امام حسین(ع) شهید راه حجاب است؛ چه‌طور باید به برخی بی‌حجابی‌ها در مجالس عزا مشروعیت بدهیم؟

حجت‌الاسلام محمدعلی لیالی، استاد حوزه علمیه و مطالعات جریان‌شناختی درباره جنبه‌های عرفی‌گرایانه در عزاداری و مشروعیت‌بخشی به برخی اعمال ضدفقهی مثل بی‌حجابی در هیأت‌ها گفت: اقامه عزای سیدالشهدا(ع) در سنت دینی ما به شدت پرسابقه و مسبوق به امر اهل‌بیت(ع) است. احیای ذکر شهادت حضرت سیدالشهدا(ع)، احیای دین است و به تعبیر حضرت امام خمینی: «محرم و صفر را زنده نگه‌دارید چرا که دین زنده به محرم و صفر است».

 

به گزارش فارس، بخش هایی از گفت و گوی لیالی را در ادامه می خوانید:

• نکته بعدی این است که عزای سیدالشهدا(ع) و برپایی ذکر مصیبت ایشان، فرعی است بر معارف حضرت؛ برای این که ما بعد این همه سال در نظر داشته باشیم ایشان به راستی برای چه قیام کرد.
• حضرت درباره علت قیام خود می‌فرماید: «إنّی لَم أخرُجْ أَشِراً و لا بَطِراً و لا مُفسِداً و لا ظالِماً و إنَّما خَرَجْتُ لِطَلَبِ الْإصلاحِ فی اُمَّةِ جَدّی اُرِیدُ أن آمُرَ بِالْمَعرُوفِ و أنهی عَنِ الْمُنکَرِ و أسِیرُ بِسیرَةِ جَدّی وَ أبی عَلیِّ بنِ أبی طالِبٍ علیه السّلام.» یعنی، من برای رسیدن به مقام و مال دنیا فساد و ستم در جامعه اسلامی قیام نکرده‌ام.
• من فقط برای اینکه جامعه اسلامی را اصلاح کنم، قیام کرده‌ام. اراده دارم تا امر به معروف و نهی از منکر کنم و به روش جدّم و پدرم علی ابن ابی طالب علیه السّلام رفتار کنم. با این اوصاف، حضرت سیدالشهدا(ع) خود شهید امربه معروف است. ایشان قیام کرد تا منکر را حذف کند و به سایرین گوشزد کند که باید علیه منکر و مفسده اجتماعی قیام کرد و دست به مبارزه زد.
• برای تبین مسأله مثالی می‌زنم؛ اگر شما به یک مجلس عزا یا یک مجلس عروسی دعوت شوید، طبیعتاً پوشش و حفظ ظاهرتان درخور شأن آن مجلس خواهد بود و سعی می‌کنید خارج از عرف پوششی اختیار نکنید.
• ما در مجالس اباعبدالله(ع) باید شعائر دین را در همه حالات لحاظ کنیم و سعی‌مان بر این باشد که از آن تخطی نکنیم. حجاب گاهی یک امر اندرونی است که کسی بدان کار ندارد، اما در اجتماع و بالاخص محافل مذهبی، حفظ حجاب از ملزوماتی است که یک زن مسلمان باید بدان توجه کند.
• امام حسین(ع) خود شهید شد تا این شعائر و احکام زنده بماند، ایشان شهید راه حجاب است؛ پس چه طور می‌شود به برخی بی‌حجابی‌ها در مجالس عزا مشروعیت ببخشیم؟ افتخار ما چادر خاکی حضرت زهرا و حضرت زینب(سلام‌الله علیهما) است.
• اهل‌بیتِ اسیرِ امام حسین(ع) در دوران اسارت مدام بر حفظ معجر و حجاب خود تأکید داشتند و در منابع تاریخی آمده است که حضرت زینب کبری(س) ، دائماً زنان را به حفظ حجاب سفارش می‌کرد.
• ما می‌خوانیم که وقتی کاروان اسرا به شام رسید، حضرت زین‌العابدین یا حضرت زینب مبلغی پول به سربازان می‌دهند تا سرهای اسرا را از کنار اینان دور کنند، تا به هوای نگاه کردن به سرها مردم متوجه اسرا نشوند و آنان را که حجابشان مناسب نبود، نبینند!
• این موضوع باید تبیین شود که وقتی زنان اهل‌بیت تا این حد به ظواهر دینی تأکید داشتند، دختران و زنان ما هم باید به تأسی از آنان توجه خود را به شدت معطوف به امر حجاب کنند.
• مجلس حضرت سیدالشهدا(ع)  متعلق به همه هست، اما دایره منع‌ را هم باید مشخص کرد. بی‌شک در این خانه برای توبه همیشه باز است، اما مشروعیت‌بخشی به منکَر و صاحبان منکَر به هوای حضور در مجالس چندان امر پسندیده‌ای نیست.
• ما معتقدیم اهل‌بیت در مجالس حضور پیدا می‌کنند یا لااقل نام آن‌ها در هیأت‌ها برده می‌شود، پس شایسته آن است که زن و مرد ما حرمت نگه دارند و شأن جلسات مذهبی را حفظ کنند!
• ارادت نمی‌شود بدون اعتقاد باشد، اگر ما به عنوان مسلمان به این حضرات علاقه‌مند هستیم، طبیعی است که باید لوازم این ارادت را هم به خوبی رعایت کنیم و به دستورات دینی پایبند باشیم.