بدون برجام اقتصاد جزیره‌ای‌تری پیدا می‌کنیم

مهراد عباد عضو نمایندگان اتاق بازگانی تهران دستیابی به توافق در برجام را مثبت تلقی کرده و گفت: اگر برجام امضا شود، نباید توقع رخ دادن اتفاقات خوب و سریع را داشته باشیم. به نظرم اتفاقات خوب برای کشور ما در کوتاه مدت شاید بعید باشد اما با امضای برجام، به گشایش‌هایی به مرور زمان می‌رسیم چون ما بر سر FATF هم بحثهایی داریم. مباحث بانکی از مهم‌ترین مشکلات حاصل از تحریم‌هاست، از همین روی مسئله اف ای تی اف هم باید تعیین تکلیف شود و از سوی دیگر مطابق اخباری که می‌شنویم، به یکباره اتفاقی قرار نیست رخ دهد و مثل دفعه قبل احتمالا برجام گام به گام جلو می‌رود و تحریم‌ها برداشته و مزیت‌های اقتصادی برای ایران حاصل می‌شود.

به گزارش ایلنا، وی ادامه داد: به همین دلیل شاید در گام اول شرکت‌های کوچک و متوسط  ایرانی شاید بتوانند مسائل را حل کنند، خریدها را راحت‌تر انجام داده و بتوانند با قیمت‌های مناسبت‌تر خرید و فروش انجام دهند و از واسطه‌ها دیگر خریداری نکنند. از سویی شاید شرکت‌های حمل و نقل و کشتیرانی با قیمت‌های کمتری شاید بتوانند کار کنند چون بواسطه تحریم‌ها این شرکت‌ها نیز باید تحریم‌ها را دور بزنند. در انتها نیز شرکت‌های دولتی می‌توانند به امور بین المللی برسند؛ اما با تمام این اوصاف باید دید قضیه چگونه پیش می‌رود.

عضو نمایندگان اتاق بازرگانی تهران در خصوص مهم‌ترین مسئله تحریم‌ها گفت:شاید مهم ترین مسئله، امور بانکی بوده باشد که از ابتدای تحریم‌ها، اعتبارات اسنادی به نوعی از ایران حذف شد و شرکت‌های خارجی پس از تحریم‌ها دیگر با ایران ارتباط نگرفتند؛ البته اوایل کشورهای کوچکتر خرید و فروش و مبادله داشتند اما آن‌ها نیز از دور خارج شدند. به عنوان مثال چینی‌ها پاسخ درخواست ایرانی‌ها را به دلیل تحریم‌ها نمی‌دهند و از آن جایی که ما مراودات بسیار خوبی با چین داریم اما در عین حال با تحریم روبرو هستیم، و در انتقال‌های مالی پول‌ها بلوکه شده و برگشت داده می‌شود و شکایت‌های بسیاری از آن صورت گرفته که تمام این‌ها بخاطر تحریم‌ها بود.

عباد در خصوص از بین رفتن وام‌های بین المللی خاطرنشان کرد: بحث وام‌های بین المللی نیز با تحریم‌ها از بین رفت و سالهاست که هیچ شرکت ایرانی نتوانسته وام بین المللی بگیرد که در صورت برطرف شدن تحریم‌ها و مورد قبول شدن اف ای تی اف، ما مزیت های ارتباطات خوب و سالم بین المللی را برای شرکت‌هایمان متصور شویم؛ البته فاینانس را شرکت‌های بزرگتر در سطح کلان می‌توانند استفاده کنند. این قضیه که بتوانیم یک ارتباط نرمال با جهان داشته باشیم، باعث پیشرفت ما می‌شود و امیدواریم این قضیه زودتر اتفاق بیفتد.

