سخنگوی کمیسیون امنیت ملی:
چرا روسیه «شریک راهبردی» ایران است؟
ایران و روسیه از اراده لازم برای گسترش همکاریهای دوجانبه برخوردارند
سفر آتی سیدابراهیم رئیسی، رئیسجمهوری کشورمان به مسکو علاوهبر جنبههای اقتصادی، از اهمیت سیاسی و راهبردی ویژهای نیز برخوردار است.
سفر آتی سیدابراهیم رئیسی، رئیسجمهوری کشورمان به مسکو علاوهبر جنبههای اقتصادی، از اهمیت سیاسی و راهبردی ویژهای نیز برخوردار است؛ اهمیتی که با توجه به جریان داشتن گفتوگوهای برجامی در وین دوچندان شده است و این پیام را برای طرفهای غربی دارد که جمهوریاسلامی موفقیت سیاستخارجی خود را در گرو توافق هستهای نمیداند.
به گزارش همشهری، این درحالی است که پساز آغاز بهکار دولت سیزدهم توسعه همکاریهای سیاسی – اقتصادی با کشورهای منطقه و همسایه از اهمیت ویژهای برخوردار شد و اکنون با توجه به تحولات جهانی و منطقهای، سفر رئیسی به مسکو و دیدار با پوتین میتواند بهعنوان نقطه عطفی در روابط دو کشور و همچنین ثبات و امنیت در منطقه تلقی شود. از این رو محمود عباسزادهمشکینی، سخنگوی کمیسیون امنیتملی مجلس شورای اسلامی این سفر را تحول مهمی در راستای گسترش همکاریهای دوجانبه با کشورهای منطقه و جزئی از راهبردهای اصلی در حوزه سیاستخارجی دولت سیزدهم میداند و معتقد است در شرایط کنونی دو کشور اشتراکات و ظرفیتهای بسیاری دارند که بالفعل شدن آنها بر توان استراتژیک دو کشور میافزاید. گفتوگو با عباسزادهمشکینی را در ادامه میخوانید.
سفر آتی رئیسجمهوری کشورمان به مسکو از چه جنبههایی دارای اهمیت است؟
درباره انجام این سفر باید توجه داشته باشیم که گسترش روابط تهران – مسکو در واقع بخش مهمی از رویکرد منطقهای دولت سیزدهم در حوزه سیاستخارجی است. از زمانی که دولت آقای رئیسی فعالیت خود را آغاز کرد، توسعه همکاری و گسترش روابط با کشورهای منطقه و همسایه در دستورکار قرار گرفت و در ماههای اخیر هم اقدامهای قابلتوجهی دراین زمینه انجام شده که نشان میدهد دولت در پیشبرد سیاست گسترش همکاریهای منطقهای جدی است. برهمین اساس از آنجایی که فدراسیون روسیه از مهمترین قدرتهای «شرق» بهحساب میآید، توسعه روابط با این کشور در چارچوب استراتژی «نگاه به شرق» در دستور کار قرار گرفته است.
توسعه روابط ایران و روسیه چه جایگاهی در سیاستخارجی دولت سیزدهم دارد؟
علاوهبر اهمیت توسعه روابط با روسیه در چارچوب گسترش همکاریهای منطقهای و «نگاه به شرق»، باید توجه داشت که ایجاد توازن در ارتباطهای بینالمللی ازجمله راهبردهای جمهوریاسلامی ایران در دوره جدید به شمار میرود. ازسوی دیگر باید به این نکته هم توجه کنیم که کشورها براساس منافع و ظرفیتهای موجود، نسبت به تنظیم راهبردهای همکاریهای دوجانبه و چندجانبه اقدام میکنند. دراین میان طبیعتا فدراسیون روسیه از کشورهایی محسوب میشود که نقش ویژهای در تحولات جهانی دارد و این موضوع توسعه روابط را اقتضا میکند. برهمین اساس مقامهای دوکشور برای ارتقای روابط دوجانبه برنامهریزی کردهاند و میکوشند دراین مسیر گامهای مؤثری بردارند. دراین چارچوب در گذشته اقدامهای کارشناسی ازسوی دوکشور انجام شده و مسئولان وزارتامورخارجه پیگیریهای لازم را دراین زمینه انجام دادهاند واکنون میتوانیم چارچوب استراتژیک مناسبی برای تقویت و توسعه روابط فیمابین جمهوریاسلامی ایران و فدراسیون روسیه داشتهباشیم.
پس این سفر میتواند بهعنوان نقطه عطفی در روابط دو کشور بهحساب آید؟
قطعا چنین است. دیدار سران دو کشور که اصلیترین دستورکار این سفر خواهد بود، نشانه خوبی برای این نکته است که در شرایط کنونی ایران و روسیه دارای روابط استراتژیکی هستند که میتواند گرهگشای بسیاری از چالشهای جهانی و منطقهای باشد. ازسوی دیگر باید به این موضوع هم اشاره کرد که برای این سفر برنامههای دیگری نیز درنظر گرفته شده است که در حوزههای اقتصادی و تجاری میتواند دستاوردهای بسیاری بههمراه داشته باشد. بنابراین علاوهبر جنبههای سیاسی و راهبردی، باید توجه ویژهای هم به دستاوردهای اقتصادی چنین سفری دراین سطح عالی داشته باشیم.
در شرایط کنونی چه اشتراکاتی زمینهساز نزدیکی بیشاز پیش دو کشور شده است؟
هماکنون و با توجه به تحولات منطقهای و بینالمللی، روسیه و جمهوریاسلامی ایران از اشتراکات بسیاری برخوردار هستند که در گسترش روابط دوجانبه اهمیت ویژهای دارد. باید درنظر داشت که روسیه نیز کمابیش تحت تحریمهای غرب قرار دارد و این موضوع سبب شده ایران و روسیه دراین حوزه اهداف و راهبردهای مشترکی داشته باشند. علاوه براین دو کشور بهنوعی در حوزه خزر همسایه هستند و در این بخش نیز منافع مشترکی داریم که زمینهساز نزدیکی بیشاز پیش ایران و روسیه میشود. چنین است که اکنون دو کشور از اهمیت قابلملاحظهای برای یکدیگر برخوردار هستند.
بنابراین میتوان گفت که روسیه میتواند یک «شریک راهبردی» برای ایران باشد؟
نخست باید به این موضوع اشاره کرد که کشورها در حوزه سیاستخارجی بر مبنای منافعملی خود سیاستگذاری کرده و روابطشان با کشورهای دیگر را تنظیم میکنند. بنابراین باید درنظر داشت که روسیه و ایران هم متناسب با جایگاه و ظرفیتهای متقابل برای توسعه روابط برنامهریزی میکنند. این درحالی است که توسعه روابط با ایران هم برای روسیه اهمیت دارد، چراکه جمهوریاسلامی در «هارتلند» قرار گرفته و ازنظر ژئوپلتیکی از اهمیت ویژهای برخوردار است. ایران متصلکننده شرق و غرب و دارای منافعانرژی بسیاری است که اهمیت گسترش روابط با کشورمان را برای روسیه دوچندان میکند. میخواهم نتیجه بگیرم که در شرایط کنونی، توسعه روابط برای هر دو کشور مهم است و زمانی که سفری در سطح سران انجام میشود، نشان میدهد ایران و روسیه از اراده لازم برای گسترش همکاریهای دوجانبه برخوردار هستند.
دیدگاه تان را بنویسید