میخائیل گورباچف، آخرین رهبر اتحاد سوسیالیستی جماهیر شوروی:
امکان حفظ و نجات شوروی وجود داشت
آخرین رهبر اتحاد سوسیالیستی جماهیر شوروی در سیاُمین سالگرد فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی به یک رسانه روس گفت، امکان حفظ و نجات شوروی وجود داشت.
میخائیل گورباچف، آخرین رهبر اتحاد سوسیالیستی جماهیر شوروی که طرفداران اتحاد سوسیالیستی جماهیر شوروی او را مقصر فروپاشی شوروی میدانند، در اظهارنظری جدید درباره دستکم گرفتن مشکلات داخلی شوروی و بیتوجهی به اصلاحات گله کرد.
به گزارش فارس، میخائیل گورباچف ۹۰ ساله در سیاُمین سالگرد فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی با یک رسانه روس مصاحبه کرد و نظرات خودش را ارائه داد.
آخرین رهبر اتحاد سوسیالیستی جماهیر شوروی که از سال ۱۹۸۵ تا ۱۹۹۱ دبیرکل حزب کمونیست اتحاد جماهیر شوروی بود اما دسامبر ۱۹۹۱ بعد از یک کودتای داخلی موسوم به «کودتای آگوست» سرانجام استعفا داد و اتحاد جماهیر شوروی هم فروپاشید.
به گزارش خبرگزاری تاس، میخائیل گورباچف در مصاحبه با این رسانه تاکید کرد که مقامهای شوروی دامنه مشکلات داخلی و قومیتی و ضرورت نیاز به انجام اصلاحات در شوروی را دستکم گرفته بودند.
به باور او، حتی بعد از کودتای آگوست امکان بقا و حفظ کردن اتحاد سوسیالیستی جماهیر شوروی به شکل «اتحاد کشورهای مستقل» وجود داشت.
گورباچف روز شنبه (دیروز) به خبرگزاری تاس گفت: «در ابتدا ابعاد و عمق مشکلات در روابط بین اقوام و روابط مرکز و جمهوریها را دستکم گرفتیم. خیلی طول کشید تا متوجه شویم اتحاد (جماهیر شوروی) نیاز به احیا دارد».
به گفته او، هدف مقامهای شوروی «حفظ اتحاد (اتحاد جماهیر شوروی) و ایجاد یک فدراسیون واقعی با حاکمیت واقعی برای جمهوریها بود؛ جمهوریهایی که بخشی از قدرتشان را به مرکز تخصیص بدهند».
آخرین رهبر اتحاد شوروی ادامه داد: «امنیت، دفاع، شبکه حمل و نقل، ارز واحد و حقوق بشر طبق پیشنویس پیمان اتحادیه در دست مقامات اتحاد (جماهیر شوروی) باقی میماند. من مطمئن هستم که این یک گزینه قابل اجرا بود و اکثر جمهوریها از آن حمایت میکردند اما کودتا این احتمال را بر هم زد».
به گفته وی، «حتی بعد از کودتای (آگوست ۱۹۹۱ در شوروی) زمانی که جمهوریها استقلال خود را اعلام کردند و قدرت رئیسجمهور شوروی به طور جدی تضعیف شد، من مطمئن بودم که امکان حفظ اتحادیه وجود دارد. من اتحادیه کشورهای مستقل را پیشنهاد کردم».
گورباچف افزود: «اولا، آنها (جمهوریهای استقلال یافته از شوروی) عضو سازمان ملل میشدند، در حالی که اتحادیه کرسی خود را در شورای امنیت حفظ میکرد. نیروهای مسلح و تسلیحات اتمی تحت یک فرماندهی واحد باقی میماندند. من مطمئن هستم که این امر به مراتب بهتر از آنچه پس از فروپاشی اتحاد جماهیر شوروی در واقعیت رخ داد، میبود».
دیدگاه تان را بنویسید