راه‌های نفوذ به کشور برای ضربه زدن به اقتصاد و تولید داخلی

یکی از بسترهای مهم برنامه‌ریزی و نقشه‌ریزی دشمنان برای ضربه زدن به اقتصاد کشورها از طریق اعمال نفوذ بر دولت و نهادهای قانونگذار صورت می گیرد که اگر به موقع راهبرد مقابله با نفوذ دشمنان از این مسیر اتخاذ نشود، ضربه‌های جبران‌ناپذیری وارد خواهد شد.

در اینجا نفوذگر با گمراه کردن سیاستمداران از راه‌های مختلف، هم در انتخاب شدن سیاستمداران همسوی خود تلاش می‌نماید و هم بصیرت سیاسی را از فعالان سیاسی زایل می‌کند.

نفوذ از طریق عوامل اقتصادی از جمله جاسوسی از شرکت‌ها و مؤسسات تجاری و مالی دیگر روش نفوذ در کشور است که هدف آن ضربه زدن به اقتصاد و تولید داخل به‌شمار می‌رود که اخیراً با توجه به اهمیت اقتصاد در روندهای سیاسی و امنیت ملی کشورها از اهمیت فراوانی نیز برخوردار شده است.

با ورود به قرن 21 و تغییر نحوه کسب و کار و ایجاد شرکت های تولیدی بزرگ، رویکرد جدیدی در استراتژی‌های رقابتی میان شرکت ها بوجود آمد، به نحوی که برای حفظ قدرت و انحصار در تولید، شرکت ها در کنار توسعه کارایی، مقیاس و کیفیت به روش‌های دیگر مانند اعمال نفوذ و جاسوسی صنعتی در خط تولید دیگر شرکت ها روی آوردند.

جاسوسی صنعتی به معنی جاسوسی برای کشف رازهای یک شرکت رقیب صنعتی، سازنده و از این قبیل می باشد، جاسوسی صنعتی اینگونه تعریف شده که جمع آوری اطلاعات اقتصادی از سوی یک کشور درباره کشورهای دیگر است. به زبان ساده تر، جاسوسی اقتصادی شکل متداولی از تهاجم است که از سوی کارمندان علیه کارفرمایان خود، شرکت های خصوصی در حال رقابت و دولت هایی که در پی حمایت از اقتصاد ملّی خود یا توسعه آن هستند، صورت می گیرد.

در سال 2019 وزارت دادگستری ایالات متحده آمریکا به خودروسازان این کشور اخطار داد که نسبت به حفظ دستاوردهای مهم و اسرار تکنولوژیک خود بیش از پیش احتیاط کنند. دلیل این امر به تلاش شرکت های چینی برای سرقت اطلاعات حیاتی و دانش مربوط به خودروهای برقی عنوان شده است. آمریکایی ها مدعی هستند چینی ها به روش های متعدد تکنولوژی های ابداعی آنها را می دزدند؛ به طور کلی می توان این روش ها را در سه دسته نفوذ سایبری، جاسوسی صنعتی و سرقت نتایج تحقیقات طبقه بندی کرد.

استفاده از ابزارهای رسانه و فضای مجازی و ایجاد جو انتقاد علیه عملکرد و تولید یک شرکت. دیگر روش تخریب و اعمال نفوذ اقتصادی است که ممکن است علیه یک شرکت درست در زمانیکه در اوج تولید و رشد کیفی قرار دارد صورت بگیرد.

برای مثال، زمانیکه که تولید و سودهی در شرکت گروه بهمن با ایجاد خط تولید دیگنیتی، فیدلیتی و محصولات تجاری به اوج خود نسبت به سال های گذشته می رسد، حملات و انتقادهای تخریبی علیه شرکت صنایع تولیدی کروز افزایش یافته و دیگر شرکت های انحصاری بازار قطعه ساز و خودرو به دنبال آن هستند تا با تحت فشار قراردادن شرکت کروز، باعث توقف روند رشد اقتصادی و سودهی گروه بهمن شوند.

در حوزه قطعه سازی، شرکت هایی که انحصار ویژه ای در واردات قطعات خودرو از طریق کشورهای آسیایی دارند، به طور معمول از رشد شرکت های تولید قطعات داخلی خشنود نبوده و با ایجاد موانع از طرق مختلف به دنبال جلوگیری از توسعه خطوط تولید شرکت های داخلی هستند.

شرکت های انحصاری وارد کننده قطعات از روش های مختلفی برای کارشکنی در خط تولید شرکت های داخلی استفاده می کنند، برای مثال این شرکت ها با خریدهای بلند مدت و عمده و دریافت تخفیف از کارخانه های خارجی، می توانند قیمت برخی از قطعات را کاهش داده و سعی می کنند که در رقابت قیمتی با محصولات شرکت های داخلی آنان را حذف کرده و انحصار بازار را کاملا در اختیار خود بگیرند.

شرکت های انحصاری واردکننده قطعات همچنین با اعمال نفوذ در شرکت های خودروساز و متقاعد کردن برای خرید از محصولات وارداتی آنان، به دنبال ضربه زدن به شرکت های تولید کننده داخلی هستند. این شرکت ها حتی در مواردی وارد پرونده سازی برای شرکت های داخلی می شوند تا با درگیر کردن آنان با حواشی و درگیری های رسانه ای روند تولید را متوقف و یا کند کنند تا اجازه داده شود آنان بتوانند محصولات وارداتی بیشتری را به بازار تزریق کنند.

شرکت های واردکننده علاوه براین با بالابردن هزینه تولید داخلی باعث افزایش قیمت محصولات داخلی می شوند و از طرف دیگر با اعمال نفوذ بر گمرک، قانونگذران و ایجاد اعتراض های صنفی تعرفه واردات را کاهش داده و باعث می شوند که قیمت محصولات داخلی افزایش یابد و رویکرد خریداران به محصولات وارداتی گرایش پیدا کند.