ترکیه| عثمانی جدید در لیبی و سوریه پرسه می‌زند

اعتمادآنلاین| یک روزنامه فرانسوی با انتقاد از دخالت نظامی ترکیه در لیبی، سوریه و شمال عراق، این اقدام را نماد برنامه‌های رجب طیب اردوغان برای زنده کردن عثمانی جدید در منطقه توصیف کرد.

به گزارش اعتمادآنلاین، روزنامه لوموند در تحلیلی در این باره نوشت، این اقدامات در چارچوب رقابت شدیدی گنجانده می‌شود که برای قبضه کردن منابع گازی دریای مدیترانه در حال انجام است و ترکیه با این دخالت‌ها نشان داد که مشکلات روزافزونی را برای شرکای اروپایی خود به وجود می‌آورد.

ماری جیگو، کارشناس امور روسیه و ترکیه در روزنامه لوموند و رادیو فرانس اینفو، طی یادداشت خود درباره حجم و زمینه دخالت ترکیه در لیبی و استراتژی نئوعثمانی اردوغان در منطقه نوشت: فعالیت نظامی روزافزون ترکیه دقیقاً با آغاز افول محبوبیت رجب طیب اردوغان رئیس‌جمهور ترکیه همزمان شده است؛ او در رقابت‌های داخلی حزب عدالت و توسعه و نیز انتخابات شهرداری‌های اکثر شهرهای ترکیه در سال 2019 شکست خورد، در حالی که هواداران و متحدان سابقش امروز احزاب جدیدی برای به چالش کشیدنش به راه انداخته‌اند و در سوی دیگر اقتصاد ترکیه نیز به پاشنه آشیل رئیس‌جمهور ترکیه مبدل شده است.

به اعتقاد نویسنده، مرد شماره یک ترکیه بعد از تحمل شکست در سوریه و اجبار به پذیرش آتش‌بس در پنج مارس گذشته در ادلب، آخرین پایگاه شورشیان مخالف رئیس‌جمهور سوریه (که به معنی تسلیم این منطقه به نیروهای اسد است)، امروز به شدت خود را نیازمند ثبت یک پیروزی می‌بیند.

در کنار آن، قرارداد خرید سامانه پدافندی اس 400 نیز نتوانست روسیه را به متحد ترکیه تبدیل کند، چنان‌که لوله گاز ترک استریم حتی با افتتاح بسیار پرجنجال و تبلیغاتی‌اش در هشتم ژانویه گذشته نیز تحقق این امر را میسر نکرد.

شاید همین موضوع باعث شد این خط لوله گاز با نصف ظرفیت خود فعالیت کند، به خصوص که ترکیه میزان خرید گاز از روسیه را به 9 درصد کاهش داده است.

به زعم نویسنده لوموند، حتی کمرنگی روابط مسکو و آنکارا هم مانع الگوپذیری اردوغان از ولادیمیر پوتین نشد.

اردوغان طی سخنانی که 22 دسامبر 2019 در مراسم به آب انداختن یک زیردریایی جدید ایراد کرد گفت: عده بسیاری از ما می‌پرسند که دقیقاً در لیبی چه می‌خواهیم؛ ما برای حمایت از ساکنان ترک‌تبار این کشور به اینجا آمده‌ایم. آنها برادران آناتولی ما هستند.

این کار اردوغان ما را به یاد رفتار مشابهی از سوی رئیس‌جمهور روسیه در رابطه با ساکنان روس‌تبار شرق اوکراین می‌اندازد.

به گفته نویسنده، از سخنان اردوغان چنین برمی‌آید که او کوشش بسیاری می‌کند تا به سیاست خارجی کشورش چهره عثمانی جدید ببخشد که از این طریق بتواند سبق و سیاقی را که پیشه کرده به عنوان واقعیت معاصر ترکیه تثبیت کند.

شاید همین امر اردوغان را بر آن داشت تا تحرکات نظامی ترکیه را در منطقه‌ای در حد فاصل آفریقا و خاورمیانه، منطقه‌ای که برای اروپا جایگاهی محوری محسوب می‌شود، صورت دهد.