معادله چندمعلومی غیرقابل حل در عراق!- بخش پایانی

اعتمادآنلاین| سیدعماد حسینی- رسانه‌های مختلف، که هر یک از منظری به رخدادها می‌نگرند، اختلاف‌نظر‌های بسیاری بر سر این موضوع دارند که آیا رخدادهای اخیر عراق را باید اغتشاش نام گذاشت یا از آن تحت عنوان انتفاضه‌ی مردم خسته از فساد یاد کرد.

با این حال نباید فراموش کرد که:

1- می‌توان حوادث اخیر عراق را سوءاستفاده همیشگی طرف‌های داخلی و بین‌المللیِ متخاصم با مردم عراق از خواسته‌های برحق این مردم در راستای پیشبرد توطئه‌های نه تنها داخلی بلکه منطقه‌ای خود قلمداد کرد.

2- همزمانی این حادثه با آغاز راهپیمایی اربعین به طور حتم نمی‌تواند تصادفی بوده باشد.

3- رسانه‌ها بر سر اینکه این تظاهرات در ادامه ناآرامی‌هایی است که در الجزایر آغاز شد و به سودان، مصر و چند کشور عربی دیگر رسید، اختلاف نظر دارند.

4- با این حال رگه‌هایی از ارتباط رخدادهای اخیر عراق با حوادثی که در آرامکوی عربستان شاهدش بودیم، وجود دارد.

5- دولت عراق همواره بر هدف‌گذاری عاملان این تظاهرات برای برهم زدن ثبات و امنیت نسبی در کشور تاکید دارد؛ امنیتی که گفته می‌شود بعد از شکست داعش در این کشور به وجود آمده است.

6- با وجود گذشته مدت زمان قابل توجهی از وقوع تظاهرات، هنوز هویت تک‌تیراندازهایی که مردم معترض را از پای درآوردند، به شکل رسمی مشخص نشده است.

7- آنچه مشخص است اینکه مردم عادی که برای اعتراض به تضییع حق خود و فرزندان‌شان در گردونه فساد شکل‌گرفته در کشور عراق به خیابان‌ها آمدند، قربانیان اصلی بودند.

8- آمار بالای تلفات حکایت از آن دارد که طرف یا طرف‌های ضارب برای ایجاد تلفات حداکثری بین مردم از قبل برنامه‌ریزی کرده بودند، گرچه نیروهای نظامی و انتظامی عراقی (خواسته یا ناخواسته) به تحقق این توطئه کمک کردند.

9- در سایه مشخص شدن ردپای دخالت عربستان و اسرائیل در این اغتشاشات، تلاش زیادی برای سمت‌وسو دادن این تظاهرات از سوی جمهوری اسلامی ایران صورت گرفت.

10- هنوز مشخص نیست چرا اعضای پارلمان عراق که طبیعتاً مهم‌ترین وظیفه آنها دفاع از حقوق ملت است، در روزهای اولیه تظاهرات نتوانستند یا نخواستند جلسه‌ای را برای بررسی آن تشکیل دهند؟

11- اتمسفر صحنه سیاسی عراق به نحوی شکل گرفته که بهترین شرایط را برای رشد و نمو فساد در آن فراهم می‌کند. این ساختار به نوعی ایجاد شده که اصلاح آن به معنای از بین رفتن کامل عوامل تشکیل‌دهنده این صحنه است. سیاست‌مداران عراقی هم تا به امروز نخواسته‌اند یا در خوشبینانه‌ترین شکل ممکن قدرت آن را پیدا نکردند در این زمینه کاری انجام دهند و همین امر استمرار فساد و گسترده‌تر شدن آن را باعث شد.

12- قول‌هایی از سوی مسئولان عالیرتبه عراقی در رابطه با حل مشکلاتی که تظاهرات‌کنندگان به آن اشاره کرده‌اند، داده شده است. تحقق تمامی خواسته‌های تظاهرات‌کنندگان امری محال به نظر می‌رسد در حالی‌که اگر دولت به دنبال مسکن‌هایی برای آرام کردن جامعه عراق هم باشد به طور حتم چند صباحی بیشتر به این مهم نائل نشده و باز باید منتظر اعتراضات بیشتر باشد. در همین حال نیروهای امنیتی عراقی هم نشان دادند هنوز در توهم دوره سرکوب صدام حسین به سر می‌برند.