جواد العطار، نماینده اسبق پارلمانی عراق:
بعد از صد سال همچنان بر دریایی از بحران‌ها شناور هستیم
نماینده اسبق پارلمان عراق طی یادداشتی درباره سالگرد صدسالگی دولت عراق نوشت که این کشور پس از یک قرن همچنان بر دریایی از بحران‌ها شناور است.
«جواد العطار» ، نماینده اسبق پارلمانی عراق با اشاره به اینکه در میان هیاهوی جشن و تبریک های سالگرد صد سالگی دولت عراق پرسش های مهمی بی جواب مانده گفت: مهمترین این پرسش ها می تواند این موضوع باشد که واقعا صد سالگی اشغال ، تحت قیمومیت بودن ، انقلاب ها ، کودتا ها و جنگ و تحریم های ظالمانه و فجایع آن و در ادامه اشغال مجدد و تروریست شایسته جشن گرفتن است ؟
به گزارش فارس، وی افزود: نگاهی تاریخی می اندازیم به صد سال گذشته ، زمانی که بعد از سالها استعمار عثمانی، ملت عراق به رهبری مرجعیت ایت الله محمد تقی شیرازی و فتوای تاریخی وی مبنی بر ( تحریم انتخاب و سلطه غیر مسلمان بر امارت و سرنوشت مسلمین) در مقابل استعمار انگلیسی ها قیام کردند تا زندگی ذیل ازادی و استقلال را تجربه کنند و مانع به غارت رفتن ثروت و منابع کشور توسط انگلیسی های متکبر گردند .
العطار یادآور شد: «فتوایی که به امضای 17 تن از علما و بزرگان کربلا رسید و شراره نخست انقلاب در باقی استان ها بر ضد ارتش انگلیسی ها بود . اما مکر انگلیسی ها و کم کاری بعضی خواص مانع رسیدن به هدف نهائی قیام گردید با این وجود انگلیسی ها را مجبور به پایان دادن به قیمومیت بر عراق و پذیرفتن تشکیل دولت جدید عراق به پادشاهی فیصل نخست انجامید.
نماینده اسبق پارلمان عراق در ادامه با اشاره به اینکه با پادشاهی نوظهور با دسیسه انگلیسی ها و اوردن فیصل از سرزمین حجاز و تشکیل کابینه دولت به وسیله افسران پدر فیصل انجام گردید یادآور شد: ملت عراق فارغ از مذهب و طائفه دولت مردان جدید و صرفا به خاطر عرب و مسلمان بودن آنان و برتریشان نسبت به اجنبی غیر مسلمان ، از ادامه قیام دست کشیده و امیدوار به اینده ای روشن شدند.
وی تاکید کرد: همیشه مسیر تحولات طبق میل و ارزوها حرکت نمیکند ، بی تدبیری در اداره دولت، سوء استفاده استعمار از منابع کشور، ماجراجویی های سیاستمداران، جنگ های بی حاصل، مکاتب فکری استبدادی، فساد، طائفی گرایی، تروریست و عوامل دیگر مانع موفقیت ایده دولت نوین عراق گردید تا مردم این کشور را بعد از صد سال همچنان بر دریایی از بحران ها شناور، شاهد باشیم .
العطار در پایان خاطرنشان کرد: با این تعاریف آیا سزاوار است که سالگرد چنین فجایعی را جشن بگیریم؟ یا لازم است که ضمن عرض تسلیت به این ملت خواستار برسی و رسیدگی به آنچه گذشت شده و تلاش برای عدم تکرار فاجعه جدید شویم.
دیدگاه تان را بنویسید