دکترین جوجه‌تیغی به تایوان کمک می‌کند تا در برابر چین بایستد؟

اعتمادآنلاین| مژده اصغرزاده- رئیس‌جمهور چین، شی جین ‌پینگ، اوایل سال جاری متعهد شد که اتحاد دوباره چین با تایوان را کامل کند. اخیراً هواپیمای جنگی چین حریم هوایی تایوان را نقض کرد و این کار باعث ایجاد گمانه‌زنی‌هایی درباره امنیت این جزیره شد.

به گزارش اعتمادآنلاین ، به نقل از «The Conversation»، تایوان مدت‌های طولانی است که در صدد جنگ احتمالی با چین برآمده. گفته شده چین آن‌قدر قدرتمند است که نمی‌تواند در شرایط برابر بجنگد. بر این اساس، استراتژی تایپه این است که به دلایل انسانی طرف مقابل را از جنگ منصرف کند و متحمل هزینه‌های جنگ احتمالی با چین نشود.

طرح دفاعی چین تایپه بر اساس استراتژی جنگ نابرابر است که به آن «دکترین جوجه‌تیغی» (porcpine doctorine) می‌گویند و شامل تاکتیک‌هایی برای «گریز از نقاط قوت دشمن و استفاده از نقاط ضعف» می‌شود. تایپه بر اساس این اصول می‌تواند از مجاورت چین با سواحل تایوان استفاده کند. ایده احتمالی این است که در ساحل مقابل در برابر دشمن مقاومت کنند، جنگ را به دریا بکشانند و آنها را در ساحل خود نابود کنند.

در چندین مطالعه و شبیه‌سازی نشان داده شده که تایوان ممکن است حداقل نیروی نظامی چین را در جزیره مهار کند. دکترین جوجه‌تیغی سه لایه دفاعی دارد. لایه خارجی درباره اطلاعات و شناسایی دشمن است تا مطمئن شوند نیروهای دفاعی کاملاً آماده‌اند.

پشت این طرح جنگ چریکی در دریا نیروی پشتیبانی هوایی آمریکا قرار دارد. در داخلی‌ترین لایه دفاعی جغرافیا و آمار جمعیت جزیره نهفته است. هدف این دکترین نجات یافتن از دست دشمن و شروع حمله هوایی برای سازماندهی دیواری آتشین به منظور جلوگیری ارتش خلق چین از تجاوز به خاک این سرزمین است.

با نگاهی به این لایه‌ها درمی‌یابیم که تایوان در طول این سال‌ها سیستم هشدار پیچیده‌ای را توسعه داده تا در صورت حمله چین بتواند زمان بخرد. هدف از این اقدام این است که پکن نتواند نیروها و کشتی‌های خود را آماده کند تا از تنگه تایوان عبور کنند. و در نتیجه، چین مجبور شود جنگ را با حمله موشکی و به منظور از بین بردن تاسیسات راداری تایوان آغاز کند.

اگر این امر تحقق یابد، چین می‌بایست لایه دوم دفاعی تایوان را نیز در هم بشکند تا نیروها بتوانند به سمت جزیره بروند. اما زمانی که بخواهند از تنگه عبور کنند، نیروی دریایی چین با حمله چریکی روبه‌رو می‌شود. این اقدام با استفاده از کشتی‌های مسلح به موشکی که توسط هلی‌کوپتر و موشک‌افکن پشتیبانی می‌شوند انجام می‌گیرد.

اما در هم شکستن این لایه باعث نمی‌شود ارتش خلق چین به سلامت به جزیره فرموسا برسد. جغرافیا و آمار جمعیت از ستون‌های لایه سوم دفاعی به شمار می‌روند. ارتش خلق چین این توانایی را دارد که جزیره تایوان را بمباران کند، اما فرود آمدن گروه‌های نظامی در خاک این کشور و تسخیر یکباره آن موضوع دیگری است.

ساحل غربی تایوان 400 کیلومتر است و تنها بعضی از سواحل برای فرود نیروهای نظامی مناسب‌اند. این یعنی کار ارتش تایپه هنگام فرود آمدن ارتش چین آسان است، مخصوصاً با تکنولوژی شناسایی پیچیده‌ای که متحد آمریکایی‌‌اش در اختیارش گذاشته. به این ترتیب نیروهای مسلح تایوان که تعدادشان کم و حدود 165 هزار نفر است، اما کارآزموده و مجهزند وارد عمل می‌شوند. این گروه را 3.5 میلیون نیروی پشتیبان حمایت می‌کنند، گرچه به‌ تازگی درباره آماده نبودن این نیروها انتقادهایی مطرح شده است.

استراتژی تایوان برای مهار چین با تهدید درباره هزینه‌های سیاسی این ماجرا به دلیل ماهیت عدم ریسک‌پذیری رهبر چین و ترجیح این کشور به طرح برنامه‌های بلندمدت مطرح شده است. بی‌شک هر 2 کشور از تجربه آمریکا در افغانستان درس می‌گیرند که در آنجا هزینه‌های سیاسی دشمنی کوچک اما مصمم بر همگان آشکار شد.