مساله دستمزد کارگران نباید یک‌جانبه بررسی شود/ هیچ کارفرمایی از بیکاری نیروی کار سود نمی‌برد/ هر کارگری که بیکار شود به مفهوم از کار افتادن یکی از چرخ‌های تولید است

اعتمادآنلاین| ‌ فرشته بهروزی‌نیک- حاشیه‌های ترمیم دستمزد و امنیت شغلی برای کارگران تمامی ندارد؛ این موضوع در حالی به مهم‌ترین چالش حوزه کار در اقتصاد ایران تبدیل شده که دولت‌ها سال‌هاست برای ایجاد اشتغال پایدار در کشور با شکست مواجه می‌شوند. به باور بسیاری از آگاهان اقتصادی افزایش هزینه‌های تولید، ناشی از نبود استراتژی صنعتی در کشور، حالا بخش مهمی از اقتصاد مولد کشور را با خود درگیر کرده است.

مرور آمارهای رسمی و غیررسمی گویای آن است که از اوایل شروع به کار دولت نهم تا به امروز، در حدود 60 درصد از کارخانه‌ها در کشور تعطیل شده‌اند و مابقی نیز با کمتر از 40 درصد ظرفیت خود مشغول فعالیت هستند. اما مهم‌تر از روند تعطیلی کارخانه‌ها، افزایش آمار بیکاری صنعتی است که نمود این اتفاق در تعدیلی گسترده کارگران قابل مشاهده است. اگرچه در این زمینه آمار دقیقی وجود ندارد یا دست‌کم این آمار از سوی مراجع رسمی اعلام نشده، اما فهم این اتفاق هم کار چندان دشواری نیست.

با یک حساب سرانگشتی می‌توان گفت وقتی 60 درصد از کارخانه‌ها تعطیل شده‌اند، رکود تولید همچنان ادامه دارد و ایجاد اشتغال پایدار مهم‌ترین دغدغه اقتصاد در کشور است. بنابراین نه تنها ظرفیت جدید برای نیروی کار تازه‌نفس ایجاد نشده، بلکه ظرفیت‌های موجود هم یکی پس از دیگری از بین رفته است. در این باره مصداق‌های روشنی وجود دارد؛ تعطیلی کارخانه ارج، داروگر، آزمایش، پارس الکتریک، پلی‌اکریل اصفهان، کاشی ایرانا، ماشین‌سازی تبریز، ایستک، قند ورامین، روغن‌نباتی‌ قو، چیت‌سازی ری و ایران چوب، فقط گوشه کوچکی از مرگ تولید در ایران را به تصویر می‌کشد.

یک‌سویه قضاوت نکنید

با این اوصاف شاید طرح این پرسش که چرا طی سال‌های گذشته تاکنون هیچ تصمیم قاطعی برای ترمیم دستمزد کارگران گرفته نشده، نیاز به آسیب‌شناسی عمیق‌تری داشته باشد تا به قول نماینده کارفرمایان در شورای عالی کار «قضاوت‌ها یک‌سویه نشود».

حسین سلاح‌ورزی، نماینده کارفرمایان در شورای عالی کار، در گفت‌و‌گو با اعتمادآنلاین توضیح داد: از سال 92 تا پایان سال گذشته، هزینه تولید برای صنعتگران بیش از سه برابر افزایش پیدا کرده و همین امر سبب شده است کارفرمایان در اصلاح دستمزد کارگران با چالش‌های جدی مواجه شوند.

سلاح‌ورزی در پاسخ این پرسش که به چه دلیل سال‌هاست بار رکود تولید بر دوش کارگران افتاده است، گفت: هیچ کارفرمایی از بیکاری نیروی کار سود نمی‌برد. هر کارگری که بیکار شود به مفهوم از کار افتادن یکی از چرخ‌های تولید است.

این فعال حوزه کار با اشاره به اینکه وقتی درباره عدم افزایش دستمزد کارگر صحبت می‌شود باید به دلایل این اتفاق هم توجه شود، گفت: در حال حاضر بسیاری از صنعتگران در کشور با مساله کمبود نقدینگی، بحران تامین مواد اولیه، افزایش هزینه‌های انرژی، بحران بدهی به بانک‌ها و تاثیر برخی سیاست‌های غیرکارشناسی بر بخش صنعت در کشور مواجه هستند؛ در این شرایط مساله دستمزد کارگران هم دغدغه اصلی کارفرما می‌شود.

چه باید کرد؟

دلایلی که برای تشدید رکود تولید در اقتصاد ایران عنوان می‌شود نکته جدیدی ندارد. برخی از این دلایل از فرط تکرار حتی برای سیاست‌گذاران هم لوث شده است، اما اینکه بالاخره چه زمان و در کدام دولت و با کدام راهکار بحران تولید به پایان برسد، سوالی است که پاسخ آن همچنان در هاله‌ای از ابهام است.