ویروس کرونا| چگونه پوپولیسم به شیوع کرونا در آمریکای لاتین دامن زد؟

اعتمادآنلاین| ویروس کرونا همچنان در جهان قربانی می گیرد. هر چند که کشورهای مختلف راه‌های متفاوتی را برای مبارزه با ویروس کرونا انتخاب کردند اما تاثیر ویروس کرونا در آمریکای لاتین به شکل دیگری بوده است. جان لی اندرسون در «نیویورکر» درباره نوع رفتار رهبران پوپولیسم این منطقه و تاثیرگذاری سیاست‌های آنها بر شیوع ویروس کرونا نوشته است.

بی­‌توجهی ژائیر بولسونارو رئیس‌جمهور برزیل قبرستان­‌های این کشور را پر از قربانیان ویروس کرونا کرد. در اواسط ماه مه برزیل رکورد وحشتناکی در مواجهه با پاندمی به جا گذاشته بود. این کشور سریع‌ترین روند افزایش آمار مبتلایان ویروس کرونا در جهان را داشت. این نقطه عطف برزیل را در رتبه دوم پس از ایالات متحده در دوران پاندمی قرار داد؛ من‌جمله آمار مرگ‌ومیر بر اثر کرونا.

«همه ما روزی خواهیم مرد»

برخی از افراد تخمین می‌زنند برزیل در نهایت چیزی نزدیک به 34 میلیون مبتلا به ویروس کرونا و در حدود 300 هزار قربانی این ویروس بر جای بگذارد.

از روز نخست ژائیر بولسونارو رئیس‌جمهور راست­‌گرای برزیل هیچ تلاشی برای مهار پاندمی نکرد. او در عوض ویروس را کم‌اهمیت شمرد و به معترضانی پیوست که با فاصله‌گذاری اجتماعی و محدودیت­‌های مرتبط با مهار کرونا مخالف بودند.

واکنش بولسونارو به گزارش­‌های مربوط به مبتلایان تنها این بود: «همه ما روزی خواهیم مرد.»

محاسبه بی‌رحمانه بولسونارو

الیور استونکل استاد روابط بین‌­الملل موسسه Getulio Vargas در سائوپائولو معتقد است عملکرد بولسونارو در مواجهه با پاندمی نتیجه یک محاسبه بی‌رحمانه بوده است: «من گمان می­‌کنم او با دیدن وضعیت جهان، تصور کرد که شیوع این ویروس تاثیر عمیقی بر اقتصاد برزیل خواهد گذاشت. او به خوبی می­‌داند که در آمریکای لاتین نمی‌­توان با شرایط بد اقتصادی در قدرت ماند. پس در ایالت­‌هایی که فرمانداران قوانین فاصله­‌گذاری اجتماعی را برقرار کرده‌­اند او رکود اقتصادی را بر گردن‌شان خواهد انداخت. اگر آمار مبتلایان کم باشد، او خواهد گفت: ببینید! شرایط چندان هم بد نیست. اگر آمار بالا باشد هم او توجیهی برای آن پیدا خواهد کرد.»

به نظر می­‌رسد تاکتیک بولسونارو تا امروز جواب داده است.

با وجود اینکه نظرسنجی­‌ها نشان از کاهش محبوبیت او دارد، اما هنوز در حدود 30 درصد مردم کاملاً از بولسونارو حمایت می­‌کنند؛ درست مشابه آمار محبوبیت الگویش، دونالد ترامپ.

در بین همسایگان برزیل ترس از شیوع بیماری موجب شد مرزها بسته شوند با وجود این، 2 کشور همسایه آمار بالای ابتلا به کرونا را تجربه کردند.

اکوادور 58 هزار مورد ابتلا به کووید-19 و چهار هزار مرگ بر اثر این ویروس به ثبت رساند. در پرو نیز با وجود سه ماه قرنطینه 288 هزار مورد ابتلا به کرونا و در حدود 10 هزار مرگ ثبت شد.

بی­‌توجهی بولسونارو منطقه را به مرکز کرونای جهان تبدیل کرد. وضعیت اقتصادی و نابرابری­‌های اجتماعی بدین معنا بود که کسانی که با درآمد کم در مناطق پرجمعیت زندگی می­‌کردند و ادامه زندگی برایشان به درآمد روزانه بسته بود بیش از دیگران از کرونا آسیب دیدند.

اما برخی از کشورهای آمریکای جنوبی نشان دادند که کاهش آثار ویروس کرونا غیرممکن نیست. در کاستاریکا- از اولین کشورهایی که ویروس کرونا در آن شناسایی شد- از همان روزهای نخست برگزاری اجتماعات بزرگ ممنوع شد، دولت اعلام وضعیت اضطراری کرد و مرزها بسته شد. آمار کرونا در کاستاریکا 3700 مورد ابتلا و 17 مورد مرگ است.

شیلی نیز هچون مکاستاریکا در مقابل ویروس واکنش سریعی نشان داد، اما نتیجه موفقیت­‌آمیز نبود. در اواخر ماه آوریل با پایین بودن آمار مرگ‌ومیر سباستین پینیه‌را رئیس‌جمهور محافظه­‌کار کشور اعلام کرد قرنطینه قدم به قدم برداشته خواهد شد، اما با افزایش آمار مبتلایان در اواسط ماه مه قرنطینه سفت و سخت‌­تری برقرار شد. در حال حاضر شیلی 285 هزار مورد ابتلا و نزدیک به 6 هزار مورد مرگ بر اثر کرونا دارد. به نظر می­‌رسد گناه پینیه‌را غرور بیش از حد بود.

چه در برزیل و چه در دیگر کشورها هر جا که رهبران در مقابله با پاندمی، سیاسی و نه پزشکی برخورد کردند شهروندان متحمل هزینه آن شدند.

حاکمان مستبد منطقه در حالی که تلاش می‌کردند واقعیت‌های پزشکی را با مقاصد سیاسی خود تطبیق دهند، احتمالاً بدترین واکنش را در مواجهه با پاندمی نشان دادند وعواقب این تصمیمات مخرب، شدید یا به طور دردناکی پوچ بوده است.