جنگ گلادیاتورها در عراق؛ چه کسی زودتر باعث فروپاشی کشور می‌شود

سید عماد حسینی- طرفداران جریان مقتدی صدر در حالی جمعه گذشته پشت دیوارهای مجلس عراق نماز جمعه برپا کردند که به بهانه قانونی بودن تظاهرات، یکی از رکن‌های اصلی دموکراسی عراق را به تعطیلی کشانده‌اند.

اینکه آیا به بهانه یک اقدام قانونی، یکی از ساختارهای قانونی عراق فلج شود، خود جای بحث زیادی دارد اما جالب اینجاست که در شرایطی طرفداران مقتدی صدر به دنبال اقدامی غیرقانونی و مغایر با قانون اساسی در انحلال مجلس هستند که در نقطه مقابل چارچوب هماهنگی که طرفدارانش همان روز پشت دیوارهای منطقه سبز رسیده بودند، بر لزوم تغییر قانون اساسی عراق تاکید می‌کند ولی اعتقاد دارد پیش از انحلال مجلس باید این کار انجام شود.

به بیانی روشن‌تر، امروز هر دو طرف بحران عراق هر یک از منظر خود یکی به دنبال تغییر و دیگری خواهان نقض قانون اساسی عراق هستند تا از این طریق بتوانند صورت‌مساله را به شکلی برای خود ترسیم کنند که حاصل آن در راستای منافع‌شان باشد.

امروز مقتدی صدر که در صحنه بازی دموکراسی و یارکشی‌های پارلمانی قافیه را به نوری‌المالکی باخته و شوی استعفای فراکسیونش نیز نتوانست همدردی و حمایت متحدانش در جریان‌های سنی و کرد را برانگیزد، به تنظیمات کارخانه بازگشته و بدنه جامعه را که اصولاً پایین‌ترین سطح جامعه عراق است برای بر هم زدن اوضاع به خیابان‌ها کشانده است.

کارشناسان عراقی معتقدند امروز مقتدی صدر بیش از هر زمان دیگری به رقبای شیعه خود در صحنه سیاسی عراق نگاه سیاه و سفید دارد و این مساله به ویژه در رابطه با نوری‌المالکی شدیدتر است.

این خصومت قاطع و تا حدودی لجبازانه به حدی است که حتی جنین بلاسخارت نماینده سازمان ملل متحد هم با وجود همسویی قابل توجهی که این دو طی چند سال اخیر داشتند، دست خالی از نشست اخیرش با او خارج شد، تا گره سیاسی در عراق همچنان غیرقابل باز شدن به نظر رسد.

عراق امروز به نوعی شاهد جنگ گلادیاتورهایی است که از یک سو طراحان تحصن به شکسته شدن ائتلاف مخالف (چارچوب هماهنگی و متحدانش) و پذیرش خواسته‌های آنها از بیم بدتر شدن اوضاع دل بسته‌اند و در سوی دیگر ماجرا چارچوب هماهنگی هم به انتظار خسته شدن طرفداران مقتدی صدر از تحصن و تسلیم شدن در مقابل واقعیت‌ها نشسته است.

گرچه امروز جنگ بر سر قرائت‌های مختلف از نحوه انحلال مجلس عراق است، اما در دورنمای این اختلاف فروپاشی دولت عراق دیده می‌شود.