وی با پیش‌بینی احتمال دست نیافتن به توافق بین المللی، گفت: در صورت عدم توافق، شرایط سخت‌تر می‌شود و از این جزیره‌ای که الان هستیم، اقتصاد جزیره‌ای‌تری پیدا می‌کنیم و طرف‌های مقابل نیز سخت‌تر خواهند گرفت و نمی‌توان گفت تحریم‌ها هیچ تاثیری ندارد و ما خودکفا هستیم چون بنظر من این‌ها واقعیت ندارد. این که ما بتوانیم ارتباط عادی با دنیا داشته باشیم، مقدمه توسعه است و نمی‌توانیم برای توسعه، با دنیا سر جنگ داشته باشیم و توقع توسعه هم داشته باشیم.

وی در خصوص لزوم سرمایه گذاری خارجی برای توسعه گفت: یکی از الزامات پیشرفت و توسعه اقتصادی، سرمایه گذاری خارجی است زیرا همه چیز با سرمایه گذاری داخلی ایجاد نمی‌شود و بزرگترین کشورها هم روی سرمایه گذاری خارجی حساب ویژه‌ای باز می‌کنند زیرا سرمایه گذاری خارجی یکی از ملاک‌های توسعه شاید باشد که متاسفانه در ایران به کل حذف شده و عملا به صفر رسیده که مهم‌ترین دلیل آن، تحریم‌هاست و بعد از تحریم‌ها، کشورهایی که با ایران ارتباط مناسب تری دارند، سرمایه‌های آن‌ها را شاید راحت‌تر بتوانیم جذب کنیم؛ از جمله این کشورها عمان است که همیشه با ما دوست بودند و می‌توانیم باعث جذب و استفاده آن‌ها در صنایع مادر شویم.

وی در خصوص توافقات 25 ساله گفت: اگر قرار باشد توافقات انجام نشود و تحریم‌ها ادامه پیدا کند، باید سیاست گسترش روابط با چین و روسیه را پیگیری کنیم و تجارت را به روسیه و چین و همسایگان بسنده کنیم. من همواره با قراردادهای مشارکتی موافق بودم و چندان تفاوتی ندارد که چه کشوری باشد و ما باید بتوانیم از این قراردادهای بلندمدت و کوتاه مدت با تمام کشورهای توسعه یافته داشته باشیم که بتوانیم باعث توسعه کشور شویم. شعار نه غربی نه شرقی این جا برای اقتصاد ما بسیار لازم است و باید آن را اجرا کنیم و بتوانیم با همه دنیا ارتباط داشته باشیم.

وی در پایان در خصوص متناسب بودن کالاهای عرضه شده ساخت داخل با نیازهای جهانی گفت: ما با رفع نیاز بازارهای تخصصی فاصله داشتیم؛ به عنوان مثال با بازار غذای حلال می‌توانستیم در آن سهم بزرگی داشته باشیم که نداریم و از سویی بازار کشورهای اسلامی هم در خاورمیانه و شمال آفریقا بسیار بزرگ است و می‌توانستیم از مسائل مذهبی-فرهنگی خود برای گرفتن این بازارها استفاده کنیم و کشورهای حوزه خلیج فارس به جز امارات با ما رابطه خوبی نداشتند. با این حال بازار آفریقا در صورت رسیدن به توافق یا ادامه تحریم‌ها برای ایران بسیار خوب است زیرا در این بازار می‌توانیم روی محصولاتمان مانور دهیم چون متاسفانه در ایران بحث و معضل کیفیت بسته بندی وجود دارد که در تمام محصولات است که در زمینه صادرات، در کنار سایر مشکلات به عنوان یک مانع جدی در جهت کاهش صادرات عنوان می‌شود اما در کشورهای آفریقایی به این عوامل چندان اهمیت نمی‌دهند و کیفیت مناسب و قیمت مناسب مهمتر است. 80 درصد صادرات ما به کشورهای همسایه اختصاص پیدا کرده و از سویی آفریقایی‌ها چندان مانند اروپایی‌ها و اعراب توجه به تحریم‌ها ندارند که باید به این موضوع توجه کرد.