آسوشیتدپرس با چه رویکردی اقدام به تهیه گزارش «40 سال پس از اشغال سفارت آمریکا» کرد؟

اعتمادآنلاین| مینا جزایری - خبرگزاری آمریکایی آسوشیتدپرس به تازگی ویژه‌نامه‌ای 13 صفحه‌ای درباره اشغال سفارت آمریکا در 13 آبان 1358 منتشر کرده است. اعتمادآنلاین در راستای اطلاع‌رسانی اقدام به ترجمه چکیده‌ای از گزارش‌های این رسانه آمریکایی کرده و انتشار آن به معنای تایید محتوای ترجمه شده نیست.

ایران، تهران- 40 سال پس از وقایع مهم انقلاب اسلامی ایران در سال 1979 خاطرات برای کسانی که آنجا حضور داشتند هنوز زنده است؛ هنگامی که معترضان سفارت ایالات متحده در تهران را تصرف کردند و بحران گروگان‌گیری 444 روزه آغاز شد.

پیامدهای آن بحران تا به امروز ادامه دارد؛ عکاس کهنه‌کار ایرانی کاوه کاظمی به یاد می‌آورد، در حالی که پشت دروازه ایستاده بود، پشت سر هم عکس می‌گرفت. جایی که دانشجویان شبه‌نظامی ایرانی، گروگان‌های چشم‌بسته آمریکایی را به سمت تجمع کسانی که بیرون سفارت پرچم‌های ضدآمریکایی را تکان می‌دادند و خواستار استرداد شاه مخلوع، محمدرضا پهلوی، بودند هدایت می‌کردند.

کاظمی که اکنون 67ساله است به محل گروگان­‌گیری اشاره می­‌کند و می‌­گوید: «گاهی آنها پرچم آمریکا را می‌آوردند و آتش می‌زدند و در حالی­ که شعله­‌ور بود آن را در میان جمعیت می‌انداختند. آنها می‌آمدند و شعار «مرگ بر آمریکا»، «مرگ بر شاه» سر می‌دادند... من می‌دانستم که این مساله جهان را تغییر خواهد داد.»

خشم نسبت به آمریکا از زمان تحقق حکومت انقلابی ایران طی سال 1979 در حال رشد بود، اما در ماه اکتبر، هنگامی که ایالات متحده برای معالجه پزشکی شاهِ بیمار دست به اقدام زد، اوج گرفت.

پس از اعتراضات متعدد، دانشجویان اسلام‌گرا در تاریخ چهارم نوامبر به سفارت حمله کردند و 98 نفر را گروگان گرفتند.

آنچه در ابتدا به عنوان یک اعتراض آغاز شده بود به 444 روز اسارت 52 آمریکایی در سفارت اشغال‌شده تبدیل شد. این امر رئیس‌جمهور جیمی کارتر را بر آن داشت تا دیپلمات‌های ایرانی را اخراج و پیش از اینکه آمریکایی‌ها سرانجام در آخرین روز از دوران ریاست‌جمهوری‌اش آزاد شوند یک ماموریت نجات ناموفق را آغاز کند و چندین دهه خصومت را در بحبوحه تصاحب قدرت توسط اسلام‌گرایان برانگیزد که کشور را از متحد سابق ایالات متحده به شاید بزرگ‌ترین دشمنش تبدیل ساختند.

بسیاری از آن احساسات امروز در بحبوحه تشدید تنش‌ها بین تهران و واشینگتن، به دنبال از هم پاشیدن توافق هسته‌ای 2015 و تحریم‌های بعدی ایالات متحده که اقتصاد ایران را به سقوط آزاد سوق داده است، باقی مانده‌اند.

بیرون از دیوارهای آجری قرمزرنگ سفارت، که به مناسبت نزدیک شدن به سالگرد اشغال سفارت به نقاشی­‌های‌ دیواری ضدآمریکایی مصور می‌شوند، معترض سابق حسین کوهی گفت او در سال 1979 آمد تا آنچه را که مداخله آمریکا در امور داخلی ایران می‌نامد محکوم کند، مساله‌ای که او می‌گوید امروز نیز ادامه دارد.

کوهی که اکنون 76 سال دارد گفت: «من آن‌وقت احساس خوبی داشتم، اما ما سرنوشت بدی داشتیم.» او آمریکا را به علت تحریم‌ها مقصر کمبودهای دارویی در ایران دانست: «اگر حتی امروز اجازه دهیم، ایالات متحده برای غارت ایران به اینجا می‌آید، درست مانند آنچه برای سایر کشورها در منطقه اتفاق افتاده است. هیچ خارجی‌ای دوست ایران نیست. همه آنها دروغ می‌گویند.»

زهرا تشکری دبیر 41ساله مدرسه موافق این موضوع است و ابراز خوشحالی کرد که حضور آمریکا مدت‌هاست از بین رفته است.

او گفت: «به فیلم‌های آنها نگاه کنید. آنها خشونت و مسائل بد دیگری را در جوامع ترویج می‌کنند. آنها در هر جایی در منطقه مداخله کنند آنجا را به ویرانی می‌کشانند. فقط به عراق، افغانستان و سوریه بنگرید.»

قاسم ربیعی 49 ساله گفت: «من اعتقاد داشتم سفارت آمریکا باید به طور رسمی بسته می‌شد نه از طریق اشغال سفارت. ایالات متحده از بسیاری جهات با جمهوری اسلامی مخالف بود، بنابراین آنها باید از کشور ما اخراج می‌شدند، اما به طور مسالمت‌آمیز و قانونی.»

رضا قربانی دانشجوی مهندسی 19ساله پرسید: «نتیجه این خصومت فوق‌العاده طولانی چیست؟ من نمی‌گویم آمریکا خوب است، آما این روابط تلخ طولانی به ایران آسیب هم رسانده است.»

ایالات متحده امسال ایران را مقصر حملات پرابهام به نفتکش‌­ها دانست و ادعا می‌کند حمله به بزرگ‌ترین تاسیسات نفتی عربستان سعودی توسط ایران انجام شده است تا در نتیجه‌ی آن، جهش قیمت نفت به بیشترین حد خود از زمان جنگ خلیج در سال 1991 برسد.

ایران این اتهامات را رد کرده و هشدار داده است هرگونه حمله تلافی‌جویانه منجر به «جنگ همه‌جانبه» خواهد شد؛ چنان‌که ایران غنی‌سازی اورانیوم را خارج از شرایط توافق هسته‌ای در سال 2015 آغاز کرده است. همچنان‌که دولت ترامپ به ادامه کمپین «فشار حداکثری» خود علیه ایران اصرار دارد ایران نیز یک پهپاد نظارتی ارتش آمریکا را منهدم کرد و توانست تانکرهای نفتی را به تصرف خود درآورد.

ایران قصد دارد امسال نیز به رسم هر سال در خیابان‌های بیرون سفارت- که لانه جاسوسی نام نهاده شده است- تظاهرات گسترده دیگری برگزار کند تا حداقل برای یک سال دیگر احساسات ضدآمریکایی بیشتری را تغذیه کند.

برای کسانی که شاهد چگونگی شروع این مساله بودند، این مراسم بیشتر یادآور تمام هزینه‌هایی است که بابت آن پرداخت شده است.

کاظمیِ عکاس در پایان گفت: «مردم نباید به دلیل خصومت بین 2 کشور رنج بکشند. اگر کشورها می‌خواهند یکدیگر را بکشند، بکشند! اما مردم عادی نباید از تورم‌ها، تحریم‌ها و هر چیزی که زندگی هرروزه مردم را تحت تاثیر قرار می‌­دهد رنج بکشند.»