مقتدی صدر، خالق گره‌های کور در بزنگاه‌های بحران‌خیز عراق!

سید عماد حسینی- اقدام اخیر مقتدی صدر در صدور فرمان به فراکسیون تحت رهبری‌اش برای استعفا از پارلمان برگ دیگری از برگ‌های بحران‌آفرینی این شخصیت عراقی را رو کرد.

برخلاف دهه گذشته دیگر نمی‌توان در کنار نام مقتدی صدر از واژه‌‌هایی همچون جوان و خام استفاده کرد حال آنکه همچنان از دیدگاه شماری از تحلیلگران حتی به‌کارگیری واژه سیاستمدار هم برای او ثقیل می‌نماید.

روز ۲۲ خرداد اعضای فراکسیون صدری‌ها که اتفاقاً بیشتر کرسی‌ها را در پالمان عراق دارند استعفای خود را تقدیم متحد مقتدی صدر محمد الحلبوسی رئیس مجلس کردند و او نیز فوراً آن را پذیرفت، تا جمود و بن‌بست سیاسی در عراق وارد مرحله تازه‌ای شود.

گرچه الحلبوسی در توییتر خود این پذیرش را دردناک و تلخ توصیف کرد، اما به گفته کارشناسان امور عراق، این اقدام حداقل به شکلی هماهنگ‌شده بین صدر، جریان اهل تسنن و حزب بارزانی انجام گرفته است به نحوی که بارزانی نیز بعد از این رخداد، حمایت خود را از تصمیم مقتدی صدر اعلام کرد.

در اینکه این اقدام خللی در عملکرد پارلمان عراق ایجاد نخواهد کرد شکی وجود ندارد، زیرا حتی با خروج ۷۴ نماینده عضو فراکسیون صدری‌ها از مجلس عراق هم این مجلس از اکثریت نیفتاده و کاهش این تعداد از ۳۲۹ کرسی پارلمان چندان تاثیری بر روند تصمیم‌گیری‌های این نهاد نخواهد گذاشت.

همچنین نباید فراموش کرد که این کرسی‌ها سهم لیست صدری‌ها بوده و آنها می‌توانند در سایه استعفای اعضای خود اعضای دیگری را (هر زمان که بخواهند) جانشین آنها کنند.

درباره اینکه مقتدی صدر با این رفتار نمایشی خود در پی تحقق چه امری است یا اینکه طرف‌های پشت پرده چه نقشی برای مقتدی صدر در دوره پیش رو طراحی کرده‌اند، حرف و حدیث‌های زیادی وجود دارد و اعلام صرف نظر کردن جعفر صدر برادر همسر مقتدی از نامزدی نخست‌وزیری نیز بر قوت این گمانه‌زنی‌ها افزوده است، اما به طور حتم او همچنان نیم‌نگاهی به بازگشت به صحنه سیاسی و تحقق آرزویش در نخست‌وزیری یکی از خانواده صدر بر عراق خواهد داشت گرچه احتمال شورش‌های خیابانی علیه صحنه سیاسی عراق با میدان‌داری مقتدی صدر بر زمین و فشار حزب بارزانی و ائتلاف اهل تسنن طرفدار حلبوسی بر هرم تصمیم‌گیری این کشور هم بسیار زیاد است.

امری که مصطفی الکاظمی هم نسبت به آن هشدار دارد و تلویحاً از آن سخن گفت.