نرخ بالای خوراک سرمایه‌گذاران ایرانی را روانه قطر می‌کند

احمد مهدوی‌ابهری، دبیر انجمن صمفی کارفرمایی درباره چالش‌های نرخ خوراک پتروشیمی‌ها در ایران اظهار داشت: معمولا نرخ خوراک هاب‌ها بر مبنای فروش اسپات است و قراردادهای بلندمدت نیستند، مثلا هنری‌هاب امریکا و یا آلبرتا قیمت گاز متان را 22 سنت اعلام می‌کنند، این نرخ برای یک بار خرید است نه برای شرکتی که قرارداد درازمدت با تولیدکننده گاز در کانادا و یا امریکا منعقد می‌کند. با این وجود ما اعلام کردیم در فرمولی که گاز به پتروشیمی‌های ایران فروخته می‌شود هنری‌هاب و آلبرتا لحاظ شود، اما نمی‌توان هاب اروپا را به ایران وصل کرد. 

به گزارش ایلنا، بخش های از گفت و گوی ابهری را در ادامه می خوانید:

• برابر قانون فرمول نرخ خوراک در ایران باید اصلاح شود، فرمول نرخ در ایران میانگین وزنی مصرف داخل، صادرات و واردات است. برخی عنوان می‌کنند نرخ صادرات گاز ایران به ترکیه مثلا 30 سنت است، چرا باید به پتروشیمی 22 سنت داده شود، پاسخ اینکه 30 سنتی که به ترکیه داده می‌شود در قیمت ما لحاظ می‌شود. 
• هاب امریکا و کانادا که تولیدکننده انرژی هستند باید لحاظ شود تا قیمت منطقی شود نه اروپا که فقط مصرف‌کننده است،ما با وجودی که خود ذخایر بالایی داریم یکی از گران‌ترین خوراک‌های منطقه را می‌خریم، این در حالی است که در قطر به سرمایه‌گذار ایرانی گفته شده خوراک را با 10 سنت در اختیارشان قرار می‌دهند و قرارداد 25 ساله منعقد می‌کنند، ما در قانون داریم که قیمت خوراک به گونه‌ای تعیین شود که سرمایه‌گذار داخلی و خارجی را جذب کند اما شرایط را به گونه‌ای رقم زدیم که برعکس این موضوع را شاهدیم یعنی نه تنها جذب سرمایه‌گذار نداریم بلکه  بیشتر دفع کرده‌ایم. به طوری که حتی سرمایه‌گذار ایرانی هم به سمت پروژه‌های قطر جذب می‌شود.
• باید قیمت خوراک بر اساس روح و واقعیت قانون؛ اصلاح و منطقی شود تا ما این صنعت را گسترش دهیم، در غیر این صورت دچار مشکل می‌شویم، کمااینکه متانولی‌ها دچار مشکل شده‌اند. البته آثار جنگ اقتصادی نیز است که در پی جنگ روسیه و اوکراین رخ داده و مقطعی است، ولی در مجموع اگر هدف ما این است که فضای کسب و کار رونق بگیرد باید منطقی رفتار کرده و یک فرمولی را برای 10 تا 20 سال مشخص کنیم. 
• اگر قرار است اثری از یکی از هاب‌های انرژی در فرمول خودمان داشته باشیم بهتر است از کانادا و امریکا که هاب دارند در نظر بگیریم، نه اروپا. در داخل هم صادرات و اگر احیانا وارداتی هم از ترکمنستان داشته باشیم لحاظ شود.  
• ما فرش قرمز پهن کردیم و به عده‌ای مجوز دادیم که واحدهای متانولی و اوره‌ای احداث کنند، اکنون همه چیز زیر سوال رفته است. این واحدهایی که هزینه کرده و کار خود را تازه آغازه کرده‌اند در حال توقف هستند، چه برسد اینکه واحدی بخواهد تازه شروع به کار کند زیرا دورنمای مثبتی برای ادامه کار دیده نمی‌شود. 
• راه نجات کشور و استفاده خوب از منابع گاز تشویق به سرمایه‌گذاری در میادین و دیگری صرفه‌جویی است. ما در زمینه صرفه‌جویی کاری نکرده‌ایم، اگر در 600 میلیون متر مکعبی که بخش خانگی در زمان پیک مصرف می‌کند 3 درصد هم صرفه‌جویی شود مشکل پتروشیمی و دیگر صنایع حل می‌شود.
• قمیت سوخت ما 40 درصد نرخ خوراک است یعنی سوخت را با نرخ 2 هزار تومان دریافت می کنیم و با همین سوخت در یوتیلیتی‌ها برق تولید می‌کنیم، این در حالی است که به نیروگاه‌ها گاز را تقریبا رایگان توزیع می‌کنند و یا سیمان گاز را برای تولید با نرخ 500 تومان در هر متر مکعب دریافت می‌کند، اما ما برای سوخت 2 هزار تومان می‌پردازیم و برای خوراک با عوارض 5300 تا 5400 تومان پرداخت می‌کنیم.
• به NPC اعلام شده که روزانه 5 میلیون متر مکعب از گاز پتروشیمی‌ها کم کنند و این شرکت طی جدولی آن را اعمال می‌کند.