پنتاگون باید برای جبهه جنگ بسیار بزرگتری آماده باشد

اعتمادآنلاین| «سنگ‌بنای دفاع آمریکا بازدارندگی است، اینکه اطمینان حاصل شود که دشمنان ما قباحت درگیری صریح را درک می‌کنند. رئیس جمهور جان اف کندی در سال 1961 گفت: فقط وقتی نیروهای ما کاملاً کافی باشند، بدون شک می‌توان اطمینان داشت که هرگز آنها به کار نخواهند آمد.»

به گزارش ایسنا، لوید آستین، وزیر دفاع آمریکا در مطلبی برای واشنگتن پست که از سخنرانی 30 آوریل او در فرماندهی هند و اقیانوس آرام ایالات متحده در هاوایی اقتباس شده، گفته است: «شصت سال بعد، ما هنوز در این کار بهترین هستیم. اما بهترین بودن امروز، تضمین بهترین بودن فردا نیست؛ نه در عصری که فناوری ماهیت جنگ را تغییر می‌دهد و نه در زمانی که دشمنان بالقوه ما بسیار عمداً در تلاشند تا برتری ما را کم کنند.

پیشرفت چشمگیر فناوری به معنای تغییرات مهم در کارهایی است که ما برای ایمن نگه داشتن ایالات متحده نه تنها از طریق هوا، زمین و دریا بلکه از فضا و فضای سایبری انجام می‌دهیم.

برای اطمینان از اینکه هزینه‌ها و خطرات تجاوزگری با منافع قابل تصور ناسازگار است، ما از قابلیت‌های موجود استفاده خواهیم کرد، قابلیت‌های جدیدی ایجاد خواهیم کرد و همه آنها را به روش‌های جدید و شبکه‌ای، دست در دست متحدان و شرکای خود به کار خواهیم برد.

ما نمی‌توانیم آینده را پیش‌بینی کنیم. آنچه ما نیاز داریم ترکیبی مناسب از فناوری، مفاهیم عملیاتی و قابلیت‌هاست؛ همه به روشی شبکه‌ای به هم تنیده شوند که بسیار معتبر، انعطاف‌پذیر و نیرومند باشد که جلوی هر دشمنی را بگیرد. ما باید مزایایی برای خود و معضلاتی را برای آنها ایجاد کنیم.

تحت آنچه من "بازدارندگی یکپارچه" می‌نامم، منظور این نیست که ارتش آمریکا جدا باشد، بلکه باید دیپلماسی آمریکا را پشتیبانی کند و یک سیاست خارجی را به کار گیرد که تمام ابزارهای قدرت ملی ما را داشته باشد. همانطور که جو بایدن، رئیس جمهوری آمریکا تصریح کرد، دیپلماسی باید در درجه اول قرار گیرد و استفاده از زور باید آخرین چاره باشد.

بازدارندگی یکپارچه به معنای استفاده متفاوت از برخی از قابلیت‌های فعلی ماست. این به معنای توسعه مفاهیم عملیاتی جدید برای چیزهایی است که در حال حاضر داریم و این به معنای سرمایه‌گذاری در محاسبات کوانتومی و هوش مصنوعی است که به ما کمک می‌کند با سرعت و دقت بیشتری تصمیم‌گیری کنیم.

ما در حال حاضر در حال سرمایه‌گذاری در فرصت‌های عظیم محاسبات برتری کامپیوتری هستیم، چارچوبی که به ما امکان می‌دهد داده‌ها را هنگام جمع‌آوری پردازش کنیم، آنها را جذب کنیم و بلافاصله آنها را به اشتراک بگذاریم؛ این امکان را برای ما فراهم می‌کند تا نه تنها یک سوزن در یک انبار کاه بلکه 10 سوزن در 10 انبار کاه را یافته و مکان آنها را با نیروها و شرکای مختلف به اشتراک بگذارید. این به ما مزیت‌هایی در زمان واقعی و جهان واقعی می‌دهد و به ما اجازه می‌دهد موقعیت‌هایی را که با سرعت جنگ حرکت می‌کنند، کاملا درک کنیم.

بازدارندگی امروز به هیچ پلتفورم یا سرویس یا مهارت خاصی متکی نیست. این به شبکه‌ ما در کل ارتش ما متکی است. به عنوان مثال، در فضا بازدارندگی یکپارچه به معنای اطمینان از تداوم قابلیت‌هایی مانند سیستم موقعیت‌یابی جهانی مستقر در ماهواره ماست، حتی اگر دشمنان با موشک، ابزار سایبری یا سلاح‌های فضایی به آن حمله کنند. این ممکن است به معنای استفاده از اثرات سایبری در یک مکان برای پاسخگویی به حادثه امنیتی دریایی باشد که صدها مایل دورتر است.

هر حریفی که به فکر فشار آوردن در یک حوزه باشد، باید بداند که ما می‌توانیم نه تنها در آن زمینه بلکه در بسیاری از موارد دیگر نیز پاسخ دهیم. قدرت بازدارندگی به ما توانایی می‌دهد تا به یک رفتار خصمانه در زمان و مکان انتخابی خودمان واکنش نشان دهیم.

این آسان نخواهد بود. ماهیت جنگ در حال تغییر است. این یک جبهه بی‌سابقه است که از پناهگاه‌های امن تا فضای سایبری و تا اعماق اقیانوس‌ها کشیده شده است. این امر مستلزم تفکر جدید و اقدام جدید در داخل وزارت دفاع است. ما باید تلاش خود را دو برابر کنیم؛ با هم‌پیمانان و شرکا، با تمام دستورات، در تمام سرویس‌ها و در سراسر حوزه‌ها.

همواره خاموش کردن یک زغال نیم‌سوز آسان‌تر از مهار یک آتش است. ما باید سخت‌تر و خلاقانه‌تر در مورد جلوگیری از جنگ آینده فکر کنیم و اگر نتوانیم جلوی آن را بگیریم، باید آماده برنده شدن در آن باشیم و قاطعانه هم برنده آن شویم.»