کد خبر: 377271
|
۱۳۹۸/۱۰/۲۵ ۱۰:۳۰:۰۰
| |

«اعتمادآنلاین» گزارش می دهد:

چرا لبنان در تشکیل کابینه همچنان درجا می‌زند؟

هرچند نخست‌وزیر لبنان مدت‌هاست مامور تشکیل کابینه شده، اما تاکنون خبری از تشکیل دولت نیست. باید اعتراف کرد در صحنه سیاسی لبنان تفاوتی نمی‌کند چه راهی را انتخاب کنید، زیرا طی چند سال گذشته تمامی راه‌های سیاسی در این کشور به بحران منتهی شده است.

چرا لبنان در تشکیل کابینه همچنان درجا می‌زند؟
کد خبر: 377271
|
۱۳۹۸/۱۰/۲۵ ۱۰:۳۰:۰۰

اعتمادآنلاین| سید عماد حسینی- هرچند نخست‌وزیر لبنان مدت‌هاست مامور تشکیل کابینه شده، اما تاکنون خبری از تشکیل دولت نیست.

به گزارش اعتمادآنلاین، کارشناسان امور لبنان بر این باورند که گرچه افزایش تنش در منطقه به ویژه حوادثی که طی سه هفته گذشته در عراق رخ داد به هدیه‌ای الهی برای حسان دیاب تبدیل شد تا به دور از فشار افکار عمومی و نگاه رسانه‌ها برای تشکیل کابینه خود تلاش کند، اما غافل از اینکه فشار احزاب چه علنی و چه پشت پرده به شدت روند تشکیل دولت دیاب را تحت تاثیر خود قرار داده است.

به گفته کارشناسان امور لبنان، امروز دیاب بیش از آنکه به فکر تشکیل کابینه باشد، در صدد دفع حملات و فشارهایی برآمده که به ویژه از طایفه‌ای است که باید بزرگ‌ترین حامی او محسوب شود.

وقتی جریانی به قدرت و جایگاه «مستقبل» شمشیر را برای نخست‌وزیر جدید از رو بسته و او را متهم به تضعیف جریان اهل تسنن از طریق ضربه زدن به جایگاه سعد حریری می‌کند، نخست‌وزیر مامور تشکیل کابینه 2 راه بیشتر در مقابل خود نمی‌بیند: یا اینکه رودرروی جریان قدرتمند رسانه‌ای-سیاسی-اجتماعی حریری قرار بگیرد، یا برای اثبات خلاف این مدعی، کابینه خود را که باید از تکنوکرات‌ها تشکیل شوند با شخصیت‌های اهل تسنن (بخوانید نزدیک به حریری) اشباع کند.

باید اعتراف کرد در صحنه سیاسی لبنان تفاوتی نمی‌کند کدام راه را انتخاب کنید، زیرا طی چند سال گذشته تمامی راه‌های سیاسی در این کشور به بحران منتهی شده است.

به بیانی روشن‌تر، دیاب اگر راه تقابل با جریان سعد حریری را در پیش بگیرد، به شدت از سوی این جریان و متحدانش ترور سیاسی و رسانه‌ای خواهد شد در حالی که اگر بخواهد طرفداران این جریان را وارد کابینه خود کند، نقض غرض کرده و محوری‌ترین اصل حضور خود در این پست را زیر پا خواهد گذاشت. امری که نه تنها اعتراض جریان‌های رقیب حریری و طرفدارانش را در پی خواهد داشت بلکه احتمال شورش دوباره مردمی را نیز به شدت افزایش می‌دهد.

به هر روی، در دوره‌ای که رهبران منطقه سرگرم پرداختن به معادلات قدرت آن بودند، حسان دیاب مشغول حل معادله‌ای چندمجهولی برای انتخاب شخصیت‌های تکنوکرات و متخصصی بود که باید در عین دارا بودن این ویژگی، مورد تایید احزاب و جریان‌های مختلف حاکم بر صحنه سیاسی لبنان هم باشند و تمامی احزاب و جریان‌های سیاسی را از یک سو و معترضان همواره آماده برای حضور در کف خیابان را نیز از سوی دیگر از کابینه خود راضی کند؛ گرچه برخی تحلیل‌ها از دورتر شدن کابینه حسان دیاب به نقطه اعلام تشکیل سخن می‌گویند.

دیدگاه تان را بنویسید

خواندنی ها