اعتبار آمریکا گروگان اظهارنظرهای متناقض ترامپ

اعتمادآنلاین| ‌ سخنان و موضع گیری‌های رئیس جمهور آمریکا در سیاست خارجی سرشار از تناقض و آشفته گویی است. این تناقضات نه تنها در قبال ایران بلکه در مورد دیگر کشورها نیز مشاهده می‌شود.

تهدید به حمله نظامی از سوی مقامات آمریکایی تبدیل به یک شوخی شده. درآخرین دست از این اظهار نظرها دونالد ترامپ رئیس جمهوری آمریکا ایران را تهدید به حمله نظامی می‌کند و مایک پمپئو، وزیر امور خارجه به ترکیه هشدار حمله نظامی می دهد. سخنانی که حالا همه می دانند پوشالی و غیر واقع است.

امروز اعتبار دولت آمریکا در جهان زیر سوال رفته است. دیگر نه مخالفان آمریکا حرف های رئیس جمهور این کشور را جدی می گیرند و نه دوستان و متحدان آمریکا روی سخنان دونالد ترامپ حساب باز می کنند.

رئیس‌جمهوری آمریکا روز دوشنبه 29 مهر با اشاره به اینکه ممکن است روزی حمله به ایران نیز ضرورت داشته باشد گفته است ایالات متحده برای هر شرایطی آمادگی دارد.

دونالد ترامپ که در حاشیه نشست کابینه با خبرنگاران گفت‌وگو می‌کرد، با دفاع از تصمیم اخیرش در خروج نیروهای آمریکایی از شمال سوریه گفت تلاش می‌کند ایالات متحده را از جنگ دور نگه دارد اما اگر ایجاب کند از ورود به جنگ نیز پرهیز نخواهد کرد.

او گفت: «در حالی که تلاش می‌کنم از جنگ‌ها خارج شویم … البته ممکن است به جنگی هم وارد بشویم. بله شاید به جنگی هم برویم. بهتر است آماده باشیم. اگر ایران کاری بکند، آن‌چنان خواهد ضربه خواهد دید که هرگز قبل از این ندیده است…»

از سوی دیگر مایک پمپئو، وزیر امور خارجه آمریکا گفته است که اگر ترکیه آتش بس را رعایت نکند حتی ممکن است که مورد حمله نظامی آمریکا قرار گیرد. پمپئو در گفت و گویی که با کانال CNBC داشت، گفت: ترامپ آماده است تا اگر لازم باشد به ترکیه حمله نظامی هم کند.

دونالد ترامپ بارها اعلام کرده بود که قصد آغاز جنگ با هیچ کشوری از جمله ایران را ندارد و اکنون با چرخش 180 درجه ای دو کشور ایران و ترکیه را به حمله نظامی تهدید کرده است. این همه تناقض و آشفتگی اعتبار ایالات متحده آمریکا و عقلانی و سنجیده بودن تصمیمات رییس جمهوری این کشور را زیر سؤال برده است.

محمدجواد ظریف چندی پیش در مصاحبه با برنامه «میت دِ پریس» (Meet the press) در شبکه آمریکایی NBC در مورد تهدیدات ترامپ گفت: ما علاقه ای به جنگ یا درگیری نداریم. ما در 250 سال گذشته به هیچ کشوری حمله نکردیم اما هر کسی که به ما حمله کرد از حمله کردن پشیمان شد. هر نوع جنگی که آمریکا آن را شروع کند قادر به پایان دادن آن نخواهد بود.

اما در خصوص سیاست خارجی ترامپ مایکل معلوف، مشاور سابق در پنتاگون و مدیر موسسه سیاست بین‌المللی در واشنگتن درباره تنش آفرینی از سوی آمریکا و تناقضات در مواضع دولت آمریکا و سردرگمی در برابر ایران می‌گوید: «معتقدم که ما در حال حاضر در بن‌بست قرار داریم، ایالات متحده سیاست مشخصی ندارد.»

روزنامه فرانسوی فیگارو چندی پیش در مورد سیاست رئیس جمهور آمریکا در مورد ایران نوشت که دونالد ترامپ که سیاست حداکثر فشار را با وضع شدیدترین تحریم ها بر علیه اقتصاد ایران اعمال کرده، از سویی مقامات ایران را به مذاکره دعوت می‌کند و از سوی دیگر سیستم دفاع موشکی این کشور را مورد حملات سایبری قرار داده و از وضع تحریم‌های جدید بر علیه تهران خبر می دهد. این مقاله با اشاره به شخصیت غیرقابل پیش بینی رئیس جمهوری آمریکا و سیاست متناقض و زیگزاگی او در برابر ایران، تاکید می‌کند که سرانجام تحریم ها بر علیه تهران، نامشخص است.

جوزف نای، استاد روابط بین الملل در دانشگاه هاروارد آمریکا که مفهوم «قدرت نرم» را تئوریزه کرده است نیز در مورد ترامپ می‌گوید: «من فکر می‌کنم که ترامپ تاثیر بسیار منفی بر سیاست خارجی و به ویژه قدرت نرم آمریکا در سراسر جهان داشته است».

نای می‌گوید که علاوه بر تصمیمات جنجالی ترامپ، شیوه تند و زننده او در سخن گفتن، می توان او را رئیس جمهوری نامید که در نوع خودش فقط یکی است و می‌افزاید: «ما رئیس جمهورهای خطرناک و بد رفتاری داشتیم مثلاً ریچارد نیکسون یا لیندن جانسون. اما هیچکدام به اندازه ترامپ غیر قابل پیش بینی یا ناصادق نبوده است».

نای در پاسخ به این سوال که در مدت باقی مانده دوره ترامپ و احتمالاً چهار سال بعد در صورت انتخاب مجدد او، چه چیزهایی را باید انتظار داشت، می‌گوید که اتفاقات غیرقابل پیشبینی و ناخوشایند دیگری هم رخ می‌دهند.

عده‌ای از تحلیلگران تلاش می کنند تا به طریقی تصمیمات و سخنان ترامپ را معنادار کنند و مجموعه اقدامات دولت آمریکا در عرصه سیاست خارجی را در قالب سیاست «هویج و چماق» تعبیر کنند. اما اقدامات و سخنان خارج از منطق ترامپ و سرعت تغییر رویکردها و چرخش های بعضاً 180 درجه ای در رویکرد نسبت به کشورهای مختلف نشان می‌دهد که رئیس جمهوری آمریکا هیچ برنامه و طرح از پیش تعریف شده ای برای سیاست خارجی ندارد و تنها به شوهای نمایشی و تبلیغاتی علاقمند است.