شیوع کرونا زاغه‌نشینان برزیل را تهدید می‌کند/ ما به حال خود رها شده‌ایم

اعتمادآنلاین| رناتو روزاس به خوبی می‌داند فقیر بودن چه حسی دارد. این موسیقیدان در یکی از بزرگ‌ترین زاغه‌‌های برزیل معروف به «فاولا» بزرگ شده است. بسیاری از آشنایان و افراد خانواده‌اش هنوز در مناطق زاغه‌نشین‌ شهر بلم در خانه‌های چوبی و حلبی، در کنار رودخانه‌های آلوده و سیاهی که به ساحل گواجارا می‌ریزند، زندگی می‌کنند.

«این شدیدترین نوع فقر است.» او این جمله را در توصیف فاولایی که در آن بزرگ شده، می‌گوید؛ جایی که سیل، مارهای خطرناک و باندهای فروش مواد مخدر تنها برخی از چالش‌هایش است.

روزنامه «گاردین» در گزارشی به خطرات شیوع ویروس کرونا در فاولا یا زاغه‌نشین‌های برزیل پرداخته است.

خطر شیوع کرونا در فاولا

وقتی در ماه مارس پاندمی کرونا به برزیل رسید دولت مدارس و فروشگاه‌ها را تعطیل کرد. به این ترتیب زاغه‌نشینان بدون درآمد ماندند و با ذخایر غذایی اندک مواجه شدند. یک و نیم میلیون نفر از جمعیت شهر بلم زاغه‌نشین هستند. بسیاری از کودکان در این مناطق تنها وعده غذایی روز را در مدرسه دریافت می‌کردند و در خانه گرسنه بودند. روزاس می‌گوید: «مردم نیاز به کمک داشتند.»

او و همکارانش در پروژه‌ای برای کمک به آموزش و موسیقی به نام فاروفا بلک کوشیدند تا برای تهیه مواد غذایی مورد نیاز مردم در این مناطق پول جمع کنند: «وقتی در این محله‌ها شروع به پخش غذا می‌کنیم مردم به سرعت دورمان جمع و مواد غذایی خیلی سریع تمام می‌شوند.»

صحنه‌های مشابه این در بسیاری از مناطق برزیل به چشم می‌خورد. کشوری با 14 میلیون زاغه‌نشین. تا روز پنجشنبه هفته گذشته در برزیل طبق آمار رسمی 22 هزار و 169 مورد ابتلا به کرونا گزارش شده است. 1123 نفر تاکنون به دلیل ابتلا به این بیماری جان خود را از دست داده‌اند. بر طبق گزارش‌ها آمار واقعی بسیار بالاتر از آمار رسمی است.

گسترش گرسنگی و فقر در میان زاغه‌نشینان

فعالان اجتماعی و گروه‌های خیریه در شهرهای ریودوژانیرو، بلم، سائوپائولو، سالودور، مانوس، بلاهوریزنته و سائو لوئیس تلاش می‌کنند مواد غذایی و بهداشتی را به زاغه‌نشینان برسانند. این در حالی است که گرسنگی و فقر در فاولاها رو به گسترش است.

این گروه‌ها نگران‌اند که کرونا در میان زاغه‌نشینانی که در خانه‌های شلوغ و در محلاتی فاقد سیستم فاضلاب زندگی می‌کنند به سرعت شیوع پیدا کند.

پاندمی نشان داده که اطلاعات دولت در مورد فقیرترین شهروندان این کشور چقدر اندک است. آنها هفته‌ها بر سر اختصاص دادن ماهانه 116 دلار به بیش از 25 میلیون کارگر چانه‌زنی می‌کردند و تازه هفته گذشته بود که اپلیکیشنی برای ثبت‌نام کسانی که بیکار شده‌اند راه‌اندازی شد. دولت همچنین اعلام کرده برای سه ماه پولی بابت برق از مردم نخواهد گرفت.

مردم برای گرفتن این پول ماهانه در بانک‌ها جمع می‌شوند، در حالی که بعضی از آنها شماره ملی ندارند و برخی موبایل یا دسترسی به اینترنت.

