کارنامه 72 سال مناقشه اعراب و صهیونیستها
تاریخ 72ساله اشغال فلسطین، مملو از رشادتها و همزمان خیانتهایی است که میتواند دید روشنتری از مسیری که فلسطینیان تا بدینجا طی کردهاند، پیشرو قرار دهد. از سال 1948 و تأسیس رژیم غیرقانونی صهیونیستی تاکنون بیش از هفت دهه میگذرد و تاکنون شاهد 12 جنگ و پنج توافق سازش بودهایم.
اعتمادآنلاین| تاریخ 72 ساله اشغال فلسطین، مملوء از رشادتها و همزمان خیانتهایی است که میتواند دید روشنتری از مسیری که فلسطینیان تا بدین جا طی کردهاند، پیش رو قرار دهد. از سال 1948 و تأسیس رژیم غیرقانونی صهیونیستی تاکنون بیش از هفت دهه میگذرد و تاکنون شاهد 12 جنگ و پنج توافق سازش بودهایم.
اعلام توافق سازش میان دولت بحرین و رژیم اسرائیل دومین اعلامیه از نوع خود در میان کشورهای عربی حاشیه خلیج فارس (پس از امارات) و چهارم توافق سازش در میان کشورهای عربی (پس از مصر، اردن و امارات) بود.
در ادامه نگاهی به جنگها و خیانتهایی که در طول 72 سال گذشته با مسأله فلسطین همراه بوده میاندازیم.
جنگ 1948
در 14 می 1948 و سه سال پس از پایان جنگ دوم جهانی، «دیوید بن گورین» از تشکیل رژیم اسرائیل در بخشی از خاک فلسطین خبر داد و فردای آن روز ارتش کشورهای مصر، سوریه، اردن، لبنان و عراق علیه این رژیم اعلان جنگ کردند.
این جنگ که از آن با نام «جنگ استقلال» یا «جنگ آزادسازی» نام برده میشود یک سال و هفت ماه و 20 روز طول کشید با شکست اعراب به پایان رسید و طی آن 760 هزار فلسطینی آواره و از خانه و سرزمین خود رانده شدند.
در این جنگ، کشورهای عربی در ابتدا پیشروی قابل توجهی رقم زدند، به گونهای که ارتش عراق در تاریخ 11 ژوئن به 11 کیلومتری شرق تل آویو رسید و ارتش مصر خود را به 16 کیلومتری جنوب این شهر رسانده بود و صهیونیستها در آستانه از هم گسیختگی بودند که کشورهای غربی به سرعت وارد شده و با مصوبه شورای امنیت رهبران عربی را به آتشبس چهار هفتهای راضی کردند. در همین یک ماه بود که سیل کمکهای نظامی برای اسرائیل سرازیر شد و مشاوران نظامی غربی وارد فلسطین شدند و ارتشهای عربی را به عقب راندند.
جنگ 1956
دومین جنگ رژیم صهیونیستی با یک کشور عربی بر سر کانال سوئز رخ داد و درواقع صهیونیستها در کنار فرانسه و انگلیس علیه جمال عبدالناصر اعلام جنگ کردند.
سه ماه پس از اینکه دولت مصر به رهبری عبدالناصر کانال سوئز را ملی اعلام کرد، رژیم اسرائیل به این کانال حمله کرده و خود را بدان نقطه رساند. اما با فشارهای سازمان ملل و آمریکا و سپس شوروی، فرانسه، انگلیس و رژیم اسرائیل مجبور به عقبنشینی شدند. دولت مصر هر ساله این واقعه را جشن میگیرد.
جنگ شش روزه
در پنجم ژوئن 1967 اسرائیل جنگ شش روزهای علیه مصر، اردن و سوریه آغاز کرد و توانست قدس شرقی، کرانه باختری، منطقه غزه، بلندیهای جولان و صحرای سینا را اشغال کند.
جنگ اکتبر 1973
در ششم اکتبر 1973 مصر و سوریه علیه نیروهای رژیم صهیونیستی در صحرای سینا و بلندیهای جولان حمله کردند. در این جنگ نیز علیرغم موفقیتهای اولیه، ارتشهای دو کشور عربی متحمل ضربات سنگینی شده و در حالی که روی زمین تغییری حاصل نشده بود، آتشبس پیشنهادی سازمان ملل را پذیرفتند.
اشغال لبنان
در ششم 1982 نیروهای رژیم صهیونیستی به بهانه اینکه سازمان آزادیبخش فلسطین به رهبری «یاسر عرفات» باید لبنان را ترک کنند، به این کشور یورش برده و بخشهای وسیعی از این کشور را اشغال کردند. صهیونیستها سه سال بعد مجبور به خروج از لبنان شدند، اما در بخشهای جنوبی این کشور همچنان حضور داشتند تا اینکه نیروهای مقاومت در سال 2000 صهیونیستها را به طور کامل از لبنان بیرون راندند.
انتفاضه اول
انتفاضه اول فلسطینیان در کرانه باختری یا «انقلاب سنگ» در دسامبر 1987 آغاز شد. در انتفاضه دیگر خبری از دولتهای عربی نیست و این مردم غیرنظامی فلسطین هستند که صرفا با ابزارهای ابتدایی با صهیونیستها به مقابله برمیخیزند.
این انتفاضه تا سال 1993 (توافق سازش در اسلو) به طول انجامید. طبق آمار 160 تن از صهیونیستها به دست فلسطینیان کشته شده و 2162 نفر از فلسطینیها به شهادت رسیدند.
