سرمایه‌گذاری در بازار سهام موجب تقویت ثروت‌آفرینی ایمن می‌شود

رسول رحیم‌نیا در یادداشتی با عنوان «بورس ارزنده» در روزنامه تعادل نوشت: برای بررسی میزان ارزندگی بازار سهام باید به سودآوری شرکت‌های بورسی توجه کنیم، در حال حاضر بسیاری از محصولات تولید شده شرکت‌های بورسی صادرات‌محور هستند و صادرات این محصولات با نرخ دلار صرافی، بازدهی شرکت‌های بورسی را تقویت کرده است.

شرکت‌های صادراتی به دلیل مزیت‌هایی که دارند، می‌توانند جایگزین سرمایه‌گذاری در بازارهای موازی همچون بازارهای ارز، طلا و مسکن شوند. سرمایه‌گذاری در بازار سهام به دلیل افزایش ارزش افزوده تولید، موجب تقویت ثروت‌آفرینی ایمن می‌شود، در نتیجه بهترین بازار برای سرمایه‌گذاری بازار سرمایه است.

با وجود اینکه شرکت‌های صادراتی بازدهی بسیار مطلوبی دارند، اما باید به این نکته توجه داشت که دست‌اندازی دولت بر درآمد شرکت‌های بورسی صادرات‌محور، موجب می‌شود که سود نهایی شرکت‌های بورسی دستخوش تغییراتی شود.

همچنین صندوق‌ها نیز مهم هستند صندوق‌های سهامی به واسطه اینکه در امیدنامه‌شان یک سری سقف مشخص شده و ریسک تمرکز را ندارند، یعنی نمی‌توانند در صنعت خاصی متمرکز شوند، طبیعتا حرکت‌شان بسیار نزدیک به شاخص است چون باید در هر صنعتی بر اساس میزانی که در امیدنامه تعیین شده و میزان سهامی که حداکثر می‌توانند، سرمایه‌گذاری کنند بنابراین این موارد محدودکننده که در امیدنامه ذکر شده باعث می‌شود حرکتی نزدیک به شاخص داشته باشند.

نکته دیگر اینکه طبیعتا میزان همگرایی و عملکرد صندوق‌های سرمایه‌گذاری با بازدهی شاخص به عملکرد مدیر صندوق وابسته است. به هر میزان صندوق‌های سهامی بزرگ‌تر می‌شوند، ارزش دارایی‌های تحت مدیریت مدیر صندوق افزایش پیدا می‌کند، بر این اساس امکان کسب بازدهی از سهامی که دارای ارزش بازار پایین‌تری هستند، کمتر می‌شود به واسطه اینکه این صندوق‌ها ارزش دارایی‌های زیادی دارند و قاعدتا بر روی تک سهم‌ها بازدهی کل صندوق چندان با افزایش مواجه نمی‌شود.

در این میان نکته قابل توجه در مورد صندوق‌های سهامی که بازدهی بسیار بالاتر از شاخص داشتند، این است که ارزش دارایی‌های تحت مدیریت این صندوق‌ها نسبت به میانگین صندوق‌ها پایین‌تر بوده است چون وقتی سرمایه‌گذاری یک صندوق با ارزش دارایی‌های کوچکی داشته باشد طبیعتا هنگامی که وارد بعضی از سهام کوچک یا پربازده می‌شود، می‌تواند عملکرد قابل توجهی کسب کند، این مهم برای صندوق‌های بزرگ به راحتی فراهم نیست؛ این صندوق‌ها به دلیل ارزش دارایی‌های تحت مدیریت بالایی که  دارند درست است که بازده به دست می‌آورند اما چندان نمی‌توانند بر روی NAV سهم و همچنین NAV کل صندوق تأثیرگذار باشند.

قاعدتا در حال حاضر به واسطه نظام کارمزدی که در صندوق‌های سهامی دیده شده مانند گذشته نمی‌توانند از محل معاملات غیرمعمول بازدهی زیادی کسب کنند بنابراین بسیار به عملکرد مدیر صندوق وابسته است.