توریست‌ها برای تعطیلات به کدام مقصدها سفر می‌کنند؟/ اروپا در ادامه روندی طولانی‌مدت در زمینه بازدیدهای خارجی در صدر است/ تقاضا برای مقصدهای غیرسنتی به طور مداوم در حال افزایش است

اعتمادآنلاین| مازیار معتمدی- گاردین در گزارش از روند رو به رشد توریسم و نقش آن در اقتصاد جهانی نوشته است. توریسم از زمان پایان جنگ جهانی دوم تا به حال رشد چشمگیری داشته و تا آنچا پیش رفته که در سال گذشته میلادی رقم 1.4 میلیارد نفر ورودی توریستی بین‌الملل به ثبت رسیده است.

به گزارش اعتمادآنلاین ، گاردین می‌نویسد: توریسم در حال رشد است. با استناد به سازمان جهانی گردشگری (UNWTO) در سال 2018 رقم رکوردشکن 1.4 میلیارد ورودی توریستی بین‌المللی به ثبت رسید که نشانگر افزایشی 6 درصدی نسبت به 2017 بود. البته چنین چیزی به این معنی نیست که 1.4 میلیارد نفر برای تعطیلات خود به خارج از کشور سفر کردند چون خیلی‌ها بیش از یک سفر به ثبت می‌رسانند.

اما در عین حال مسلماً به این معنی است که توریسم نقشی بسیار مهم و رو به رشد در اقتصاد جهانی ایفا می‌کند. در سال 2018، ارزش این صنعت حدود 1.7 تریلیون دلار یا حدود دو درصد از تولید ناخالص داخلی جهانی بود. حتی سازمان جهانی گردشگری هم به سختی می‌تواند آمارها را دنبال کند و می‌گوید آن‌ها به شدت فراتر از انتظارها هستند.

توریسم جهانی از زمان پایان جنگ جهانی دوم تا به حال رشد چشمگیری داشته است. در سال 1950 روی هم رفته 25 میلیون بازدید توریستی در سطح جهان به ثبت رسید، در حالی که این رقم در سال 1970 به 166 میلیون و در سال 1990 به 435 میلیون افزایش پیدا کرد.

رشد ایرلاین‌های مقرون به صرفه باعث شده سفر بسیار قابل دسترس‌تر شود و مسافران حالا می‌توانند به طور مثال از لندن تا دوسلدورف را با هزینه‌ای معادل 7.99 پوند سفر کنند که برای بسیاری از لندنی‌ها این هزینه کمتر از خرج یک روز سفر درون‌شهری آن‌هاست.

«نیکودم زومیلو» استادیار اقتصاد و فایننس دانشگاه یو‌سی‌ال می‌گوید رشد صنعت جهانی توریستی تا حدودی به خاطر افزایش خدمات دیجیتال است. او گفت: «جدیدترین توسعه در این صنعت انقلابی کوچک از نقدهای آنلاین و رزروهای آنلاین بود که قیمت‌ها را کاهش داد اما رضایت را بالا برد. این یعنی افراد بیشتری می‌توانند به دفعات بیشتری سفر کنند».

محبوب‌ترین مقصدها کدام هستند؟

با استناد به سازمان جهانی گردشگری، چهارپنجم از توریست‌ها داخل منطقه خودشان سفر می‌کنند. اروپا در ادامه روندی طولانی‌مدت در زمینه بازدیدهای خارج از کشور در صدر قرار دارد و فقط در سال گذشته 713 میلیون بازدیدکننده داشت.

از نظر جهانی، فرانسه در رده اول قرار دارد و بعد از آن اسپانیا، ایالات متحده، چین و ایتالیا قرار گرفته‌اند. بریتانیا هفتمین کشور دارای بیشترین بازدیدهای توریستی در جهان است.

در سال 2017، فرانسه خوش‌آمدگوی تقریبا 90 میلیون بازدیدکننده بود که تقریبا 70 میلیون نفر از آن‌ها از دیگر کشورهای اروپایی آمده بودند. اسپانیا با 82 میلیون، ایالات متحده با 77 میلیون، چین با 61 میلیون، ایتالیا با 58 میلیون، مکزیک با 39 میلیون، بریتانیا با 39 میلیون، آلمان با 37 میلیون، تایلند با 36 میلیون و ترکیه با 32 میلیون نفر در رتبه‌های بعدی قرار داشتند.

