آیا واقعاً غزه در مقابل اسرائیل به پیروزی رسید؟

اعتمادآنلاین| سید عماد حسینی- آیا گروه‌های مقاومت فلسطینی در درگیری اخیر خود با اسرائیل به پیروزی رسیده‌اند؟ آیا آنها اهداف خود را محقق کرده‌اند یا طرف مقابل در تحقق اهداف خود ناکام مانده است؟

این پرسش و پرسش‌های متعدد دیگری بعد از این درگیری ذهن بسیاری از تحلیلگران و حتی افکار عمومی را که مخاطب اصلی اخبار و اطلاعات منتشرشده در این باره محسوب می‌شوند به خود مشغول کرده است.

شکی نیست که در پایان هر جنگ هر یک از طرف‌ها خود را پیروز جنگ معرفی می‌کند و می‌کوشد حتی در صورت شکست هم این ناکامی را نوعی موفقیت تلقی کند، اما این بار اتفاقات به شکل دیگری رقم خورد.

در حالی که مردم غزه به جشن و شادمانی پرداختند، شماری از اسرائیلی‌ها پشت مقر اقامت بنیامین نتانیاهو تجمع و به شکست ارتش اسرائیل در مقابل غزه اعتراض کردند. علاوه بر این او را به ارجحیت دادن منافع سیاسی‌اش بر منافع اسرائیل متهم کردند و بیلبوردهایی هم در سرتاسر اسرائیل علیه این شکست برافراشته شد.

گرچه نمی‌توان مصری‌ها را چندان حامی مردم فلسطین قلمداد کرد، اما پذیرش ابتکار عمل مصر برای برقراری آتش‌بس، آن هم بدون هیچ قید و شرطی، از سوی اسرائیل به خودی خود بیانگر تنگنایی است که این رژیم در دوره جنگ در آن گرفتار شده بود.

اگر بخواهیم کاملاً مستند و به دور از هر نوع رفتار احساسی این حقیقت را تبیین کنیم، می‌توانیم به اعترافات طرف اسرائیلی استناد کنیم که به وضوح در مورد این شکست یا دست‌کم موفقیت حماس سخن می‌گوید.

اول و پیش از هر چیز و به اعتراف رسانه‌ها و کارشناسان اسرائیل، جنگ اخیر در غزه هیچ نتیجه ملموسی برای اسرائیل در بر نداشت.

دوم، برخلاف عملیات سابق اسرائیل با وجود حملات متعدد، مستمر و شدید به نوار غزه و اشراف اطلاعاتی و هوایی مطلقی که بر این منطقه بسیار کوچک داشته و دارد، نتوانست حتی یک هدف ارزشمند نظامی، سیاسی و حتی رسانه‌ای را مورد اصابت قرار دهد.

سومین شکست در بعد نظامی رقم خورد؛ امروز رسانه‌های اسرائیلی مملو از یادداشت‌ها و تحلیل‌هایی است که به شدت عملکرد نیروی هوایی ارتش اسرائیل را به دلیل ناکارآمدی در هدف گرفتن منابع و سایت‌های شلیک موشک گروه‌های مقاومت به باد انتقاد گرفته‌اند.

من باب مثال، اسرائیل هارئیل تحلیلگر روزنامه هاآرتص طی تحلیلی در این زمینه اعتراف کرد، حماس به طور کلی و به ویژه در پرونده قدس به پیروزی رسیده است.

از نگاه این کارشناس اسرائیلی، گروه‌های مقاومت فلسطینی در این عملیات چهار دستاورد عمده داشتند.

به عقیده او مهم‌ترین دستاورد گروه‌های مقاومت این است که توانستند در طول درگیری ورود صهیونیست‌ها را به داخل مسجدالاقصی ممنوع و حتی نیروهای امنیتی اسرائیلی را وا دارند تا از ورود یهودیان به محله شیخ جراح نیز جلوگیری کنند.

دومین دستاورد این جنگ بازگرداندن توجه افکار عمومی و مواضع رسمی عربی به سمت حاکمیت عربی (اسلامی) بر مسجدالاقصی و بخش شرقی بیت‌المقدس است؛ که این دستاورد به ویژه از زبان تشکیلات خودگردان، اردن، عربستان و مراکش بسیار تامل‌برانگیز است.

به گمان هارئیل، این شاید ارزشمندترین دستاورد راهبردی و سیاسی‌ای است که فلسطینیان می‌توانستند در این برهه زمانی به دست آورند.

از طرفی این تقابل باعث شد جوامع فلسطینی در سرتاسر جهان نیز به شورش برخیزند و حقوق غصب‌شده خود از سال 1948 تا به امروز را مطالبه کنند.

چهارمین دستاورد جنگ گروه‌های مقاومت فلسطینی با اسرائیل هم تقویت شکاف داخلی بین صهیونیست‌ها بود که باعث شد بحران سیاسی داخلی اسرائیل نیز تشدید شود.

از سوی دیگر یوسی یهوشع در پایان جنگ 11روزه، راجع به دستاوردهای گروه‌های مقاومت در یدیعوت آحارانوت نوشت:

این جنگ باعث شد مساله فلسطین دوباره نزد افکار عمومی بین‌المللی اولویت پیدا کند.

به‌علاوه، پیرو این درگیری حماس مجدداً به یکی از بازیگران مهم منطقه‌ای تبدیل شد.

همچنین گروه‌های فلسطینی به ویژه حماس در مقام حامی قدس نمود پیدا کردند و حماس نام خود را به عنوان رهبر محور مقاومت (در فلسطین) به ثبت رساند.

و در آخر، حماس توانست واکنش اسرائیل را در چند جبهه از جمله لبنان و سوریه نیز محدود و متوقف کند.