«اعتمادآنلاین» گزارش میدهد:
قبض و بسط روابط واشینگتن با گروه طالبان
گرچه زلزله افغانستان اجازه نداده رسانهها نگاه گسترده و عمیقی به آخرین دور از گفتوگوهای انجامشده بین ایالات متحده و جنبش طالبان داشته باشند، اما جستهگریخته میتوان از لابهلای اخبار به برخی از نتایج آن پی برد.
عماد حسینی- گرچه زلزله افغانستان اجازه نداده رسانهها نگاه گسترده و عمیقی به آخرین دور از گفتوگوهای انجامشده بین ایالات متحده و جنبش طالبان داشته باشند، اما جستهگریخته میتوان از لابهلای اخبار به برخی از نتایج آن پی برد.
به گزارش اعتمادآنلاین، منابع آگاه به رسانههای عربی خبر دادند، طی چند هفته اخیر، مذاکرات بین ایالات متحده و جنبش طالبان وارد مرحله جدیدی شده است؛ شاید آزادسازی داراییهای بلوکهشده افغانستان در خارج از کشور محور اصلی و علنی این مذاکرات باشد، گرچه به جز پولهای ضبطشده در خزانهداری آمریکا، ساختاربندی روابط واشینگتن و کابل در دوره حکومت طالبان نیز از جمله محورهای غیرعلنی این مذاکرات بوده است.
به اعتقاد کارشناسان، با وجود خروج ارتش آمریکا از افغانستان اما همچنان از دیدگاه بسیاری از طرفهای دخیل در امور این کشور، ایالات متحده به نحوی در شرایط پیشآمده دخیل است یا تاثیر گذاری مستمر مستقیم یا غیرمستقیم دارد.
حضور هیات عالیرتبه آمریکایی در دوحه قطر برای انجام این مذاکرات بیانگر نوع توجهی است که دولت بایدن این بار به مساله افغانستان و رخدادهای آن، پس از فرار از این کشور دارد.
هرچند میزان داراییهای بلوکهشده افغانستان در خارج از کشور بیش از ۹ میلیارد دلار تخمین زده شده که هفت میلیارد دلار آن در ایالات متحده است، اما این کشور در رساندن کمک به مردم زلزلهزدهاش به شدت دچار مشکل شد.
دولت طالبان که به تدریج سعی در بسط مشروعیت خود بر تمام خاک افغانستان دارد، به شدت در صدد است تا با کسب مشروعیت جهانی داراییهای دولت افغانستان را آزادسازی کند و به نام کمک به مردم افغانستان حداقل مقادیری از آن را به دست آورد، این در حالی است که ایالات متحده هم تاکید دارد برای حمایت از ملت افغانستان داراییهای آنها را نزد خود بلوکه نگه میدارد، حتی اگر این کار منجر به فلاکت و مرگ افراد جامعه شود.
امروز افغانستان وضعیت بغرنجی پیدا کرده است، این مساله را هم مسئولان کاخ سفید در واشینگتن و هم حاضران در ارگ کابل به خوبی درک کردهاند و از همین روست که هر دو طرف به تفاهم و همکاری فیمابین تمایل نشان میدهند، چون هر دو طرف صدای پای حضور فرماندهان جنگهای داخلی افغانستان را دوباره پشت سر خود میشنوند و نفسهای جنگ خونین دیگری را در سایه نبود یک دولت واقعی در این کشور احساس میکنند، نفسهایی که نشست اخیر عبدالرشید دوستم یکی از رهبران برجسته جنگهای داخلی افغانستان با ۴۰ نفر از شخصیتهای گروههای شبهنظامی و نظامیان سابق در آنکارا گواهی بر شدت گرفتن آن است.
دیدگاه تان را بنویسید