درباره حساسیت به گلوتن چه می‌دانید؟

حساسیت به گلوتن، همچنین به عنوان حساسیت گلوتن غیر سلیاک (NCGS) شناخته می‌شود، وضعیتی است که با واکنش‌های نامطلوب به مصرف گلوتن، پروتئین موجود در گندم، جو، چاودار و مشتقات آنها شناخته می‌شود. بر خلاف بیماری سلیاک، حساسیت به گلوتن شامل پاسخ خود ایمنی دیده شده در بیماری سلیاک نمی شود. در اینجا نکات کلیدی در مورد حساسیت به گلوتن وجود دارد:

علائم:

    علائم حساسیت به گلوتن می‌تواند متنوع و در افراد مختلف متفاوت باشد و ممکن است شامل مشکلات گوارشی (نفخ، گاز، اسهال)، خستگی، سردرد، درد مفاصل و اختلالات خلقی باشد.

یک اختلال خود ایمنی نیست

    بر خلاف بیماری سلیاک، حساسیت به گلوتن شامل حمله سیستم ایمنی به روده کوچک نمی‌شود. این یک اختلال خود ایمنی نیست.

راه‌های تشخیص

    تشخیص حساسیت به گلوتن اغلب به صورت حذف است. بیماری سلیاک و آلرژی به گندم باید از طریق آزمایش‌های مناسب رد شود.

تست

 در حال حاضر، تست خاصی برای حساسیت به گلوتن وجود ندارد. این بیماری بر اساس وجود علائم و حذف بیماری سلیاک و آلرژی به گندم تشخیص داده می شود.

شیوع

 اعتقاد بر این است که حساسیت به گلوتن شایع تر از بیماری سلیاک است. با این حال، شیوع آن هنوز به طور دقیق مشخص نیست.

 متفاوت از آلرژی گندم

 حساسیت به گلوتن را نباید با آلرژی گندم اشتباه گرفت، که شامل پاسخ ایمنی به پروتئین های موجود در گندم است و می تواند باعث واکنش های آلرژیک شدیدتر و فوری شود.

راه‌های درمان و پیشگیری

درمان اولیه برای حساسیت به گلوتن، اتخاذ یک رژیم غذایی بدون گلوتن است. این شامل پرهیز از غذاها و محصولات حاوی گندم، جو، چاودار و مشتقات آنها است.

محدودیت های غذایی

پیروی از یک رژیم غذایی بدون گلوتن به دلیل وجود گلوتن در همه جا در بسیاری از غذاها می‌تواند چالش برانگیز باشد. این نیاز به خواندن دقیق برچسب ها دارد و اغلب شامل تنظیم سبک زندگی می شود.

بهبود علائم

بسیاری از افراد مبتلا به حساسیت به گلوتن پس از اتخاذ یک رژیم غذایی بدون گلوتن، بهبود علائم را گزارش می دهند.

 نقش FODMAP

برخی از افراد با حساسیت به گلوتن ممکن است در واقع به الیگوساکاریدهای قابل تخمیر، دی ساکاریدها، مونوساکاریدها و پلی الها (FODMAP) حساس باشند که انواع خاصی از کربوهیدرات ها در غذاهای مختلف یافت می‌شوند.

 تحقیقات در مورد حساسیت گلوتن در حال انجام است، و هنوز چیزهای زیادی برای یادگیری در مورد مکانیسم، شیوع و مدیریت بهینه آن وجود دارد. پیروی از یک رژیم غذایی بدون گلوتن می تواند پیامدهای روانی اجتماعی داشته باشد، زیرا ممکن است بر تعاملات اجتماعی، غذا خوردن در بیرون از خانه و کیفیت کلی زندگی تأثیر بگذارد.

همچنین در جامعه پزشکی در مورد تعریف، تشخیص و حتی وجود حساسیت به گلوتن اختلاف نظر وجود دارد.

افرادی که رژیم غذایی بدون گلوتن دارند ممکن است نیاز به توجه به کمبودهای بالقوه مواد مغذی داشته باشند، زیرا برخی از محصولات فاقد گلوتن ممکن است فاقد برخی ویتامین ها و مواد معدنی باشند.

اگر به حساسیت به گلوتن مشکوک هستید، بسیار مهم است که با متخصصان مراقبت های بهداشتی، از جمله یک متخصص تغذیه ثبت شده، برای تشخیص صحیح و راهنمایی در مورد مدیریت این بیماری مشورت کنید.

تجربیات فردی در مورد حساسیت به گلوتن می تواند متفاوت باشد و استراتژی های مدیریتی باید متناسب با نیازها و شرایط خاص فرد باشد. همیشه برای تشخیص دقیق و مدیریت مناسب به دنبال مشاوره حرفه‌ای باشید.