تکلیف 3.5 میلیون دانش‌آموز و معلم زن افغان نامشخص است

اعتمادآنلاین| این مقام سابق وزارت آمورزش و پروزش افغانستان این اظهارات را امروز (شنبه) بعد از آن بیان کرد که وزارت معارف طالبان دیروز از تمام دانش آموزان پسر و آموزگاران مرد کلیه مدارس خواست که از امروز شنبه روند آموزش و پرورش را از سر گیرند اما در باره مدارس دخترانه و آموزگاران زن خاموشی اختیار کرده است.

به گزارش ایرنا، سخنگوی سابق وزارت آموزش و پرورش افغانستان افزود: "درحالی که مدارس پسران و دختران در افغانستان پیش از این هم جدا بود و دانش آموزان دختر با پوشش 100 درصد اسلامی در کلاس های درس حضور می یافتند، اما اکنون ممانعت طالبان از بازگشایی مدارس دخترانه، جز بهانه چیزی دیگری نیست."

نزهت در این خصوص افزود: "با تفاوت گفتار و عمل گروه طالبان در برابر زنان اکنون زندگی زنان به وضعیت دهه 90 میلادی برگشته و آنها از آموزش و پرورش محروم شده اند."

سخنگوی سابق وزارت آموزش و پرورش افغانستان ادامه داد: "نقش زنان طی یک دهه گذشته در اقتصاد این کشور بویژه خانواده ها بسیار مهم بود و اکنون زنان با از دست دادن شغل خود در ادارات دولتی، دانشگاه ها و مدارس بیکار شده و اقتصاد بحرانی خانواده های آنها بحرانی‌تر شده است و اثرات منفی در جامعه برجای می گذارد."

«عطیه مهربان» یک فعال حوزه زنان افغان نیز امروز در فضای مجازی نوشت: "طالبان آنچه را امروز انجام می دهند، 25 سال برای آن جنگیده اند و من از این گروه هیچ توقع دیگری ندارم، اما من در این میان مقصر اصلی را محمد اشرف غنی رئیس جمهوری سابق و تیم فاسد وی می دانم."

به اعتقاد وی، این غنی بود که مانع مذاکره با گروه طالبان شد، کشور را کاملا چپاول و فرار کرد.

«انارکلی هنریار» نماینده اقلیت هندوهای افغانستان در مجلس نمایندگان هم با گذاشتن تصویری از تکدی گری زنان در صفحه توئیتر خود نوشته است: "کار کردن زنان مجوز لازم ندارد، اما تکدی گری آنها نیز عیبی شمرده نمی شود."

از طرف دیگر گروه طالبان روز گذشته بصورت عملی ساختمان وزارت امور زنان را به وزارت امر به معروف و نهی از منکر تغییر نام داد و وزارت امور زنان از بدنه دولت موقت این گروه حذف کرد.

همچنین در فرمانی که در فضای مجازی افغانستان با امضای ملامحمدحسن آخوند رئیس دولت موقت طالبان دست بدست می شود آمده است: "به دلیل اینکه نفقه و هزینه خانواده ها برعهده مرد است بنا بر این زنان باید از پست های بلندپایه از جمله پست های 1، 2 و 3 استعفا داده و آنها را به مردها واگذار کنند."

در این فرمان آمده است: "اولویت بر مردان است زیرا آنها مجبورند تا هزینه خانواده ها را تأمین کنند"، اما در این فرمان به آن عده از زنان که شوهران و نان آوران خانواده های خود را طی 20 سال جنگ که تعداد آنها به ده‌ها هزار نفر می رسد، اشاره نکرده است که سرنوشت آنها و خانواده های آنان چه می شود؟

محمدمحق پژوهشگر مسائل دینی افغانستان در واکنش به این تصمیم گروه طالبان نوشته است: "تبعیض علیه زن در محیط ما بخشی از فرهنگی است که ریشه در ذهنیت قبیله‌ای- روستایی دارد که زن را کالا، ناموس و ابزاری در خدمت مرد می ‌داند."
محقق نوشته است که با محروم کردن دختران از آموزشِ بالاتر از کلاس ششم، می ‌خواهند ابزار توانایی زن را که دانش است از او بگیرند. زنی که نتواند تحصیل کند به توانایی‌های خود پی نخواهد برد، از حقوق خود آگاهی نخواهد داشت و راهی به دفاع از خود پیدا نخواهد کرد و طبیعی است که در این صورت راهی به استقلال مالی نخواهد داشت و در همه امور زندگی به مثابه موجودی مفلوک و وابسته باقی خواهد ماند ."