فروش نخل های اصیل ایرانی به قطر تاراج میراث فرهنگی ما ایرانی‌ها به معنی واقعی کلمه است / گویا بهترین ما برای قطری‌ها خوب نبود و 588 اصله را پس فرستادند / این نوکیسه‌ها قبل از بازار پررونق نفت به حساب نمی‌آمدند /بعید نیست که آنان قصد انتخاب ژنتیک و پرورش ن

اعتمادآنلاین| اسماعیل کهرم فعال محیط زیست برای روزنامه اعتماد نوشت: از کودکی شنیده بودم که «بشر جایزالخطا است» یعنی اجازه دارد که خطا کند! این جواز را چه کسی به او داده؟ شاید اشتباه و خطا در نهاد انسان نهفته است. اکنون می‌فهمم که حتی در عالی‌ترین سطوح تصمیم‌گیری هم خطا ریشه دارد. نمونه می‌خواهید؟

ما تصور می‌کنیم که آنهایی که موشک هوا می‌کنند، نمونه‌ای از انسان‌های هوشمند و زیرک عالم هستند که در راس فهم و درک بشریت قرار دارند! خوب، حالا اگر بدانید که این الهه‌های هوش و فراست، برای مطالعه توانایی‌های عنکبوت در تنیدن تار در فضا، یک جفت عنکبوت را در کپسول قرار دادند و به آسمان‌ها فرستادند ولی... آنها پس از دو سه روز مردند! دلیل؟ دانشمندان فراموش کرده بودند که برای آنها غذا به فضا ارسال کنند! نمونه دیگر؟ پس از پارتی‌بازی‌ها و لابی‌گری‌های بین‌المللی، بالاخره قطر حق برگزاری بازی‌های جام جهانی را با هزار ترفند به دست آورد ولی باز هم نخبه‌های جهان و ورزش فراموش کردند که تابستان‌ها در قطر هوا آنقدر داغ است که تخم‌مرغ در آفتاب می‌پزد و هیچ فوتبالیستی در آن هوا قادر به دویدن و ورجه وورجه نخواهد بود! خلاصه حضرات مجبور شدند وقت بازی‌ها را به زمستان منتقل کنند. با منابع مالی بی‌شماری که این کشورها دراختیار دارند تجهیزات و تشکیلات «سالن المپیک» که برای برگزاری این مسابقات، تاسیس کردند به راستی شگفت‌انگیز است.

تکه‌تکه وسایل و تجهیزات و زینت‌آلات این سالن و ورزشگاه‌ها از ایتالیا و فرانسه خریداری شدند و در محل خود نصب شدند. آنها که فرودگاه «شیخ حمد» را در «دوحه» دیده‌اند می‌دانند که این موضوع حقیقت دارد. قطری‌ها در نظر دارند که یک ظاهر و معنای کاملا عربی به بازی‌های جام جهانی بدهند و لذا از ایران خواسته‌اند که نخل‌های اصیل ایرانی «مانند مضافتی» بم را از ریشه کنده و به آنها تقدیم کنیم.

کشف شد که قطری‌ها برای هر نخل 5/1 میلیون پرداخت خواهند کرد (150 دلار) این تاراج میراث فرهنگی ما ایرانی‌ها به معنی واقعی کلمه است. خرمای بم یکی از بهترین‌ها در دنیا است. جمعا 3000 نوع (گونه) در دنیا شناخته شده که 400 نوع در ایران داریم. در نقاط گوناگون ایران، ما انواع خرما را داریم که از همه نظر با یکدیگر متفاوتند. درخت نخل آنان و نیز میوه این درخت‌ها از زمین تا آسمان با هم متفاوتند. بنده کسانی را در کرمان و خوزستان و بوشهر دیده‌ام که انواع خرما را با مزه کردن آنها تشخیص می‌دادند. خرماهای استان کرمان، کرمانشاه ایلام، خوزستان، هرمزگان، سیستان و بلوچستان، فارس، بوشهر و خلاصه همه جای ایران با هم متفاوتند. در زیر پنج نمونه از بهترین گونه‌های خرمای کشت شده در ایران را مشاهده می‌کنید. خرمای مضافتی، خرمای استعمران، خرمای پیارم، خرمای زاهدی، خرمای کبکاب.

