روزانه ناچارند دهها کیلومتر را طی کنند که متاسفانه بعضا در این جابجاییها حوادثی نیز رخ داده است. معلم در خانه و حتی به هنگام خواب به فکر دانشآموزش است. مشکلات مالی، بیماری، ناهنجاریهای داخل خانه، روح لطیف معلم را آزار میدهد.
به عبارت دیگر معلم در شبانهروز با دانشآموزش زندگی میکند. کارمندان نوعا از اضافهکاری بدون کار اضافی، حق ماموریت بدون انجام آن، دریافت هزینه ایاب و ذهاب، بسته هدیه شب عید، لوازمالتحریر فرزندان، بسته ویژه ماه مبارک رمضان و سایر تسهیلات نقدی و غیرنقدی برخوردار هستند که معلمین از هیچیک از آنها بهرهمند نیستند. اصولا معلم از جنس کارمند که کار روتین و تکراری را در طول خدمت سیساله خود انجام میدهد نیست. معلم با روحیهای لطیف و مهربانانه خود را موظف به مهرورزی به دانشآموزان، بهبود روحیه و روان محصلینش و در یک جمله تربیت فرزندان ایران اسلامی میداند.
معلم نه مهندس است و نه کاسب و نه پزشک و نه کارمند و... نیست، معلم، معلم است. حکمرانی خوب باید به معلم به عنوان رکن اصلی تعلیم و تربیت بنگرد و برای این قشر سرنوشتساز آییننامه استخدامی خاص تدوین و تصویب و اجرا نماید. همانطور که برای اعضا و هیات علمی دانشگاهها آییننامه استخدامی خاص داریم. در این آییننامه تناسب جبران خدمات (حقوق و دستمزد) به سایر اقشار، شرایط ارتقا و رتبههای بالاتر، ارزیابی عملکرد معلمین دیده شود. در مدیریت منابع انسانی نظریهای داریم تحت عنوان نظریه برابری. به موجب این نظریه، هر یک از کارکنان دائما خود را با سایرین در ابعاد میزان کاری که برای سازمان انجام میدهد و دریافتیها مقایسه میکند. اگر تناسب داشته باشد با انگیزه کار را دنبال میکند در غیر این صورت یا از کار میزند یا اعتراض و اعتصاب و یا خروج از سازمان اتفاق میافتد. آییننامه استخدامی خاص معلمین میتواند روح جدیدی به کالبد خسته معلمین دمیده و انگیزه آنها را افزایش داده و عدالت را بین کارکنان دولت تقویت کند .
دیدگاه تان را بنویسید