تراز مالی خانوارهای ایرانی مثبت است

اعتمادآنلاین| چندی پیش مرکز آمار گزارشی از نتایج طرح‌های آمارگیری هزینه و درآمد خانوارهای شهری و روستایی سال 1397 هر خانوار شهری منتشر کرد که نشان داد سهم هزینه‌های آنها در سال گذشته کمتر از درآمدشان بوده است.

بنا بر این گزارش خانوارهای شهری در سال گذشته به طور متوسط 43 میلیون و 491 هزار تومان درآمد و 39 میلیون و 323 هزار تومان هزینه داشته‌اند که معادل متوسط ماهانه سه میلیون و 624 هزار تومان درآمد و 3 میلیون و 277 هزار تومان هزینه است.

همچنین هر خانوار روستایی حدود 23 میلیون و 311 هزار تومان درآمد و 21 میلیون و 447 هزار تومان هزینه داشته که معادل متوسط ماهانه یک میلیون و 943 تومان درآمد و یک میلیون و 787 هزار تومان هزینه بوده است.

بر این اساس مابه‌التفاوت درآمد و هزینه سالانه خانوارهای کشور در سال 1397 نشان می‌دهد که هر خانوار شهری به طور متوسط چهار میلیون و 168 هزار تومان و هر خانوار روستایی یک میلیون و 864 هزار تومان بیشتر از هزینه سالانه‌اش درآمد داشته است که معادل متوسط ماهانه 347 هزار و 300 تومان و 155 هزار و 400 تومان به ترتیب برای هر خانوار شهری و روستایی بوده است.

در واقع، از سال 1395 تا 1397 هر خانوار شهری به ترتیب 10,2، 10.2 و 9.6 درصد و هر خانوار روستایی به ترتیب 11.3، 11.5 و 8 درصد از درآمدش نسبت به کل هزینه‌هایش بیشتر بوده است.

توضیح مرکز آمار در رابطه با پس‌انداز خانوارها

این در حالی است که مرکز آمار به تازگی در گزارشی به روند درآمد و هزینه خانوارها در چند سال اخیر اشاره داشته و اعلام کرده است که روند مابه‌التفاوت درآمد و هزینه خانوارها در سال‌های اخیر از مثبت بودن این مابه‌التفاوت از چند سال گذشته حکایت دارد؛ به گونه‌ای که در سال‌های 1395 و 1396 نیز هر خانوار شهری به ترتیب سه میلیون و 239 هزار تومان و سه میلیون و 742 هزار تومان و هر خانوار روستایی به ترتیب یک میلیون و 996 هزار تومان و دو میلیون و 317 هزار تومان بیشتر از هزینه سالانه‌اش درآمد داشته است.

در توضیح مرکز آمار آمده که مابه‌التفاوت درآمد و هزینه خانوار لزوما به معنی پس انداز خانوار نیست. بطور ساده پس انداز عبارت است از بخشی از درآمدهای افراد که خرج نشده است. اما در تحلیل های اقتصاد کلان مفهوم صحیح پس انداز را باید از جریان دایره وار درآمد و تولید ملی فهمید. با توجه به اینکه هر درآمدی که ایجاد می‌­شود از طرف دیگر به معنی تولید کالا و خدمات است، لذا خودداری از مصرف و خرج نکردن تمام درآمد به معنی مصرف نشدن بخشی از کالا و خدمات تولید شده نیز بوده و در واقع در مفهوم اقتصاد کلان، همین بخش از تولید مصرف نشده است که بیانگر پس انداز است. چنانچه به پس انداز از دید تشکیل سرمایه بنگریم، مناسب‌ترین مفهوم برای پس انداز است زیرا پس انداز و سرمایه‌گذاری در دنیای واقعی جدا از هم نیستند. به عبارت دیگر همان کالا و خدماتی که بر اثر خودداری افراد جامعه از خرج کردن همه درآمد یا بر اثر پس انداز به مصرف نرسیده است، می‌­تواند تبدیل به سرمایه‌گذاری شود.

در این رابطه اعلام شده که در طرح­‌های آمارگیری هزینه و درامد خانوار درامد یک­سال گذشته خانوار سوال شده و آن بخشی که برای سرمایه‌گذاری از خانوار خارج می­‌شود پرسیده نشده و فقط در صورتی­‌که در کوتاه مدت (دوره زمانی یک ساله مورد پرسش) دارای بازدهی مالی باشد در بخش درآمدها ثبت می‌شود. بنابر این نمی توان پس انداز خانوارها را (چه در کوتاه مدت و چه در بلند مدت) از طریق این آمارگیری محاسبه کرد.

منبع: ایسنا