کد خبر: 544109
|
۱۴۰۱/۰۱/۰۱ ۰۸:۰۰:۰۰
| |

«اعتمادآنلاین» گزارش می‌دهد:

برنده اصلی سفر بشار اسد به امارات چه کسی است؟

بشار اسد در سفر کوتاهی به امارات متحده عربی با رئیس این کشور و وزیر خارجه اش دیدار و گفتگو کرد؛ سفر کوتاهی که می تواند تبعات بلند مدت زیادی برای منطقه به همراه داشته باشد.

برنده اصلی سفر بشار اسد به امارات چه کسی است؟
کد خبر: 544109
|
۱۴۰۱/۰۱/۰۱ ۰۸:۰۰:۰۰

سید عماد حسینی- بشار اسد در سفر کوتاهی به امارات متحده عربی با رئیس و وزیر خارجه این کشور دیدار و گفت‌وگو کرد.

بسیاری از مخالفان بشار اسد، این سفر‌ را اعتباربخشی بزرگ به حاکمی توصیف کردند که به جز چند کشور، بقیه جهان برای سرنگونی‌اش بسیج شده بودند و با همراه کردن گروه‌های تروریستی 10 سال کشورش را در جنگی خانمان‌سوز غرق کردند. از این منظر شماری از کشورها از جمله ایالات متحده به انتقاد از رفتار ابوظبی پرداختند.

در این که سفر رئیس‌جمهوری سوریه به یکی از کشورهای عربی برای اولین بار بعد از حدود یک دهه یک دستاورد بزرگ و حتی یک پیروزی قاطع برای دمشق و شخص بشار اسد است، شکی وجود ندارد اما این سفر لایه‌های دیگری هم دارد که به طور حتم مدنظر صاحبنظران منطقه‌ای قرار گرفته است.

اگر بخواهیم به این سفر از منظر ابوظبی نگاه کنیم، باید گفت بیش از آن که میزبانی از بشار اسد در امارات متحده عربی چراغ سبزی از سوی ابوظبی به دمشق برای بازگشت به دامن کشورهای عربی باشد، روشن شدن چراغ خطر برای رهبران این شیخ‌نشین در مورد شرط‌بندی شکست‌خورده‌ای است که آنها طی سال‌های گذشته بر روی کمک آمریکا داشته‌اند و اکنون خود را در قالب الزام خروج از این چارچوب نمایان می‌کند.

به اعتقاد کارشناسان عرب، تمام منطقه نه تنها به چشم خود وضعیت دولت افغانستان در مقابل طالبان را مشاهده کرد بلکه اکنون جنگ دایر در اوکراین را هم به عنوان گواه دیگری بر رویکردهای اتخاذ شده توسط آمریکا به حساب می‌آورد. از سوی دیگر موفقیت قابل توجه ایران در پیشبرد مذاکرات هسته‌ای خود که به نوعی عقب‌نشینی واشینگتن در مورد خواست ایران تفسیر می‌شود، همگی دست به دست هم دادند تا اماراتی‌ها به صرافت این تغییر موضع افتاده و به دنبال یافتن اسب برنده باشند.

امروز اماراتی‌ها به دنبال یافتن مأمنی برای ساختار حاکمیتی خود هستند؛ مأمنی که بعد از کنار رفتن ایالات متحده، در مثلث ایران، روسیه و رژیم اسرائیل آن را جست‌وجو می‌کنند.

آنها از یک سو از طریق توافق ابراهیم، دست به دامن تل‌آویو شده‌اند، از سوی دیگر تلاش دارند تا به نحوی خود را از سیاست‌های سعودی جدا کرده و به تهران اطمینان دهند که رویکرد خصمانه خود را کنار گذاشته یا حداقل تعدیل کرده‌اند و در سوی سوم با نزدیک شدن به مسکو به دنبال یافتن جایی برای خود در صف اول هواداران قدرتِ دوباره احیا شده جهان هستند.

سوال مهمی که در این میان باید مطرح شود این است که روس‌ها تا چه در حد در سفر تاریخی بشار اسد به ابوظبی نقش داشته‌اند؟

 

دیدگاه تان را بنویسید

خواندنی ها