انتفاضه دوم
در سپتامبر 2000 پس از اینکه آریل شارون وارد مسجدالاقصی شد، خیزش دوم فلسطینیان تحت عنوان «انتفاضه دوم» شکل گرفت و نزدیک به پنج سال ادامه یافت. ارتش صهیونیستی در مارس 2002 در یک عملیات گسترده بسیاری از شهرهای کرانه باختری را به اشغال خود در آورد.
جنگ 33 روزه
اولین شکست نظامی اسرائیل در جنگ رقم خورد و صهیونیستها پس از 33 روز بدون هیچ دستاوردی مجبور به پذیرش آتشبس شدند. حزبالله لبنان که یک طرف درگیری بود توانست 121 کشته و 1244 زخمی و دو اسیر روی دست صهیونیستها بگذارد.
حملات اسرائیل علیه غزه
در سپتامبر 2005 اسرائیل مجبور به عقبنشینی یکطرفه از غزه شد و پس از اینکه جنبش حماس در سال 2007 کنترل این باریکه را در دست گرفت، صهیونیستها اهالی غزه تحت محاصره همه جانبه قرار دادند.
اولین یورش گسترده صهیونیستها به غزه در 27 دسامبر 2008 آغاز شد و تا 17 ژانویه 2009 به طول کشید که از آن با عنوان جنگ 22 روزه یاد میشود.
در این جنگ 13 صهیونیست کشته و 518 تن از آنها زخمی شدند. در مقابل نیز توپخانه و نیروی هوایی اسرائیل به شدت مناطق غیرنظامی غزه را مورد حمله قرار داد و طی آن 1300 تن از فلسطینیها به شهادت رسیده و بیش از 5300 نفر زخمی شدند. پس از جنگ رژیم صهیونیستی اجازه بازسازی غزه را نداد.
دومین جنگ از 14 تا 9 مارس سال 2012 (5 روزه) رخ داد.
سومین یورش در سال 2014 موسوم به جنگ 51 روزه به وقوع پیوست. در این جنگ 66 صهیونیست کشته و 530 تن از آنها زخمی شدند. 90 درصد تلفات از نظامیان اسرائیلی بودند. در مقابل نیزطبق گزارش وزارت بهداشت غزه 2040 نفر به شهادت رسیده و 10196 تن نیز مجروح شدند. 80 درصد تلفات فلسطینیها از میان غیر نظامیان بود.
چهارمین نبرد نابرابر نیز در ماه می 2019 رخ داد. در این جنگ دو روزه سه تن از صهیونیستها کشته و 22 فلسطینی نیز به شهادت رسیدند.
خیانتها و سازشها / قرارداد کمپ دیوید
هرچند خیانتها در طول جنگ 1948 و 1967 به وضوح بر روند جنگ و شکست ارتشهای عربی تأثیر گذاشت، اما اولین سازش و خیانت رسمی را «انور سادات» در نوامبر 1977 مرتکب شد. او اولین رهبر عربی بود که وارد سرزمین اشغالی شد تا در نهایت در 17 سپتامبر 1978 قرارداد کمپ دیوید را برای عادیسازی روابط با اسرائیل امضاء کند. رژیم صهیونیستی برای اولین از سوی یک کشور مسلمان به رسمیت شناخته میشد و این برای صهیونیستها بسیار حائز اهمیت بود.
توافق اسلو
در 13 سپتامبر 1993 و شش ماه پس از مذاکرات محرمانه در شهر اسلو، پایتخت شهر نروژ توافقی میان سازمان آزادیبخش فلسطین (ساف) و رژیم اسرائیل امضاء شد که طبق آن سازمان ساف موجودیت رژیم صهیونیستی را به رسمیت میشناخت و این رژیم نیز ساف را به عنوان نماینده قانونی فلسطینیان شناسایی میکرد.
پس از این توافق که به امضای «یاسر عرفات» رهبر سازمان آزادیبخش فلسطین و «اسحاق رابین» نخستوزیر رژیم صهیونیستی رسید، سازمان ساف مقر خود را از تونس به کرانه باختری انتقال داد.
توافق وادی عَربه
کمتر از یک سال پس از توافق اسلو، در 26 اکتبر 1994 «اسحاق رابین» نخستوزیر رژیم صهیونیستی و «عبدالسلام المجالی» نخستوزیر اردن در منطقهای میان اردن و فلسطین به نام «وادی عربه» جمع شدند و توافق سازش را امضاء کردند. در این مراسم «ملک حسین» پادشاه وقت اردن و «عزر وایزمن» رئیس رژیم صهیونیستی نیز حضور داشتند.
توافق امارات و اسرائیل
رئیسجمهور آمریکا در تاریخ 23 مردادماه در بیانیهای اعلام کرد رژیم صهیونیستی و امارات به توافقی برای «عادیسازی کامل روابط» دست پیدا کردهاند.
«الیاو بنجامین» مسئول دفتر هماهنگی و ارتباطات در وزارت خارجه رژیم صهیونیستی پس از آن گفت که تلآویو طی ربع قرن گذشته روابط مخفیانه با امارات داشته و تلاشهای دیپلماتیک فراوانی در راستای روابط با ابوظبی انجام داده تا توانسته توافق عادیسازی روابط را به دست بیاورد.
توافق بحرین و اسرائیل
جمعه گذشته دونالد ترامپ از توافق سازش میان بحرین و رژیم صهیونیستی خبر داد تا بحرین چهارمین کشور و پنجمین نهاد عربی باشد که تن به سازش با این رژیم میدهد.
به گفته منابع اسرائیلی، یک روز پس از اعلام توافق سازش از سوی امارات، مقامات بحرین نیز با آمریکاییها تماس گرفته و گفتهاند که نفر بعدی باید آنها باشند.
منبع: فارس
دیدگاه تان را بنویسید