«اعتمادآنلاین» گزارش میدهد:
رسانههای عربی درباره انتخابات ریاستجمهوری 1400 چه میگویند؟
در حالی که نگاه جهانیان به انتخابات ریاستجمهوری آمریکا معطوف شده است و آن را در چارچوب سرنوشت مبارزه واشینگتن-تهران تجزیه و تحلیل میکنند، نامزدهای دیگری هم با همان اهمیت خود را برای یک مبارزه آماده میسازند.
اعتمادآنلاین| در حالی که نگاه جهانیان به انتخابات ریاستجمهوری آمریکا معطوف شده است و آن را در چارچوب سرنوشت مبارزه واشینگتن-تهران تجزیه و تحلیل میکنند، نامزدهای دیگری هم با همان اهمیت خود را برای یک مبارزه آماده میسازند.
این مقدمهای است که نورا عامر در تحلیل خود در النهار العربی راجع به انتخابات ریاستجمهوری پیش رو در ایران به رشته تحریر درآورد.
این روزنامهنگار عرب بعد از پرداختن به مساله احراز صلاحیتها از سوی شورای نگهبان، برخی از مهمترین شخصیتهایی را که احتمالاً در این انتخابات نقشآفرینی خواهند کرد برمیشمرد و از نگاه خود تاثیر حضور آنها را بر سرنوشت توافق هستهای بازگو میکند.
تحلیل شخصیتی پنج نامزد احتمالی از نگاه این نویسنده بدین شرح است:
1- محمد باقر قالیباف
محمدباقر قالیباف به عنوان رئیس مجلس شورای اسلامی ایران انتخاب شده است. او پیش از آن نیز پستهای کلیدیای همچون فرماندهی پلیس، فرماندهی در سپاه و شهرداری تهران را عهدهدار بوده است.
قالیباف گرچه خود را شخصیتی مدرن میپندارد، اما با پایبندی به ارزشهای محافظهکارانه سعیاش را برای جلب اعتماد تندروها به کار بسته است.
او در معرض چند اتهام فساد قرار دارد و مورد اعتماد رأیدهندگان هوادار اصلاحات نیست، با این حال از توافق هستهای حمایت و پروژههای بزرگی از جمله پروژههایی با سرمایهگذاریهای خارجی و اکثراً چینی را مدیریت کرده است.
2- حسین دهقان
حسین دهقان مشاور نظامی رهبر انقلاب اسلامی ایران از تصمیم خود برای نامزدی در انتخابات ریاستجمهوری آتی سخن گفته است. او هدف از این نیت را نجات کشور عنوان میکند.
دهقان از نظامیان قدیمی در سپاه پاسداران ایران محسوب میشود که در جنگ عراق و ایران شرکت داشت.
او یک محافظهکار به شمار میرود، اما نزدیکیاش به رئیسجمهور حسن روحانی و همکاری با دولت محمد خاتمی رئیسجمهور اصلاحطلب، به او در بین رأیدهندگان میانه نوعی محبوبیت بخشیده است.
3- محمود احمدینژاد
محمود احمدینژاد طی سالهای 2005 تا 2013 برای 2 دوره رئیسجمهور ایران بود؛ این همان دورهای بود که تنش بین ایران و ایالات متحده آمریکا بر سر برنامه هستهای به نقطه اوج رسید.
در سال 2017 شورای نگهبان صلاحیت او را برای نامزدی دوباره در انتخابات ریاستجمهوری تایید نکرد. از سویی بسیاری از نهادها و جریانهای سیاسی نیز به دلیل حمله احمدینژاد به قوه قضائیه مخالف او هستند؛ با این حال محافظهکاران از او حمایت میکنند و او را مانعی در مقابل برخی از طبقات سیاسی خاص میدانند.
در دوره ریاستجمهوری احمدینژاد روابط ایران با ایالات متحده و اروپا تا آستانه درگیری پیش رفته بود.
4- سعید محمد
سردار سعید محمد از نظامیان سابق در سپاه پاسداران ایران است. او فرماندهی مجموعه شرکتهای مهندسی وابسته به سپاه را بر عهده دارد که در میان آنها میتوان به قرارگاه سازندگی خاتمالانبیا اشاره کرد؛ این قرارگاه اکنون یک قدرت اقتصادی محسوب میشود.
در دوره تصدی او بر رأس این قرارگاه شرکتهای آن پروژههای عظیمی را از وزارت نفت در دست گرفتند. این پروژهها در واقع قراردادهایی به شمار میرفتند که شرکتهای خارجی نیمهکاره رهاشان کرده بودند.
محمد دانش فنی و کاریزمای چندانی ندارد، اما در بعد اقتصادی به موفقیتهای قابل توجهی دست یافته است.
5- عزتالله ضرغامی
عزتالله ضرغامی بعد از مسئولیتهایی که در سپاه داشت، صحنه سیاسی و رسانهای را در پیش گرفت تا اینکه در نهایت ریاست سازمان صداوسیما را عهدهدار شد.
ضرغامی یکی از متحدان نزدیک احمدینژاد است و با روحانی بر سر موضوع حجاب اجباری و پوشش اسلامی زنان به مقابله پرداخت.
دیدگاه تان را بنویسید