باید گاز وارد کنیم اما با کدام پول؟

پارس جنوبی مهم‌ترین منبع گازی ایران و قطر است، اما قطر با برنامه‌ریزی مناسب و سرمایه‌گذاری خارجی به دنبال افزایش برداشت از این منبع عظیم است و ایران هم به دلیل تحریم‌ها و نداشتن منابع مالی لازم با کاهش برداشت رو‌به‌رو شده و به زودی باید گاز را هم از دیگر کشورها وارد کند.

به گزارش ایلنا، حمیدرضا عراقی، کارشناس انرژی دراینباره گفت‌وگویی داشته که مهم‌ترین بخش‌های آن را در ادامه می‌خوانید:

• پارس‌جنوبی یک مخزن مشترک است که هر کدام از طرفین بتوانند برداشت می‌کنند، البته یک معاهده بین‌المللی هم دارد که باید وارد مذاکره شوند و برداشت‌ها طبق نرم بین‌الملل باشد. در هر صورت اکنون قطر در حال انعقاد قرارداد است و بیشتر هم برداشت می‌کند و ما به دلیل عدم سرمایه‌گذاری نمی‌توانیم برداشت زیادی داشته باشیم. 
• اکنون پارس‌جنوبی به مرحله‌ای رسیده که باید افزایش فشار اعمال شود که هزینه دارد و هم اینکه باید از تکنولوژی جدید استفاده کنیم که بتوانیم برداشت افقی داشته باشیم، در حالی که اکنون فاز 11 کند جلو می‌رود، برداشت افقی، سرمایه‌گذاری جدید و فشارافزایی نداریم.
• در هر صورت روند کار ایده‌آل نیست، قطر سرمایه‌گذاری می‌کند، تکنولوژی جدید بکار می‌گیرد، با شرکت‌های بزرگ قرارداد منعقد می‌کند، هم نیاز دنیا را برآورده می‌کند و هم اینکه در آینده گاز بیشتری برداشت می‌کند. اما سمت ایران چاه‌ها افت می‌کنند، سرمایه‌گذاری صورت نمی‌گیرد و امکان واردات تکنولوژی جدید را نیز نداریم.
• در حال حاضر منحنی تولید گاز در ایران رو به نزول است و هر قدر زمان بیشتری می‌گذرد شدت کاهش تولید تشدید می‌شود و تا چند سال آینده کلا افت می‌کند. وزارت نفت، دولت و مجلس از هم اکنون باید به فکر تکنولوژی و سرمایه‌گذاری باشند و هم فشارافزایی صورت گیرد.
• در حال حاضر میدان کنگان، خانگیران و ایلام هم در حال افت تولید هستند و باید فشارافزایی شود. تکنولوژی جدید باید وارد شود و میادین جدید را نیز اکتشاف کنند، مجلس و دولت باید بدانند سرمایه‌گذاری در پروژه‌های گازی باید اولویت اول کشور باشد بحران آینده بدتر از بحران آب خواهد بود و باید به فکر باشند، یعنی روی مخازن جدید، فشارافزیی مخازن موجود و هم بهینه‌سازی مصرف تمرکز کنند. 
• مثلا زمستان امسال بسیاری از صنایع باید محدود شوند که گاز منازل قطع نشود زیرا اگر گاز منازل قطع شود بحران اجتماعی بوجود می‌آید و این در حالی است که گاز صنایع هم قطع شود بحران اقتصادی بوجود می‌آید و پتروشیمی، فولاد و نیروگاه‌ها به مشکل برمی‌خورند و مجبورند روی سوخت دوم بروند و هوا آلوده‌تر شود.
• در گذشته فازهای مختلف مورد بهره‌برداری قرار گرفت، خطوط انتقالی که تعطیل شده بود با تزریق بودجه و بر اساس ماده 12 وارد مدار شدند و ایستگاه تقویت فشار را راه‌اندازی کردیم و طی چند سال بحران حل شد و اکنون باید روی بهینه‌سازی و انرژی‌های نو سرمایه‌گذاری جدید صورت گیرد، مجلس باید بودجه در نظر بگیرد و از محل ماده 12؛ بهینه‌سازی مصرف جدی گرفته شود.
• مجلس و دولت باید با جدیت روی این موضوعات تمرکز کنند چون پروژه‌های گازی بلندمدت هستند، باید بین تصمیم سخت و تصمیم بد مردم را آگاه کنند و تصمیم سخت را انتخاب کنند.
• امروز همه کشور به انرژی گاز متصل است، در دنیا نتورکی مثل ایران وجود ندارد و خطوط انتقال و ایستگاه‌های تقویت فشار زیادی داریم. اگر بنا بر این است که صنعت در کشور ما توسعه پیدا کند با تعطیلی صنعت این اتفاق نمی‌افتد، با رفتن نیروگاه‌ها به سوخت دوم تنها هوا را آلوده‌تر می‌کنیم و با اعمال محدودیت خوراک برای پتروشیمی‌ها، صنایع و سیمان توسعه را به تعویق می‌اندازیم.
• در مقاطعی اگر گاز را از شمال کشور دریافت کنیم روند خوبی است اما واقعیت این است ارزی را که بابت صادرات گاز دریافت می‌کنیم، مشکلات کشور را حل می‌کند مثلا در شرایط بحرانی کرونا ارزی که در صادرات گاز به عراق دریافت کردیم به ما کمک کرد که بتوانیم دارو تامین کنیم. حال اگر فرض کنیم گاز وارد شود ارز آن قرار است از چه محلی تامین شود؟
• هرچند اکنون به این سمت می‌رویم که باید گاز را وارد کنیم اما موضوع این است که ارز از کجا تامین شود با این شرایط بانکی چطور می‌توانیم پول را پرداخت کنیم؟ وقتی می‌شود با بهینه‌سازی مصرف، اکتشافات جدید و فشارافزایی مخازن موجود منبع درآمد بزرگی ایجاد کنیم چرا باید گاز را وارد کنیم؟ شرکت گاز به تنهایی نمی‌تواند این موضوعات را حل کند باید استراتژی کلی از سوی مجلس، دولت و ورات نفت برای حل مشکل تعریف شود.