پایان قرن آمریکایی؟/ سرمقاله کلر کارارد سردبیر کوریه اینترناسیونال در این هفته‌نامه

اعتمادآنلاین| ترجمه سراج میردامادی- هفته نامه فرانسوی کوریه اینترناسیونال که هر هفته مهمترین مقالات و گزارشات تحلیلی را از نشریات پرتیراژ دنیا انتخاب و خلاصه ای از آنرا به زبان فرانسه ترجمه و برای مخاطبین خود بازنشر می نماید این هفته به توجه به تحولات اخیر افغانستان و همچنین بیستمین سالگرد حادثه 11 سپتامبر بخش ویژه ای را منتشر کرده که در روی جلد با این پرسش نظرات را بسوی خود جذب می نماید که "آیا پایان قرن آمریکایی فرارسیده است؟" و در زیر تیتر نوشته : بیست سال پس از حملات تروریستی 11 سپتامبر شکست آمریکا در افغانستان نقطه عطفی را رقم زد. به نظر می رسد دوره طولانی سلطه ی آمریکا بر جهان به پایان رسیده است."

سرمقاله این شماره ویژه که معمولا تحت عنوان " به انتخاب کوریه " منتشر می شود به قلم خانم کلر کارارد مدیر تحریریه کوریه انترناسیونال نوشته شده است که ترجمه آن تقدیم می شود:

" اینکه ما مجبوریم از زور استفاده کنیم برای این است که ما آمریکا هستیم ، ما ملتی مهم و ضروری هستیم" ، آیا آمریکا همچنان چنین ملتی است که مادلین آلبرایت بعد از مداخله نظامی آمریکا در بوسنی و هرزگوین و پیمان دیتون در 1995 توصیف کرد؟ این پرسشی بود که آبزرور The Observer همراه به انتشار پرونده ای که با نقل قول فوق از وزیر خارجه اسبق آمریکا آغاز گردید به آن پرداخته است و ما ( کوریه انترناسیونال ) در این شماره برخی مقالات آنرا به مناسبت یادمان بیستیم سالگرد 11 سپتامبر برگزیده و ترجمه کرده ایم. بیست سال پس از حملات تروریستی به مرکز تجارت جهانی و پنتاگون در ایالات متحده آمریکا که به کشته شدن نزدیک 3هزار نفر منجر شد تصاویر شکست آمریکایی ها در خروج از افغانستان و سقوط کابل ، همه چیز بر خلاف آنچه مادلین آلبرات گفته بود به نظر می رسد.

آبزرور همچنین در ادامه می افزاید : مسئله ی بزرگتر این است که شاید بتوان صحنه های فرودگاه کابل را به معنای آخرین تکان های قرن آمریکایی دانست.

اصطلاح قرن آمریکایی که در این هفته نامه انگلیسی بکار گرفته می شود در سال 1941 توسط هانری لوک یک صاحب قدرت مطبوعاتی آمریکایی دهه 50 و 60 میلادی در یک تحقیق منتشر شده اش ذکر شد آنجا که او پیشنهاد می کند : " ما می توانیم یک جهان نگری واقعا آمریکایی درست کنیم و کاری کنیم به همان اندازه طبیعی که هواپیما یا رادیو را ساختیم."

این آگاهانه بود که ما این تعبیر را برای تیتر یک خودمان از او وام گرفتیم زیرا او دوره ای را برای ما بصورت فشرده ترسیم می کرد که به نظر می رسد به انتها رسیده است. بعد از آزاد سازی اروپا در جنگ جهانی دوم ، ایالات متحده آمریکا کم کم تبدیل به ژاندارم دنیایی شد که اهداف متفاوتی با تابعی از مناطق مورد مداخله اش را رهبری می کرد.

آبزرور در ادامه می افزاید : بعد از فرو ریختن دیوار برلین و فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی " ما شاهد ظهور یک ابرقدرت جهانی بدون رقیب بودیم". پس از 11 سپتامبر 2001 که به نظر می رسید می رفت تا دنیا را برای مدتها دگرگون کند، واشنگتن و متحدانش را مجبور به ورود در دو جنگ پایان ناپذیر در افغانستان و عراق کرد.

ژرژ پاکر روز نامه نگار آمریکایی در متن زیبایی که ماهنامه آمریکایی آنتلانتیک The Atlantic آنرا منتشر کرد می نویسد : حملات تروریستی به مرکز تجارت جهانی و پنتاگون یک علامت هشدار دهنده ای بود که اعلام می کرد قرن21 عهد ناآرامی ها و فاجعه ها خواهد بود .

این روزنامه نگار آمریکایی که سپتامبر 2001 در نیویورک بود و از ورای روایتش از فردای حملات تروریستی تا بازگشت طالبان به کابل ما می توانیم تغییرات عمیق مناسبات آمریکا با دنیا را بفهمیم بخوبی توضیح می دهد در آنچه که رهبران گوناگون آمریکایی از ضربه متقابل به القاعده دنبال می کردند اشتباهاتی حاصل شد که تا امروز هزینه آنرا می پردازند.

ژرژ پاکر در ادامه می افزاید : 11 سپتامبر موجب تولد این نظریه شد که امنیت بر روی خاک آمریکا وابسته به استقرار ارزشهای دموکراتیک در دنیای مسلمانان است . این نظریه چپ های طرفدار مداخله گری نظامی بود که قبلا در گزارشم از عراق در سال 2003 به آن پرداخته بودم و این نظریه از یگ توهمی رنج می برد که گمان می کرد جنگ و قدرت می تواند برای اهداف بشر دوستانه بکار گرفته شود .

آنها تنها کسانی نبود که اشتباه می کردند ، اسپنسر اکرمن روزنامه نگاری که سابقا در گاردین The Guardian می نوشت در یادداشتی در آبزرور می نویسد : " از تمام عواقب بی شمار تروریسم مهمترین آن است که کمتر به آن پرداخته شده است : مبارزه بر ضد تروریسم به قیمت دموکراسی ما تمام شده است." اسپنسر در ادامه می افزاید : قدرت واقعی آمریکا امروز چیست؟ "آمریکا باز می گردد" تعبیری بود که جو بایدن در فوریه 2021 بکار برد زمانی که هنوز وعده ی خروج تمام نیروهای آمریکا از افغانستان تا 11 سپتامبر را نداده بود.

روژه کوهن در نیویورک تایمز The New York Times می نویسد : با تمام عواقبی که این خروج داشته و می دانیم اما تعبیر " آمریکا باز می گردد " موجب این پرسش می شود که خوب باز می گردد که چه بکند؟ اوج دموکراسی که برای دسامبر پیش بینی شده بود اعتبار خودش را از دست داد هنگامیکه مدارس افغانستان بار دیگر درهای خودشان را بر روی دختران بستند و افغان ها در جستجوی آزادی نا امیدانه از کشورشان فرار کردند.

ژرژ پاکر با پیش بینی اینکه تهدید دیگری بر آمریکا سنگینی می کند می افزاید : 20 سال بعد از 11 سپتامبر ما دیگر آن آمریکایی هایی نیستیم که فکر می کردیم هیچ اتفاقی نمی تواند بیافتد مادامیکه آنها فریب می خوردند و ما به آنسوی اقیانوس می رویم تا از شر هیولاها خلاص شویم. از این پس کارشناسان و آگاهان خطر برتری طلبی سفید پوستان درخاک آمریکا را به مراتب خطرناکتر از تروریزم اسلامگرایان می دانند. این مبارزه ی جدیدی برای نجات دموکراسی ما است که در جریان است.