با این حال، دیگر مناطق هم در حال تجربه رشد هستند. سال گذشته سفرها به آفریقای شمالی شاهد افزایشی 10 درصدی بود و گردشگری در منطقه آفریقای زیرصحرایی و خاورمیانه هم رو به رشد است چون تقاضا برای مقصدهای غیرسنتی به طور مداوم در حال افزایش بوده است.

در سال 2018، اوبر بیشترین مقاصد بازدیدشده در سراسر جهان توسط کاربرانش را رده‌بندی کرد. ساختمان امپایراستیت نیویورک در رتبه اول قرار گرفت و بعد از آن برج آزادی همین شهر و برج سی‌ان تورنتو قرار گرفتند. آرک دو تریومف و برج ایفل در پاریس لیست پنج مقصد اول را کامل کردند.

کاخ باکینگهام که تنها جاذبه بریتانیایی موجود در لیست 15 مقصد برتر بود، جلوتر از دیوار برلین، واتیکان، دیزنی‌لند و اهرام مصر در رتبه هفتم قرار گرفت.

کدام کشور بیشترین بازدیدکننده‌ها را می‌فرستد؟

تعداد بازدیدکنندگانی که یک کشور تولید می‌کند معمولا ارتباطی نزدیک با میزان درآمد و جمعیت آن دارد.

ثروت رو به رشد چین باعث شده که توریسم ارسالی آن به شدت رشد کند و چینی‌ها تبدیل به بزرگ‌ترین توریست‌های جهان بشوند. در سال 2017، توریست‌های چینی 143 میلیون سفر به خارج از کشور داشتند و بعد از آن‌ها آلمانی‌ها با 92 میلیون سفر، آمریکایی‌ها با 87.8 میلیون سفر و بریتانیایی‌ها با 74.2 میلیون سفر قرار داشتند.

با استناد به دفتر آمار ملی بریتانیا، شهروندان این کشور نسبت به موج توریست‌های خارجی ورودی سفرهای خارجی بیشتری دارند. مقصدهای مورد علاقه آن‌ها اسپانیا، فرانسه و ایتالیا هستند. از هر چهار بریتانیایی‌ سه نفر آن‌ها داخل اتحادیه اروپا باقی می‌مانند، اما ایالات متحده چهارمین مقصد محبوب سفر برای شهروندان بریتانیایی در سال گذشته بود.

توریسم در عین حال دارد با سرعت بسیاری در روسیه رشد می‌کند. تعداد توریست‌های ارسالی این کشور در سال گذشته 16 درصد افزایش داشت. فرانسه و استرالیا هم دارند بیش از همیشه تبدیل به بازیگران مهم این عرصه می‌شوند و در سال گذشته به ترتیب شاهد افزایش 10 درصدی و 9 درصدی توریست‌های خروجی خود بودند.

چه کسی به بریتانیا می‌آید؟

همانطور که تعجبی هم ندارد، لندن محبوب‌ترین مقصد بریتانیاست که بیش از نیمی از تمام سفرهای گردشگری انجام شده به بریتانیا را به خود اختصاص داد. ادینبورگ دومین مقصد داغ گردشگری این کشور بود و منچستر در رده سوم قرار گرفت.

آمریکایی‌ها در صدر لیست گردشگرانی قرار دارند که از بریتانیا بازدید کردند. با این حال روی هم رفته چهارپنجم از تمام بازدیدهای انجام شده از بریتانیا از سوی توریست‌های کشورهای اروپایی صورت گرفت.

توریسم برای بریتانیا چقدر اهمیت دارد؟

صنعت توریسم مسئول حدود 2.5 درصد از تولید ناخالص داخلی بریتانیاست. سال گذشته، بازدیدکنندگان تقریبا 23 میلیارد پوند در بریتانیا خرج کردند، البته تعداد کل بازدیدکنندگان نسبت به سال 2017 که سالی رکوردشکن بود کمی کاهش داشت.

