فرصت صلحطلبی را از دست ندهید
دود جنگ به چشم همه میرود/ نباید از جنگ حمایت کرد
اکنون زمان ارائه وجهه جدید ایران در جهان برای دستیابی به قدرت اخلاقی است. فرصتی برای بیرون آوردن داعیه صلحطلبی از دست جنگطلبان است که نباید به فرصت حمایت از جنگ بدل شود.
عمادالدین باقی در روزنامه سازندگی نوشت: متاسفانه دستگاه دیپلماسی در ایران در موضعگیریهای خود نه به افکار عمومی و نه به تاریخ دویستساله رفتارهای روسیه در ایران توجهی ندارد. این حرف نافی جنایات آمریکا و انگلیس در حق مردم ایران نیست، اما تاریخ شهادت میدهد که کارنامه 200ساله روسها درباره ایران بسیار پربارتر از آنهاست.
دولت ایران نهتنها به این حقایق و وقایع توجه نمیکند بلکه رفتار روسیه در دوران کشمکش هستهای و تایید تمام قطعنامههای شورای امنیت علیه ایران در ازای امتیازات فراوانی که از آمریکا و غرب گرفته هم نادیده میگیرد و به احساسات و افکار عمومی مردم پشت میکند.
در جریان تهاجم روسیه به اوکراین، دولت ایران تکرارکننده توجیهات روسیه میشود که گویی روسیه کشور صلحطلبی است که برای دفاع از خود در برابر ناتو دست به این عمل زده؛ در حالی که اشغال کریمه در همین چند سال پیش (۲۰۱۴م) دم خروس آنهاست.
راز اینکه روسیه چند دهه است در میان ایران - غرب فتنه و دشمنی میاندازد و خودش با آنها شریک سیاسی و اقتصادی میشود، در این است که همواره منبع انحصاری صادرات سوخت به اروپا باشد و هر وقت لازم بود حلقوم آنها را بفشارد و امتیاز بگیرد. روسیه مزیت انرژی و بهرهمندیهایش را به بهای تحمیل هزینههای بیشمار به ایران حفظ کرده است.
انتظار میرود مسئولان سیاسی ایران دوراندیشانهتر رفتار کنند و بدانند که روسها با همدستی انگلیس، دویست سال مانع شدند ایرانی که سههزار سال تنها دولت-ملت شرق و قدرت فلات ایران بود، دوباره تبدیل به قدرت در منطقه شود و حتی هر دو (روس و انگلیس) در کل منطقه با زبان فارسی به عنوان ابزار قدرت زبانی و فرهنگی ایران جنگیدند.
لذا ایران هم نباید عاملی برای قدرت گرفتن روسها شود که تجربه نشان داده جز شرّ برای ایران چیزی نخواهد داشت. برخلاف تصور دولتمردان ایران، روسیه بزرگترین متحد و پشتیبان دولت صهیونیستی در اسرائیل است.
اختلافنظر اخیر اسرائیل و روسیه بر سر اوکراین یک مسئله جزئی و تاکتیکی است که در موارد دیگری بین اسرائیل - آمریکا و اسرائیل - اروپا نیز پیش میآید. روسیه استراتژیکترین روابط را با دولت اسرائیل دارد و نخستین کشوری بود که این رژیم را به رسمیت شناخت و تاکنون پشتیبانی کرده و بیشترین مهاجران یهودی را در اسرائیل داشته که بالاترین مناصب را اشغال کردهاند.
در حال حاضر هم وسیعترین همکاریها را با آنها دارد و بهجز گروه رجوی به عنوان منبع داخلی، روسها همواره یکی از منابع اصلی اطلاعاتی اسرائیل علیه برنامه هستهای صلحآمیز در ایران بودهاند.
یکی از ویژگیهای مشترک هر دو دولت نیز این است که توسط نهادهای بینالمللی حقوق بشر به عنوان رژیمهای ناقض سیستماتیک حقوق بشر شناخته میشوند.
امیدواریم آنچه اتفاق میافتد به نفع ملتها و منطقه تمام شود» و پوتین هم به دروغ پاسخ میدهد: «وضعیت کنونی پاسخ مشروع به چندین دهه نقض معاهدات امنیتی و تلاشهای غرب برای آسیب رساندن به امنیت روسیه است». این در حالی است که مستمسک تجاوز روسیه، درخواست تجزیهطلبان روستبار است و ایران به عنوان کشوری که دارای تنوعات قومی است که قدرتهای خارجی روی آن سرمایهگذاری کردهاند، نباید این منطق خطرناک، خود را تاکید کند.
آیا فقط گسترش ناتو خطرناک است و گسترش قدرت روسیه تهدیدی جدی علیه ثبات و امنیت کشورهای مستقل و ایران نخواهد بود؟این در حالی است که قزاقستان به عنوان دوست و متحد روسیه که بزرگترین روابط اقتصادی را دارد مواضع بسیار عاقلانهتری اتخاذ کرد.
میدانیم آتش جنگ که برافروخته شود دودش به چشم همه دنیا خواهد رفت و کشور ما از جمله آنهایی است که بیش از همه متضرر خواهد شد. میدانیم که در جنگ حلوا خیرات نمیکنند، مردم بیگناه کشته و تنشها مزمن خواهند شد، موشکهای روسی، جان انسانها را میگیرد که همین انسانها فردا میتوانند شهروندان خود ما باشند. خردمندانهترین موضعگیری از سوی دستگاههای مختلف کشور این است که هر دو طرف را دعوت به صلح کنند و مواضع میانجیگرانه داشته باشند.
دیدگاه تان را بنویسید