برخی از فعالان اجتماعی همچون روزاس جزو گروه G10 هستند، شبکه‌ای که توسط گیلسون رودریگز در سائوپائولو برای کمک به زاغه‌نشینان ایجاد شده است.

رودریگز به گاردین می‌گوید: «عبارت زاغه‌نشین از ادبیات دولتمردان حذف شده است. انگار ما برزیلی نیستیم یا اصلاً وجود نداریم.»

همبستگی مردم در مقابله با کرونا و فقر

در محله فقیرنشین paraisopolis تا به حال 15 هزار بسته موادغذایی پخش و آشپزخانه‌ای همگانی برپا شده است.

همچنین طرحی برای شناسایی کسانی که در روزهای اول شیوع کرونا بیکار شده‌اند به اجرا درآمده تا بتوانند به عنوان خدمتکار دوباره مشغول کار شوند. برخی افراد در خیابان برای مردم توضیح می‌دهند فاصله‌گذاری اجتماعی به چه معنی است و چرا شستن دست‌ها اهمیت دارد. گروه‌های فعال همچنین مشغول جمع‌آوری پول برای حضور دکترها و پرستاران و آمبولانس برای این مناطق هستند. آنها حتی مشغول ساختن یک بیمارستان صحرایی هستند.

رودریگز می‌گوید: «ما آرایش جنگی به خود گرفته‌ایم چون حس می‌کنیم به حال خود رها شده‌ایم. ما فکر می‌کنیم که به زودی آمار مبتلایان بالا خواهد رفت.»

در فاولای شهر بلاهوریزنته 45 داوطلب 3500 بسته مواد غذایی را پخش کرده‌اند. کریستین پریرا عضو گروه G10 می‌گوید: «ما راه‌های بسیج جامعه را آموخته‌ایم.»

رانیل باتیستا یکی از زاغه‌نشینان در ریو در حالی که یک بسته مواد غذایی گرفته، می‌گوید: «در خانه ما 9 نفر زندگی می‌کنند. من 7 فرزند دارم و همسرم بیکار شده است. شرایط هر روز بدتر می‌شود. خدا را شکر امروز توانستم یک بسته مواد غذایی بگیرم، اما از فردا چیزی نمی‌دانم.»

تحقیقات موسسه لوکوموتیوا در سائوپائولو نشان می‌دهد تاکنون 80 درصد از کارگران زاغه‌نشین به دلیل شیوع کرونا امکان کسب درآمد را از دست داده‌اند و نیمی از ساکنان فاولا تنها به مدت یک هفته مواد غذایی دارند.

در حالی که 71 درصد از زاغه‌نشینان معتقدند فاصله‌گذاری اجتماعی باید ادامه پیدا کند، بسیاری از آنها نمی‌توانند که کار نکنند و در خانه بمانند.

سلسو آتایدا مسئول موسسه cufa هم می‌گوید: «وقتی به پمپ بنزین می‌روید کسی که برای شما بنزین می‌زند یکی از زاغه‌نشینان است. کسی که در سوپرمارکت پشت صندوق نشسته زاغه‌نشین است. نگهبانان و کارگرانی که خیابان‌ها را تمیز می‌کنند زاغه‌نشین هستند.»

در حالی که وزارت بهداشت برزیل و سازمان بهداشت جهانی مردم را به ماندن در خانه تشویق می‌کنند، جاییر بولسونارو رئیس‌جمهور برزیل عقیده‌ای به قرنطینه و ایزوله ندارد. پیام‌های متناقض دولت مردم را گیج کرده و به خیابان‌ها برمی‌گرداند.

اما با وجود چندگانگی در دولت، مردم برزیل در فاولاها در کنار هم قرار گرفته‌اند تا این شرایط را از سر بگذرانند.

کریستین مندس یک معلم زاغه‌نشین می‌گوید: «ما اینجا مجبوریم روزها کار کنیم تا شب‌ها غذا داشته باشیم.»

او می‌گوید: «شیوع کرونا باعث شده صدای مردم فاولا بالاخره شنیده شود و همه ببینند که زاغه‌نشینان در چه شرایط دشواری زندگی می‌کنند.»