سلاح مخفی اسرائیل چیست؟

تنها یک کشور مسلمان وجود دارد که اسرائیل واقعاً از آن می هراسد و آن ایران است که اگرچه منابع نفتی آن متوسط، ولی منابع انسانی آن قابل توجه است.

به گزارش دیپلماسی ایرانی، آیا این یک توطئه بین المللی یا شاید یک سلاح مخفی است که به اسرائیل اجازه می دهد تا بر خاورمیانه مسلط شود؟ چگونه می شود  کشوری با ۹ میلیون جمعیت یعنی حدود یک سوم جمعیت کراچی، ۴۰۰ میلیون عرب را تحت سلطه خود درآورده باشد؟ دولت های عربی برای  به رسمیت شناختن آن صف کشیده اند و پاکستان دچار زوال اقتصادی نیز برای این کار اغوا شده است .

نظریه پردازان توطئه مدت هاست که اسرائیل را سگ پاسبان بیش از حد بزرگ شده آمریکا می نامند که برای محافظت از منافع آمریکا در خاورمیانه تقویت و تسلیح شده است، ولی امروز فقط یک احمق می تواند این سخن را باور کند. رئیس جمهوری، سناتور و نماینده کنگره آمریکا خجالت زده، اذعان می کنند که این اسرائیل است که به امریکا خط می دهد. پیوند میان اسرائیل و آمریکا برخلاف  تصور عموم، در جهت منافع اسرائیل و نه آمریکاست .

البته شرایط همیشه این گونه نبوده است. یهودیان اروپایی که از دست هیتلر می گریختند، بسیار کمتر از مسلمانان امروز در آمریکا مورد استقبال قرار می گرفتند. مقامات وزارت امور خارجه برای اف بی آی و شخص رئیس جمهور روزولت استدلال کردند که پناهندگان یهودی تهدیدی جدی علیه امنیت ملی هستند.

آن چه این بیگانگان را به خودی تبدیل کرد، قدرت مغز آنها بود.

والدین یهودی در داخل و خارج اسرائیل با علاقه و تعصب خاص، فرزندان خود را به علم و دانش آراسته می کنند. دولت نیز مسئولیت خود را می داند: سرانه موزه و کتابخانه در اسرائیل بیش از هر کشور دیگری است.

فرزندان والدین اشکنازی دارایی‌های اصلی دولت محسوب می شوند و در زمینه های تجارت، کشفیات علمی، اختراع ابزار و خلق آثار هنری و کتاب فعالیت می کنند .

قدرت مغز، اسرائیل کوچک را به غول فناوری تبدیل کرده است که کشورهای عرب باید در برابر آن تعظیم کنند.

در اسرائیل سکولار، استعداد کلامی، ریاضی و علمی دانش آموز بخت موفقیت او را تعیین می کند.

دانش‌آموزان باهوش‌تر تا کلاس دهم، حساب دیفرانسیل و انتگرال، احتمالات، مثلثات و اثبات قضیه را فرا می‌گیرند.

می توان گفت استادان دانشگاه پاکستان در آزمون های سطح ۵ مدارس اسرائیل به چالش کشیده می شوند و دانشجویان اسرائیلی از همتایان آمریکایی خود بهتر عمل می کنند .

پیشینه تاریخی آشکاری برای این موفقیت وجود دارد. یهود ستیزی در اروپا هزاران سال، مالکیت بر زمین یا مزارع را برای یهودیان غیرممکن می کرد و آنها مجبور بودند به دنبال تجارت، امور مالی، پزشکی و ریاضیات باشند. بنیانگذاران صهیونیسم در دهه ۱۸۸۰، بر  آموزش برخاسته از اندیشه های سکولار رنسانس و عصر روشنگری تمرکز کردند.

این داستان اسرائیل سکولار است.

اسرائیل متفاوتی نیز وجود دارد که شامل  یهودیان حریدی فوق محفاظه کار است که در حال افزایش هستند. از نظر حریدی ها، سکولاریسم و آموزش سکولار مذموم است. تفاوت در سطوح پیشرفت مدارس عادی و مدارس حریدی در حال افزایش است. حریدی ها زبان مقدس عبری را آموزش می دهند، ولی مدارس سکولار تسلط بر زبان انگلیسی را مورد تاکید قرار می دهند .مدارس حریدی و مدارس عرب – اسرائیلی عملکرد ضعیفی دارند و به موجب یک گزارش، ۵۰ درصد از دانش آموزان اسرائیلی تحصیلات جهان سومی کسب می کنند .

کاهش استانداردها نگرانی اسرائیلی‌های باهوش‌تر را باعث شده است. آنها نگرانند با بخش نخبگان همانند آن چه در بیروت روی داد، گذشت زمان تحت سلطه جمعیت مذهبی تحصیل‌کرده‌تر قرار گیرند. ارتدوکس یهودی منادی افول اسرائیل است.

تنها یک کشور مسلمان وجود دارد که اسرائیل واقعاً از آن می هراسد و آن ایران است که اگرچه منابع نفتی آن متوسط، ولی منابع انسانی آن قابل توجه است.

انقلاب ۱۹۷۹ کیفیت آموزش ایرانیان را کاهش و بسیاری از بهترین اساتید ایران را فراری داد، ولی برخلاف ملاهای افغانستان، روحانیون ایران آنقدر باهوش بودند که بتوانند روند آموزش را زنده نگه دارند. بنابراین، ایران با وجود تحریم‌های شدید، در زمینه‌های هسته‌ای، فضایی، مهندسی، زیست فناوری و علوم نظری به موفقیت‌های خود ادامه می‌دهد و نگرانی اسرائیل را باعث می شود.

کشورهای عربی نیز ظاهراً نیازهای زمانه را درک کرده اند و به تدریج در حال تغییر هستند. از سال جاری، موضوعات مذهبی در مدارس عربستان کم رنگ تر شده و موضوعات تازه  شامل مهارت های دیجیتال، درس زبان انگلیسی در مدارس ابتدایی، مطالعات اجتماعی، دفاع شخصی و تفکرات انتقادی مورد توجه قرار گرفته اند .

اسرائیل کارآمدی سلاح مخفی خود و آسیب پذیری مخالفان خود را آشکار کرده است. پاکستان با درس گرفتن از این نکته، باید ایدئولوگ های جماعت اسلامی را که از زمان ضیاءالحق، آموزش ما را خفه کرده اند، مهار کند. قدرت آنها در زمان عمران خان به اوج رسید، ولی  حتی با رفتن او، سموم ایدئولوژیک همچنان در رگ های آموزش ملی در جریان است و می تواند افول فکری و مادی پاکستان را سرعت ببخشد .