انفجار بیروت | چند نکته کوچک و بزرگ در مورد حادثه سه‌شنبه سیاه بیروت

اعتمادآنلاین| سیدعماد حسینی- دیروز بیروت سه‌شنبه سیاهی را پشت سر گذاشت، تا جایی که برخی از مسئولان این کشور حادثه رخ‌داده را با فاجعه بمب‌باران هسته‌ای هیروشیما مقایسه کردند و در رسانه‌ها نیز از آن تحت عنوان بیروت‌شیما یاد شد.

پیش از هر چیز، تفاوتی نمی‌کند که در حادثه عصر سه‌شنبه بیروت، انفجار حاصل حمله هوایی یا موشکی رژیم اسرائیل بوده باشد یا بی‌احتیاطی چند جوشکار در لحیم کردن یکی از کانتینرهای موجود در انبار شماره 12، بلکه به گفته حسان دیاب نخست‌وزیر لبنان، نگهداری این حجم از مواد به شدت قابل انفجار در انباری تقریباً در مرکز شهر بیروت بزرگ‌ترین اشتباهی بوده که منجر به وقوع این فاجعه شده است.

با وجود این، نباید از احتمال دست داشتن رژیم اسرائیل یا سرویس‌های امنیتی و جاسوسی دیگر کشورها در این حادثه آن هم در آستانه اعلام حکم دادگاه ترور رفیق حریری نیز به آسانی چشم‌پوشی کرد، حال آنکه روزنامه الاخبار لبنان هم در شماره امروز خود همچنان بر این سناریو پافشاری دارد و با استناد به گفته شاهدان- اتفاقاً به دلیل جاذبه‌های گردشگری منطقه، اطراف محل انفجار مملو از رستوران‌های ساحلی است-، احتمال حمله هوایی اسرائیل را باز هم وارد می‌داند.

گرچه رسانه‌های رژیم صهیونیستی به نقل از مسئولان این رژیم مکرراً اعلام می‌کنند که در این انفجار دخالتی نداشته‌اند، اما به گفته فیصل القاسم مجری شبکه الجزیره، با توجه به حجم عظیم تلفاتی که این انفجار به بار آورده است به طور حتم حتی اگر هم تل‌آویو دست به این اقدام زده باشد، هرگونه دخالتی را انکار و تکذیب می‌کند.

روزنامه الجمهوریه لبنان نیز به نقل از یکی از کارشناسان نظامی که از محل حادثه دیدن کرده خبر داد، گرچه در حال حاضر تمامی تمرکز بر امدادرسانی است، اما نشانه‌هایی از اصابت موشک به این انبار رویت شده است.

این کارشناس بازگو کرد: فیلمی به دست آمده است که نشان می‌دهد موشکی وارد این انبار شده و این فیلم به طور حتم نقش عمده‌ای در تحقیقات ما خواهد داشت.

نکته قابل تامل دیگر به صف شدن تمامی جهان، به طور ناگهانی، برای کمک به مردم لبنان بود؛ همان رهبرانی که شاید تا یک ساعت قبل از وقوع انفجار بر بایکوت حداکثری لبنان اصرار ورزیده و عرصه اقتصادی را بر مردم این کشور تنگ کرده و قصد داشتند تا زمان تسلیم سلاح حزب‌الله این فشارها را افزایش دهند ناگهان در رویکردی سونامی‌وار به سوی حمایت از مردم لبنان تغییر زاویه دادند تا تلفن‌های کاخ بعبدا طی ساعت‌های متمادی در اشغال رهبران کشورهای مختلف باشد.

اعلام موضع سخنگویان کاخ سفید و کرملین، ابراز همدردی کاخ الیزه و اعلام آمادگی رهبران اکثر کشورهای جهان برای کمک به لبنان بیش از آنکه حس بشردوستانه آنها را آشکار کرده باشد، نشانه نوعی احساس عذاب وجدان نسبت به مردم لبنان است که ناگهان پس از این انفجار فوران کرده است.

به نوشته خبرنگارانی که پس از فرو نشستن آتش این انفجار به بخش‌های مختلف شهر سرک کشیدند، «بیروتشیما» عبارت مناسبی برای توصیف این حادثه است و خسارتی که به این شهر رسیده بی‌شباهت به صدمات برخی از مناطق هیروشیما بعد از سقوط بمب هسته‌ای بر سر آن نیست.

امروز سناریوهای مختلفی در مورد علت وقوع این فاجعه منتشر می‌شود و انگشت اتهام به سمت و سوهای مختلفی از اهمال گرفته تا حمله نشانه می‌رود، هرچند که چربش اقدام تخریبی تا این لحظه قوی‌تر به نظر می‌رسد.

به هر روی، نتیجه تحقیقات هرچه باشد، این حقیقت غیرقابل انکار است که چهارم آگوست 2020 نقطه‌عطفی در تاریخ لبنان خواهد بود.