دلال‌ها بنزین را لیتری 12 هزار تومان می‌فروشند/ پمپ‌های بنزین هیچ کارت سوختی ندارند/ مردم برای تردد از ماشین‌های حمل سوخت استفاده می‌کنند

اعتمادآنلاین| ‌ فرشته بهروزی‌نیک - استاندارشان قول داده بود افزایش قیمت بنزین به نفع‌شان تمام شود، اما انگار به ضررشان شد.

بیست و چهارم آبان‌ماه، یک شب بعد از افزایش 200 درصدی قیمت بنزین، احمدعلی موهبتی، استاندار سیستان و بلوچستان، گفته بود: «مردم سیستان و بلوچستان ‌به خوبی می‌دانند افزایش قیمت بنزین به نفع آنهاست.‌» حالا پای صحبت مردم سیستان و بلوچستان که بنشینید مشکلات بی‌شماری را بازگو می‌کنند، مشکلاتی که از پی گرانی بنزین تشدید شده است.

بلوچستان به دلیل موقعیت مرزی و جغرافیایی‌اش بیشترین آسیب را از افزایش قیمت بنزین دیده؛ محلی‌ها می‌گویند هزینه‌های رفت‌وآمدشان بعد از گرانی بنزین سه برابر شده است.

از سوی دیگر در کل این استان فقط یک جایگاه سی‌انجی وجود دارد که آن هم مدام با مشکلات فنی دست‌وپنجه نرم می‌کند. مساله مهم دیگر پمپ بنزین‌هایی است که هیچ‌کدام‌شان کارت سوخت در اختیار ندارند.

همین اتفاق باعث شده دلالان بنزین بیش از هر زمان دیگری فرصت سودجویی پیدا کنند.

گفته می‌شود دلالان، درست بیخ گوش پمپ بنزین‌ها، بنزینی را که سه هزار تومان خریده‌اند پنج تا 12 هزار تومان به مردم می‌فروشند.

فاتحه گردشگری را خوانده‌اند

مبین بلوچ یکی از ساکنان محلی استان سیستان و بلوچستان است و چند ماهی می‌شود که در چابهار زندگی می‌کند. وقتی از او درباره وضعیت اقتصادی این استان بعد از افزایش قیمت بنزین می‌پرسیم می‌گوید: «گردشگری در استان سیستان و بلوچستان فقط سه سال است که جان گرفته، اما بنزین سه هزار تومانی فاتحه آن را خواند.»

به گفته مبین به دلیل افزایش هزینه‌های حمل‌ونقل قیمت تورهای داخلی استان سه برابر افزایش پیدا کرده است: «این روزها سفر به آنتالیا یا تایلند برای گردشگران بسیار ارزان‌تر از سفر به چابهار تمام می‌شود.»

مسافت طولانی، بلای جان استان سیستان و بلوچستان

به گفته این تورلیدر، بعد مسافت یکی از مصیبت‌های حمل‌ونقل در استان سیستان و بلوچستان است و به همین علت این استان بیشترین آسیب را از گرانی‌های اخیر دیده است.

او در ادامه صحبت‌های خود به مسافتی که هر روز برای رسیدن به محل کارش طی می‌کند اشاره کرد و توضیح داد: «فاصله من تا محل کار 200 کیلومتر در هر رفت و برگشت است. از طرفی در کارت سوختم فقط 250 لیتر سوخت دارم که مجبورم مابقی را آزاد یا از دلال خریداری کنم.»

او همچنین با اشاره به هزینه حمل‌ونقل برای برخی معلمان گفت: «در این استان من معلمی را می‌شناسم که ماهانه 2 میلیون و 100 هزار تومان حقوق می‌گیرد، اما یک میلیون و 800 هزار تومان پول بنزین می‌دهد.»

حمل‌ونقل عمومی نداریم

عبید ملک رئیسی یک معلم ساکن در ایرانشهر است. او برای تدریس هر روز به منطقه مرزی مورتان در استان سیستان و بلوچستان می‌رود.

رئیسی به اعتمادآنلاین گفت: «کرایه‌ای که قبلاً برای رفت و برگشت به محل کار پرداخت می‌کردم در ماه 190 هزار تومان بود، اما حالا به 350 هزار تومان افزایش پیدا کرده. حقوق ماهانه من فقط 800 هزار تومان است.»

او صحبت‌های خود را این‌طور ادامه داد: «ما در این منطقه تاکسی، اتوبوس بین‌شهری و مترو نداریم. یک سی‌ان‌جی در کل استان وجود دارد که سالی به 12 ماه مشکل فنی دارد.»

این معلم اهل سیستان و بلوچستان تعریف کرد: «بیشتر دانش‌آموزان این منطقه که پولی برای تامین هزینه‌های حمل‌ونقل‌شان ندارند با ماشین‌های حمل سوخت تردد می‌کنند؛ یعنی برای رفت‌وآمد باید جان‌شان را کف دست‌شان بگیرند؛ همین چند روز پیش بود که یکی از ماشین‌های سوخت آتش گرفت و 2 نفر از دانش‌آموزان جان باختند.»

چه می‌شود؟

بنزین زندگی را از مرزنشینان گرفته است؛ زمانی قاچاق این فراورده بلای جان‌شان می‌شود و حالا هم که افزایش قیمت آن. معلوم نیست چه سرنوشتی در انتظار مردم این مناطق است. هرچه هست آنها خوب می‌دانند که برخلاف گفته استاندارشان، افزایش قیمت بنزین هرگز به نفع زندگی آنها نشد.