ظاهرا نخل‌کاران ایرانمان بهترین نخل‌های خود را مطابق خواسته قطری‌ها به آنان تقدیم کردند ولی علی‌الظاهر، بهترین ما برای قطری‌ها خوب نبود و 588 اصله را پس فرستادند و چون درختان از ریشه کنده شده بودند قابل کشت مجدد نبودند. به قول نخل‌داران ایران‌زمین آنها کشته شدند! به قول قطری‌ها، این نخل‌ها دارای انواع آفات گیاهی همانند سوسک‌های خرطوم‌دار بودند و مطلوب آنان نبودند. برنامه‌ریزان مسابقات جام جهانی، این نخل‌ها را برای کاشتن در محوطه استادیوم المپیک خود در «دوحه» می‌خواستند.

پس دادن نخل‌های مرجوعی ضرر فراوانی را متوجه نخل‌کاران ایرانی نمود و از طرفی شهرت ایران را برای صدور محصولات گیاهی خدشه‌دار کرد. این بار اول نیست که محصولات ایرانی مرجوعه می‌شوند. در گذشته هندوانه‌های چابهار ایران نیز حکم مرجوعی دریافت کردند تا قطری‌ها، عزم خود را برای دریافت اجناس کامل اثبات کنند. آنها میل دارند به دنیا بفهمانند که حاضرند پول خرج کنند ولی دنبال جنس درجه یک می‌گردند! چنین مفهومی را به تمام جهان دیکته کرده‌اند که با منافع مالی به حد خود بهترین کالاها و خدمات را به انحصار خود درمی‌آورند. نخل و هندوانه ایرانی اگر مطابق استاندارد و خواسته آنان نبود، پس می‌فرستند. این نوکیسه‌ها قبل از بازار پررونق نفت به حساب نمی‌آمدند ولی بعد از رونق نفت هم به حساب نخواهند آمد، نه تاریخی و نه اصل‌و نسبی ولی فعلا و برای مدتی بهترین خدمات را دراختیار دارند.

یک نکته،‌بنده را کمی آزار می‌دهد و آن اینکه اعراب هم مانند ما ایرانی‌ها، نخل‌ها را می‌شناسند و با آنها زندگی کرده‌اند وآنها را خوب می‌شناسند و بهترین انواع نخل را از ایران انتخاب کرده‌اند، بنده شک دارم که آنها فقط برای کاشتن در اردوگاه المپیک مصرف کنند، بعید نیست که آنان قصد انتخاب ژنتیک و پرورش نخل‌های ایران را با استفاده از نخل‌های ایرانی داشته باشند. با توجه به شباهت آب و خاک و شرایط آب و هوایی قطعا نخل‌های ایرانی در طرف مقابل خلیج فارس نیز خود را در زادگاه خویش حس کرده، مانند ایران بارور و سرزنده شده ونسل خود را ادامه خواهند داد.

و دور نیست زمانی که مانند اسب دره شوری و اسب ایرانی و نیز سگ تازی، سراغ آهوی ایرانی و خرمای اصیل مضافتی بم را از قطر بگیریم.

بنده فکر می‌کنم که اینها میراث طبیعی ایران باید در ایرانمان بمانند. این جانوران و گیاهان در ایران به وجود آمده‌اند و در ایرانمان رشد کرده‌اند در طولانی مدت، این موجودات نمی‌توانند اصالت خود را حفظ کنند و مثلا ما نتیجه دور ماندن این موجودات را از اصل و ریشه آنها نمی‌دانیم! مثلا بعد از صد و یا دویست سال و یا حتی 50 سال نتیجه ریشه‌کن کردن آنها از اصل و بنیادشان چه خواهد بود. بعید نیست که این گونه‌های با ارزش جهانی به کل تغییر ماهوی بدهند.

نتیجه انتقال جانداران و گیاهان از وطن اصلی به کشورهای ناشناس اغلب موجب تغییر ژنتیک جانداران و گیاهان شده است. گیاهانی که از ترکیه به انگلستان منتقل شدند (به خاطر زیبایی) تبدیل به علف هرز شده، گنجشک‌هایی که از انگلستان به ایالات متحده منتقل شدند، تغییر ژنتیکی یافتند و نیز خرگوش‌هایی که از انگلستان به استرالیا منتقل شدند، تغییرات عجیبی را متحمل شدند!

نتیجه این نقل و انتقالات را به هیچ وجه نمی‌توانیم پیش‌بینی کنیم، پس بهتر است هوشیار باشیم.