معلمان، روزنامه‌نگاران و سلبریتی‌ها بودجه فرزندآوری را می‌گیرند اما فرزند نمی‌آورند
روزنامه جوان نوشت: بودجه زیادی ممکن است صرف شود و فرزندآوری همچنان نابالغ بماند، زیرا معلم مدرسه، روزنامه‌نگار، شهره تلویزیونی، مبلغ و سخنران فرهنگی، مدیر دولتی و کسان دیگری که نقاط امید تبلیغ فرزندآوری هستند، با همان ذهنیت کم‌بودن و عزیزبودن، بودجه را می‌گیرند و بدون باور به آن صرف می‌کنند!
روزنامه اصولگرای جوان هم به شکست طرح فرزندآوری اعتراف کرد.
به گزارش جوان، دولت‌ها به چند میلیون دانشجوی دختر دانشگاه آزاد می‌بالیدند. با آنکه اغلب آن دانشجویان در انتخاب رشته، منفعل یا ناآگاه عمل می‌کردند.در واقع دانشگاه برای بیشتر آنان، مقدمه انتخاب یک زندگی بهتر و رسیدن به قدرت انتخاب شریک زندگی مطلوب‌تر بود، ولی عملاً برعکس شد و به دورشدن از سن ازدواج و رسیدن به این ذهنیت که ازدواج در دهه دوم و سوم زندگی و بچه‌دارشدن زودهنگام، کلاس ندارد، انجامید. حالا بعد از آن اشتباه کنترل جمعیت، اشتباه دیگری در برنامه ملی فرزندآوری داریم و نمی‌دانیم به آن ذهنیت شکل‌گرفته در دختران جوان نمی‌شود با وام ازدواج و ماشین بدون‌نوبت حمله کرد. این خودش را مثل یک پارادوکس غیرقابل‌حل نشان می‌دهد. برای همین احتمالاً نتیجه‌ای هم از آن گرفته نشده که بعد از یک ماه که خبرنگار روزنامه از سازمان ثبت‌احوال آمار فرزندآوری سه سال اخیر را طلب می‌کند، موفق به دریافت نشده است!
این روزنامه افزوده است: گاهی برنامه‌های ملی گویی برای رفع تکلیف یا با هدفی حاشیه‌ای نوشته می‌شود. اشتباه‌بودن تشویق مالی برای فرزندآوری یک شاهد عینی بزرگ داشت: مردمان نقاط محروم بدون این تشویق‌ها و بدون برنامه چند‌ده ماده‌ای جوانی جمعیت و به رغم تلاش دولت‌ها برای کاستن از نرخ رشد آن مناطق، همچنان رکورددار فرزندآوری هستند؛ و آنانی که در نقاط مرفه شهر درآمد‌های میلیاردی دارند، بچه نمی‌آورند. قشر متوسط نیز عموماً ریسک‌پذیر نیستند و اگر به‌دلیلی بچه نیاورده‌اند، آن را با یک وام فلان‌مقدار کنار نمی‌زنند. اما برنامه‌نویس محترم گویی دستی در خمره شانس و اقبال می‌کند و قانونی با ۱۵۴ ماده و تبصره می‌نویسد و بعد آمار فرزندآوری را مخفی می‌کند!
جوان نوشته است: بودجه زیادی ممکن است صرف شود و فرزندآوری همچنان نابالغ بماند، زیرا معلم مدرسه، روزنامه‌نگار، شهره تلویزیونی، مبلغ و سخنران فرهنگی، مدیر دولتی و کسان دیگری که نقاط امید تبلیغ فرزندآوری هستند، با همان ذهنیت کم‌بودن و عزیزبودن، بودجه را می‌گیرند و بدون باور به آن صرف می‌کنند! اگر صحت و سقم این ادعا را بخواهیم بسنجیم، کافی است آمار دقیق فرزندآوری در سه سال گذشته را منتشر کنیم یا حتی چند سال دیگر هم صبر کنیم، اما این صبر با این قانون و برنامه‌ها از آن صبر‌های مفتاح‌الفرج نیست.
دیدگاه تان را بنویسید