بزرگ‌ترین برنده آتش‌سوزی نفت‌کش‌ها کیست؟

اعتمادآنلاین| رسانه‌ها با استناد به تحقیقات اولیه در مورد حادثه دیروز آتش‌سوزی نفت‌کش‌ها از اصابت اژدر حداقل با یکی از آن‌ها سخن می‌گویند.

به گزارش اعتمادآنلاین ، رسانه‌های بین‌المللی جسته گریخته و در میان اخبار خود از اصابت دست‌کم یک اژدر با نفت‌کش اول به نام «آلتر فرانت» سخن به میان می‌آورند.

کارشناسان نظامی اژدر را پرتابه‌های خودپیشران توصیف می‌کنند که از رو یا زیر سطح آب شلیک می‌شود، در درون آب حرکت می‌کند و نزدیک به هدف یا پس از برخورد با آن منفجر می‌شود و معمولاً زیردریایی یکی از ابزارهای شلیک آن محسوب می‌شود.

چندی پیش نیز وقتی حادثه فجیره رخ داد، برخی از کارشناسان نظامی از احتمال انجام این تهاجم تخریبی از زیر سطح آب سخن گفته و آن را به یک واحد کماندوی دریایی زبده نسبت دادند که توانست به شکل نامحسوسی این اقدامات را انجام دهد و از محل خارج شود.

در سوی دیگر این ماجرای چندضلعی، سخن کارشناسان نظامی و راهبردی است که هر یک از زاویه نگاه خود ایران یا کشورهای عضو شورای همکاری خلیج‌فارس را ذی‌نفع چنین اقداماتی نمی‌دانند.

در چنین شرایطی چه کسی می‌تواند برنده افزایش تنش در این منطقه باشد؟

چه طرفی بیشترین نفع را از تحت‌الشعاع قرار گرفتن دیدار آبه شینزو با رهبر انقلاب اسلامی می‌برد و از هرج‌ومرج در منطقه بیشترین بهره‌برداری را خواهد داشت؟

برخلاف بسیاری از رسانه‌های عربی که تلاش می‌کنند با الحاق جمله رئیس‌جمهور کشورمان در رابطه با اینکه «اگر ما نتوانیم نفت صادر کنیم، هیچ کشوری در منطقه هم قادر نخواهد بود این کار را انجام دهد»، جمله مهم‌تر و حساس‌تری نیز در این زمینه گفته شده که ظاهراً ناخواسته یا تعمداً مغفول مانده است.

با نگاهی به آرشیو اظهار نظر رهبران منطقه شاهد خواهیم بود که طرف دیگری هم تهدیدهایی را حتی پیشتر از سخنان رئیس‌جمهور کشورمان بر زبان رانده و از زبان خود علناً از سابقه انجام چنین اقداماتی صحبت کرده است.

اواخر اسفند 1397 بنیامین نتانیاهو، نخست‌وزیر اسرائیل که در مراسم فارغ‌التحصیلی افسران نیروی دریایی این رژیم سخنرانی می‌کرد، با متهم کردن ایران به دور زدن تحریم‌های آمریکا، از جامعه جهانی خواست تا کاری برای متوقف کردن این تلاش‌ها انجام دهند. او در عین حال فاش کرد که تل‌آویو تاکنون بارها علیه دشمنان خود اقدام به انجام عملیات دریایی کرده که مسئولیت اکثریت آنها را هم بر عهده نگرفته است.

نتانیاهو در همان سخنرانی خبر داد که نیروی دریایی اسرائیل نقش پررنگ‌تری در جلوگیری از صادرات نفت ایران ایفا خواهد کرد.

گرچه او به ابزارها یا روش‌های نیروی دریایی اسرائیل برای انجام این هدف تل‌آویو اشاره نکرد، اما بیشتر نگاه کارشناسان به زیردریایی‌های اسرائیل معطوف شد که بارها گزارش‌هایی در رابطه با حضور و فعالیت آنها در مناطق نزدیک به آب‌های خلیج‌فارس و خلیج عدن منتشر شده است.

اسرائیل چند فروند زیردریایی پیشرفته از نوع «دلفین» در اختیار دارد که ساخت آلمان بوده و شرکت سازنده آن ادعا می‌کند سامانه‌های راداری زیرسطحی قادر به کشف آن نیستند.

به گفته کارشناسان این زیردریایی‌ها می‌توانند برای یک هفته در عمق 1150 پایی عمق آب باقی بمانند یا 50 روز روی سطح آب باشند.

رسانه‌های اسرائیلی تاکنون بارها از حضور این زیردریایی‌ها در آب‌های خلیج‌فارس هم سخن گفته بودند، گرچه تاکنون هیچ دلیلی دال بر این حضور ارائه نکرده‌اند.

فاصله یک‌ماهه بین دو عملیات تخریبی علیه نفت‌کش‌ها در کنار گرم شدن روابط علنی امنیتی بین اسرائیل و امارات عربی متحده و عربستان و همچنین حضور ناوگان پنجم آمریکا در بحرین- که می‌تواند پناهگاهی احتمالی برای زیردریایی‌های اسرائیلی باشد- همگی نگاه‌ها را به نحوی به سوی اسرائیل، به عنوان یکی از مهم‌ترین متهمان این اقدامات، معطوف می‌کند.

ـ برای اسرائیلی که نخست‌وزیر آن به هر شکل ممکن به دنبال فرار از رسوایی‌های فساد مالی خود از جمله گرفتن رشوه در خرید برخی از این زیردریایی‌هاست.

ـ برای اسرائیلی که امروز در بحران تشکیل کابینه، چند دستگی را بیش از هر زمان دیگری تجربه می‌کند.

ـ و برای اسرائیلی که از همان ابتدا پرچم مخالفت با برجام را برافراشته و قادر به پنهان کردن خوشحالی خود از فشار بر جمهوری اسلامی ایران نیست.

اسرائیل، افزایش تنش در منطقه را بهترین راهکار برای نزدیک شدن بیشتر به کشورهای عضو شورای همکاری و حتی حضور علنی در آن در کنار سوق دادن آمریکا به سوی یک بحران‌آفرینی بزرگ در منطقه خلیج‌فارس می‌داند.

حال در شرایطی که رسانه‌ها «آبه شینزو» را فرمانده آتش‌نشانان بحران خلیج‌فارس توصیف می‌کنند، چه کسی کشتی‌های این آتش‌نشان را به آتش کشید؟