با وجود این کاهش، «ویزیت بریتن» که سازمان رسمی گردشگری این کشور است، تخمین زده تا سال 2025 صنعت توریسم بریتانیا می‌تواند ارزشی معادل 10 درصد کل تولید ناخالص داخلی کشور را داشته باشد و بیش از 10 درصد نیروی کار را به خود اختصاص دهد.

آیا برگزیت بر رشد توریسم بریتانیا تاثیری خواهد داشت؟

کلادیو میلانو از مدرسه توریسم استلیا چنین باوری ندارد و ارتباط بین برگزیت و توریسم را «تا حدود زیادی پروپاگاندای سیاسی»‌ می‌‌خواند.

او گفت محتمل‌ترین اثر برگزیت روی صنعت توریسم بر روندهای نیروی کار خواهد بود. او گفت: «توریسم بخشی است که بر پایه کارمندان مهاجر تغییر می‌کند. بنابراین برگزیت بیشتر از اینکه روی جذابیت بریتانیا اثرگذار باشد روی نیروی کار صنعت توریسم تاثیر خواهد گذاشت».

خورشید، فرهنگ، کار، رشد؛ از چه نباید خوش‌تان بیاید؟

ازدحام جمعیتی، افزایش قیمت املاک، هواپیماهایی پر از مهمانی‌هایی که پرسروصدا از پایتخت‌های اروپایی عبور می‌کنند: توریسم یک سوی تیره هم دارد. مقصدهای داغ گردشگری سراسر دنیا زیر وزن میزان بیش از حد گردشگران تقلا می‌کنند. چنین پدیده‌ای می‌تواند منجر به نابودی عظیم محیط‌های محلی و جوامع شود.

توریست‌ها مسئول بخش اعظمی از پلاستیک‌های یک بار مصرفی هستند که ساحل‌ها را آلوده و حیات وحش را تهدید می‌کنند. در عین حال آن دسته از افرادی که دنبال برداشتن یک یادگاری برای خود هستند تکه‌هایی از صخره‌های مرجانی به خطر افتاده را می‌کنند.

در حالی که ترافیک و هجمه جمعیتی از جمله اثرات جانبی به خوبی شناخته‌شده گردشگری هستند، زومیلو می‌گوید فشار شدید روی بیمارستان‌ها و حمل‌و‌نقل عمومی از سوی توریست‌ها می‌تواند منابع را تحت تاثیر قرار دهد و باعث شود خدمات عمومی نتوانند به افراد ساکن کشور رسیدگی کنند.

زومیلو به طور مثال به اثر خانه‌های کرایه‌ای تفریحی روی جوامع محلی اشاره می‌کند. خانه‌‌های دوم که اغلب بیشتر سال را خالی هستند، می‌توانند عرضه برای ساکنان محلی را کاهش دهند، رشد اقتصادی را محدود کنند و قیمت خانه را بالا ببرند.

مارینا نوولی استاد گردشگری و توسعه بین‌المللی دانشگاه برایتون می‌گوید: «وقتی ما درباره سفر و توریسم صحبت می‌کنیم، درباره ساحل، اقامتگاه‌های تفریحی و چشم‌اندازهای بزرگ فکر می‌کنیم و معمولاً درباره سیاست‌های فضایی، عدالت اجتماعی، برابری جنسیتی، برطرف کردن فقر، مدیریت محیط‌زیستی یا اثر اپیدمیک‌ها یا تضادها روی مقصدهای گردشگری فکر نمی‌کنیم».

تقصیر کیست؟

به گفته میلانو، پدیده ازدحام توریست‌ها تا حدودی به خاطر افزایش حمل‌و‌نقل جهانی است. سفر میان‌ملیتی بیشتر منجر به افزایش تعداد دانشجویان بین‌المللی، کارمندان مهاجر، ساکنان خانه‌های دوم و حتی روزنامه‌نگارانی که خارج از کشور کار می‌کنند شده است. او همچنین روی نقش نئولیبرالیسم تاکید کرد که به باور او در حال تبدیل کردن شهرها از لوکیشن به مقصد است.

