زنان و مردان بریتانیا با بحرانی بدتر از اعتیاد به هروئین مواجه‌اند

به نوشته یک رسانه بریتانیایی، امروز این کشور با مشکلی بسیار خطرناک و حتی خطرناک‌تر از گرفتاری و اعتیاد به هروئین مواجه شده است.

به گزارش اعتمادآنلاین، روزنامه ایندیپندنت در گزارشی در این باره نوشت: مسئولان بریتانیایی این روزها با مشکل بزرگی مواجه هستند که به مراتب از بازپروری معتادان به هروئین هم دشوارتر و پیچیده‌تر است.

این روزنامه خبر داد، صدها هزاران زن (با شماری بسیار بیشتر از مردان) به داروهای ضداضطراب اعتیاد پیدا کرده‌اند، این در حالی است که خلاصی از اعتیاد به آن، به مراتب دشوارتر از ترک اعتیاد به هروئین است.

بر اساس داده‌‌هایی که این روزنامه منتشر کرده است، زنان در انگلستان بین سال‌های ۲۰۱۷ تا ۲۰۲۱ بیش از ۵۹ درصد بیشتر به قرص‌های ضداضطراب benzodiazepines که با نام‌های تجاری «والیوم» و «دیازپام» عرضه می‌شوند روی آورده‌اند.

به نوشته این رسانه، در حالی که این دارو برای یک میلیون و ۶۶۱ هزار و ۱۷۸ مرد تجویز شده است در همین مدت پزشکان انگلیسی داروی مذکور را برای ۲ میلیون و ۶۴۱ هزار و ۶۵۶ زن تجویز کرده‌اند.

در بخش دیگری از گزارش آمده است، در حالی که اکثر کشورها پروتکل تجویزی خاصی برای این دارو اعمال کرده و بیش از چهار هفته به بیمار اجازه استفاده از آن داده نمی‌شود، برخی از زنان در بریتانیا سالیان درازی است که به طور مستمر آن را مصرف می‌کنند.

یکی از این زنان که «ویونا فرینچ» نام دارد و ۶۸ ساله است می‌گوید، داروی مذکور را از سال ۱۹۷۵ مصرف می‌کند. او این دارو را به عنوان شل‌کننده عضلات مصرف می‌کند و تاکید دارد از خطرات آن اطلاعی نداشته، این در حالی است که تمام این مدت تا سال ۲۰۱۲ با تجویز پزشک این دارو را مصرف می‌کرده است.

او بازگو می‌کند: بعد از قطع کردن دارو دچار مشکلات بسیار شدید جسمی و روانی شدم، همه وقتم در رختخواب می‌گذشت، نمی‌توانستم نور یا صدا را تحمل کنم، دیگر تلویزیون تماشا نمی‌کردم و حتی دیگر نمی‌توانستم به رادیو گوش دهم. کارم به جایی رسید که حتی قدرت پاسخ دادن به تلفن را هم نداشتم چون قادر به تحمل صدای مردم نبودم، تا اینکه بعد از سه سال دیگر بیش از پنج دقیقه نمی‌توانستم روی پای خود بایستم، حتی حمام کردن هم برایم به کاری شاق تبدیل شد، زیرا پوستم تحمل آب را نداشت و علائم آلزایمر در من پدیدار شد.

او ادامه می‌دهد: سه سال از زندگی‌ام به این شکل گذشت تا اینکه پزشک اعصاب به من گفت دلیل مشکلاتم قطع ناگهانی استفاده از داروی benzodiazepines بوده است. بعد از آن یک روز فیلم مستندی تماشا کردم که مردی می‌گفت، ترک کردن این دارو برای من از دوره‌ای که در جنگ جهانی دوم شرکت کرده بودم هم سخت‌تر بود.