کد خبر: 191733
|
۱۳۹۷/۰۳/۱۱ ۱۸:۵۵:۰۰
| |

نگاهی به پیروزی سوسیالیست‌های اسپانیا؛

پدرو سانچز؛ از استادی اقتصاد تا نخست‌وزیری

پدرو سانچز، دو سال پس از آنکه به دلیل عدم پشتیبانی از دولت محافظه‌کار راجوی از رهبری حزب سوسیالیست برکنار شد به‌عنوان نخست‌وزیر جدید اسپانیا جای رقیب پیشین خود نشست. با این حال به نظر می‌رسد، تحولات و شرایط سیاسی کشور، ماه عسل پیروزی بزرگ سانچز را کوتاه خواهد کرد.

پدرو سانچز؛ از استادی اقتصاد تا نخست‌وزیری
کد خبر: 191733
|
۱۳۹۷/۰۳/۱۱ ۱۸:۵۵:۰۰

اعتمادآنلاین| پدرو سانچز روز جمعه با رسیدن به مقام نخست‌وزیری اسپانیا و به دنبال رأی عدم اعتماد به نخست‌وزیری پیشین به یک پیروزی تاریخی دست یافت.

به گزارش گروه بین‌الملل اعتمادآنلاین ، گاردین در یادداشتی تحلیلی با اشاره به اهمیت پیروزی سانجز نوشت: پیروزی او در مقابل ماریانو راجوی به دو دلیل اهمیت خارق‌العاده‌ای دارد.

سانچز 46 ساله و استاد سابق اقتصاد و عضو پیشین پارلمان ایتالیا، کمتر از دو سال قبل و به دنبال دو انتخابات سراسری بی‌نتیجه، به دلیل عدم همکاری برای بازگشت ماریانا راجوی به مقام نخست‌وزیری و تشکیل دولت، به طرز غیرمحترمانه‌ای از رهبری حزب اخراج شد.

حزب «کارگران سوسیالیست اسپانیا» (PSOE) که از نتایج بد انتخاباتی و مواضع سخت سانچز علیه رسوایی‌های مالی حزب محافظه‌کار و دموکرات مسیحی راجوی خشمگین بود، با رأی نیمی از اعضای کمیته اجرایی حزب او را در اکتبر 2016 مجبور به استعفا کرد.

سانچز نیز در واکنش به این کودتای حزبی، با ترک مقام حزبی خود اعلام کرد که قصد دارد با اتومبیل شخصی‌اش و مسافرت زمینی با سوسیالیست‌های ناراضی اسپانیا ارتباط برقرار کند. او گفت: «نه در مقابل مواضع حزبی‌ام قرار خواهم گرفت و نه در مقابل وعده‌های انتخاباتی‌ام.»

او همچنین گفته بود: «با خودرو شخصی‌ام به تمام اسپانیا سفر می‌کنم تا به صداهای نشنیده شده گوش دهم، به صدای اعضای عادی و رأی‌دهندگان چپ‌گرا.»

گاردین در ادامه نوشت: او پس از چند ماه تلاش دوباره در انتخابات درون‌حزبی در مقابل رقیبش سوزانا دیاز، رئیس شعبه آندلوسیا قرار گفت و به‌سادگی او را شکست داد.

سانچز متولد 1972 در مادرید است. او در 1993 به حزب «کارگران سوسیالیست اسپانیا» پیوست و پس از تحصیل در رشته علوم تجارت و اقتصاد در دانشگاه کامپلوتنس مادرید، یکی از سه درجه کارشناسی ارشدش را در دانشگاه آزاد بروکسل دریافت کرد و در پارلمان اروپا مشغول به کار شد.

او در سال 1999 و در مناقشه کوزوو به‌عنوان رئیس دفتر نمایندگان ارشد سازمان ملل در بوسنی مشغول به خدمت شد. او سپس مدتی به‌عنوان مشاور مستقل در شرکت‌های تجاری خارجی فعالیت کرد. او همچنین مشاور اقتصادی کمیته اجرایی فدرال حزب بود و پنج سال به‌عنوان عضو شورای شهر مادرید فعالیت کرد.

سانچز از سال 2009 تا 2011 عضو پارلمان بود، اما پس از آنکه کرسی خود را از دست داد به دانشگاه بازگشت. او در سال 2013، دوباره به پارلمان رفت و یک سال پس از آن به‌عنوان رهبر حزب کارگران سوسیالیست انتخاب شد.

سانچز، پنجشنبه‌شب (دیروز) با نخست‌وزیری راجوی مخالفت کرد. او به‌رغم عدم عضویت در پارلمان و طبق قانون اساسی اسپانیا که شرایط احراز صلاحیت مقام نخست‌وزیری را صرفاً داشتن شهروندی اسپانیا و سن بالای 18 سال می‌داند، به‌عنوان نخست‌وزیر بعدی اسپانیا انتخاب شد.

با این وجود، دوران نخست‌وزیری سانچز احتمالاً با تلاطم بسیاری همراه خواهد بود و دولت او با توجه به مطالبات احزابی که از او حمایت کردند با مشکلات و دشواری‌های فراوانی روبرو می‌شود.

سانچز در این مدت باید با مسئله استقلال کاتالونیا درگیر شود؛ مسئله‌ای که چهار دهه پس از مرگ فرانکو و دموکراتیک شدن حکومت اسپانیا، بدترین بحران اسپانیا خوانده شده است.

افزون بر بحران جدایی‌طلبی کاتالونیا و خشم «حزب مردم» که پس از هفت سال قدرت را از دست داده، ظهور حزب «پودموس» با شعارهای ضد سیاست‌های ریاضتی و حزب متمایل به راست سیودادانوس که سیاست‌های 40 ساله دو حزب «کارگران سوسیالیست» و«مردم» را با تأکید بر خشم اسپانیایی‌تبارها، بحران اقتصادی و فساد سیاستمداران نقد می‌کند، همگی مواردی هستند که ماه عسل پیروزی سانچز را احتمالاً بسیار کوتاه می‌کنند.

دیدگاه تان را بنویسید

خواندنی ها