ظهور اپلیکیشن‌های اقامت کوتاه‌مدت هم مورد سرزنش قرار گرفته است. ماه گذشته، 10 شهر اروپایی یک نامه مشترک به اتحادیه اروپا نوشتند و خواستند به آن‌ها در نبردشان مقابل ایربی‌ان‌بی کمک کند. این شرکت مدت‌هاست که به خاطر نقشش در افزایش کمبود مسکن، بالا بردن قیمت مسکن و جابجایی ساکنان محلی مورد انتقاد قرار گرفته است.

کشورها در مورد توریست‌ها چه کار می‌‌کنند؟

ماه گذشته، شهر دیدنی بروژ اعلام کرد که می‌خواهد دست از تبلیغ کردن برای سفرهای گردشگری روزانه بکشد، تعداد کشتی‌های تفریحی را که نزدیک شهر لنگر می‌اندازند کم کند و زمان ورود کشتی‌ها را تغییر دهد تا از هجوم آخر هفته گردشگران بکاهد.

این شهر که در لیست میراث جهانی یونسکو هم ثبت شده، طی دو سال گذشته شاهد افزایش 28 درصدی تعداد گردشگران بوده و شهردار آن «درک دو فا» گفته شهر قابلیت رسیدگی به این تعداد رو به رشد توریست‌ها را ندارد. او گفت: «اگر می‌خواهیم بروژ تبدیل به یک دیزنی‌لند کامل شود باید موج گردشگران را کنترل کنیم».

سال گذشته، یک میراث جهانی دیگر یونسکو یعنی دوبروونیک هم اعلام کرد می‌خواهد تعداد کشتی‌های تفریحی را محدود کند. بعد از اینکه کوچه‌های باستانی این منطقه بیش از حد شلوغ شدند، میزهای خارج از مغازه‌ها هم محدود شدند و محدودیت‌های جدیدی برای فروشندگان خیابانی که به توریست‌های بسیاری خدمت‌رسانی می‌کردند، اعلام شد.

رُم که سالانه میزبان 15.2 میلیون گردشگر است هم در پیروی از کاری که قبلا مایورکا انجام داده بود، اخیراً اعلام کرد محدودیت‌هایی را علیه رفتار ضداجتماعی توریست‌ها اعمال می‌کند. این شامل مقابله با رفتار انجام‌شده از روی مستی یا ایجاد بی‌نظمی و همچنین ممنوعیت درآوردن تی‌شرت می‌شود.

از طرف دیگر، بعد از اینکه «قفل‌های عشق» که توسط زوج‌ها روی پل‌ها و جاهای دیگر نصب می‌شدند آسیب‌های ساختاری به پل‌های مهم سراسر دنیا وارد کردند، آن‌ها هم مشمول قوانین جدید شده‌اند. پل‌های پاریس از همین حالا شروع به برداشتن این قفل‌ها کرده‌اند و معاون شهردار گفته «آن‌ها زیبایی پل‌ها را خراب می‌کنند و از نظر ساختاری برای پل‌ها بد هستند و می‌توانند سانحه‌هایی ایجاد کنند». شاید چنین کاری خیلی برای روابط توریست‌های رمانتیک خوش‌یمن نباشد، اما شاید تنها راه برای نجات «شهر عشق» باشد.

با این حال، این حرکات هدف‌دار ممکن است کافی نباشند. میلانو می‌گوید برای اعمال تغییرات معنادار در صنعت گردشگری، ما باید نخست باید نحوه درک‌مان از آن را تغییر دهیم.

او گفت: «توریسم به صورت کلی فقط از نظر تعداد توریست‌های ورودی سنجیده می‌شود، اما ما نیازمند شاخص‌های جدید و مجموعه‌ای از سنجش‌ها برای گردشگری هستیم. به طور مثال، آیا در صنایع توریست‌مان برابری جنسیتی داریم؟ چرا همیشه مردها مدیران اجرایی این صنعت هستند؟ آیا شغل‌ها در صنعت گردشگری خوب هستند؟ وضعیت زندگی شهروندان محلی چطور است؟ این سوالی در درجه سیاسی درباره نحوه تعریف و درک کردن گردشگری است».